Diagnostyka pedagogiczna 310-CS2-1DPE
Zajęcia umożliwiają nabycie wiedzy w zakresie rozpoznawania i opisu interesujących diagnostę stanów rzeczy
(tzn. stawianiem trafnych i rzetelnych diagnoz na użytek wychowania i opieki) za pomocą odpowiednich metod, technik i narzędzi badawczych, ich ocenę i interpretację. Celem zaprojektowania oddziaływania zapobiegawczego (profilaktycznego) lub korekcyjnego jak też podjęcia adekwatnych form wsparcia i pomocy.
Pełny opis:
Profil studiów: ogólnoakademicki
Forma studiów: stacjonarne 1 stopnia
Rodzaj przedmiotu: specjalizacyjny
Dziedzina i dyscyplina nauki :chemia
Rok studiów/semestr :1 rok 2 stopnia, semestr letni
• 15 godzin ćwiczeń
1 pkt ECTS
Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
Udział w ćwiczeniach: 15 godz.
Konsultacje: 1 godz.
RAZEM : 16 godz.
Samodzielna praca studenta:
Przygotowanie do ćwiczeń 5 godz.
Przygotowanie do testu: 9 godz.
RAZEM :14 godz.
Razem wszystkich godzin: 30 godz.
1punkt ECTS – 30 godz.
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia przedmiotu
W cyklu 2024: zdalnie w sali mieszany: w sali i zdalnie | Ogólnie: w sali zdalnie mieszany: w sali i zdalnie | W cyklu 2022: mieszany: w sali i zdalnie w sali zdalnie | W cyklu 2023: zdalnie w sali mieszany: w sali i zdalnie |
Efekty kształcenia
K_W10
Ma podstawową, uporządkowaną wiedzę o różnych środowiskach wychowawczych, ich specyfice i procesach w nich zachodzących.
K_W15
Ma podstawową wiedzę o uczestnikach działalności edukacyjnej, wych., opiekuńczej, kulturalnej i pomocowej.
K_U01
Potrafi dokonać obserwacji i interpretacji zjawisk społecznych; analizuje ich powiązania z różnymi obszarami działalności pedagogicznej
K_U03
Potrafi posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi w celu analizowania motywów i wzorów ludzkich zachowań, diagnozowania i prognozowania sytuacji oraz analizowania strategii działań praktycznych w odniesieniu do różnych kontekstów działalności pedagogicznej
K_K07
Jest przygotowany do aktywnego uczestnictwa w grupach, organizacjach i instytucjach realizujących działania pedagogiczne i zdolny do porozumiewania się z osobami będącymi i nie będącymi specjalistami w danej dziedzinie.
weryfikacja-test
Kryteria oceniania
Ćwiczenia:
projekt praktyczny; praca w grupach ; analiza przypadków ; dyskusja ; rozwiązywanie zadań ; aktywność; elementy wykładu z prezentacją multimedialną
Forma zaliczenia: zaliczenie pisemne, zaliczenie na ocenę, obecność, aktywność, test.
Literatura
Literatura podstawowa:
*Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku, red. T. Pilch, Warszawa 2003, Wydawnictwo Akademickie „Żak”
* A.Sołbut: Walory wynikające z odmienności. Bajka terapeutyczna, psychoedukacyjna w specjalistycznych świetlicach dla dzieci (w:)J.Nikitorowicz (red.) Patriotyzm i nacjonalizm. Ku jakiej tożsamości kulturowej? Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2013.
*A.Sołbut: Czas wolny dzieci i młodzieży organizowany w okresie pandemii w białostockich placówkach wsparcia dziennego.(w:)”Innowacyjne pomysły na odpoczynek w czasie wolnym od pracy w ramach turystyki na wsi w okresie pandemii koronawirusa SARS CoV-2”,red. A. Roman, J.Karpowicz, B. Nowicki, R. Kosiński, Białystok 2022.
*J.Jagieła,Trudny uczeń w szkole. Krótki przewodnik psychologiczny, Kraków 2005.
*E.Jarosz, E.Wysocka: Diagnoza psychopedagogiczna podstawowe problemy i rozwiązania. Warszawa 2006
*J. Nikitorowicz, K.Sawicki, T.Bajkowski (red.):Współczesne dylematy diagnostyczne i metodyczne w opiece i wychowaniu. Olecko 2003
*S. Ziemski: Problemy dobrej diagnozy. Warszawa
*K.Sujak-Lesz, Z.Kuklińska(red.): Edukacja elementarna a diagnoza pedagogiczna. Warszawa 2002
*M. Guziuk-Tkacz, Badania diagnostyczne w pedagogice i psychopedagogice, Wydawnictwo Akademickie „Żak”, Warszawa 2011.
*E. Wysocka, Diagnoza w resocjalizacji. Warszawa 2008.
*S.Kawula,Z.Dąbrowski,M.Gałaś: Diagnozowanie potrzeb opiekuńczych i kulturalnych środowiska. Toruń 1980
*G. Gajewska, Problemy – dylematy wynikające z teorii potrzeb dla teorii i praktyki opieki nad dzieckiem, Zielona Góra 1997, Wydawnictwo Wyższej Szkoły im. Tadeusza Kotarbińskiego w Zielonej Górze.
*A.Frydrychowicz: Rysunek rodziny. Projekcyjna metoda badania stosunków rodzinnych. Warszawa 1996.
*M. Braun-Gałkowska, Test rysunku rodziny, Lublin 1985.
*G. D. Oster, P. Gould, Rysunek w psychoterapii, Gdańsk 1999, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
*M. Łobocki, Wprowadzenie do metodologii badań pedagogicznych, Kraków 1999
*A.Sołbut, Dzieciństwo w rodzinie alkoholowej w: internetowej Encyklopedii Dzieciństwa pod red.. D.Waloszek, 2018
*A.Sołbut: Agresywne zachowania dzieci i młodzieży- próba holistycznego ujęcia diagnozowanego problemu (w:) A.Rejzner (red.) Przemoc i agresja w szkole próby rozwiązania problemu. Wyższa Szkoła Pedagogiczna TWP Warszawa 2008.
*J.Rumpf,Krzyzeć, bić, niszczyć.Agresja u dzieci w wieku do 13 lat. GWP 2003.
*A.Sołbut, Zajęcia socjoterapeutyczne jako element wspierający rozwój dziecka z rodziny dysfunkcyjnej w:Kreatywność i przedsiębiorczość w socjoterapii i przyrodoterapii a turystyka zdrowotna na wsi, A.Roman (red.);Wydawnictwo Niepublicznej Placówki Doskonalenia Nauczycieli „Edukacja, Wychowanie i Bezpieczeństwo” przy Towarzystwie Zapobiegania Tonięciom i Ratowania Tonących w Białymstoku , Białystok 2017.
Literatura uzupełniająca:
*A.Sołbut:Edukacja międzykulturowa w młodszym wieku szkolnym. Relacja w warsztatów uwrażliwiających na odmienność. (w:) T.Bajkowski ,K.Sawicki, U.Namiotko (red.) "Diagnostyka i metodyka psychopedagogiczna w warunkach wielokulturowości", red. T. Bajkowski, K. Sawicki, U. Namiotko, Wydawnictwo Akademickie Żak, Warszawa 2014
*A.Sołbut: Potrzeby małego dziecka w rodzinie alkoholowej, przemocowej (w:)H.Krauze- Sikorska, M.Klichowski, K.Kuszak (red.), Świat małego dziecka tom II, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2013 r., s.311-322
*A.Sołbut, Projektowanie i realizowanie się w dialogu podmiotów edukacyjnych ,w: Edukacja w przestrzeni społecznej –paradygmaty zmian , red. naukowa A.Karpińska,K.Borawska-Kalbarczyk,A.Szwarc, Wydawnictwo UwB, Białystok2021
*A.Sarnat-Ciastko, Tutoring w polskiej szkole,2015.
*B. Skałbania, Diagnostyka pedagogiczna. Wybrane obszary badawcze i rozwiązania praktyczne. Kraków 2011.
* M.Deptuła (red.): Diagnostyka profilaktyka w teorii i praktyce pedagogicznej. Bydgoszcz 2006
*D.Rybczyńska (red.):Ciągłość i zmiana w obszarze profilaktyki społecznej i resocjalizacji. Kraków 2003
*A K. Duraj-Nowakowa, U. Gruca- Miąsik. Rodzina, diagnoza, profilaktyka i wsparcie. Rzeszów 2009.
*M.Łopatkowa: Jak pracować z dzieckiem i rodziną zagrożoną. Warszawa 1983
*B.Niemierko: Diagnostyka edukacyjna podręcznik akademicki PWN 2009
*D.Apanel: Opieka wychowanie- tradycja i problemy współczesne. Kraków 2009
*S.Palka: Orientacje w metodologii badań pedagogicznych. Kraków 1998
*I.Lepalczyk,J.Badura: Elementy diagnostyki pedagogicznej. Warszawa 1987
*E.Jarosz: Wybrane obszary diagnozowania pedagogicznego. Katowice 2001
*E. Wysocka, Diagnostyka pedagogiczna. Kraków 2013.
*A.Kozłowska: Znaczenie relacji rodzinnych dla pozytywnego rozwoju dziecka. Diagnoza i terapia. Warszawa 2000
*L.Pytka: Pedagogika resocjalizacyjna. Wybrane zagadnienia teoretyczne, diagnostyczne i metodyczne. Warszawa 2005
*W.Socha: Wybrane problemy z diagnostyki i organizacji środowiska wychowawczego. Lublin 1984
*T.Pilch, I.Lepalczyk (red.):Pedagogika społeczna. Człowiek w zmieniającym się świecie. Warszawa 1995
|
W cyklu 2022:
Literatura podstawowa: Ewa Wysocka, Diagnostyka pedagogiczna. Nowe obszary i rozwiązania, Impuls, Kraków 2013. Ewa Wysocka, Diagnoza w resocjalizacji, PWN, Warszawa 2008. Ewa Wysocka, Diagnoza pozytywna w resocjalizacji. Model teoretyczny i metodologiczny, Wyd. UŚ, Katowice 2015 Ewa Wysocka, Diagnoza pozytywna w resocjalizacji. Warsztat diagnostyczny pedagoga praktyka, Wyd. UŚ, Katowice 2019. Maria Deptuła (red.) Diagnostyka pedagogiczna i profilaktyka w szkole i środowisku lokalnym, Bydgoszcz 2006. Jarosz E., Wybrane obszary diagnozowania pedagogicznego.; 2006 Lepalczyk I., (red) Elementy diagnostyki pedagogicznej. Warszawa 1987 Łobocki M., Metody badań pedagogicznych. Kraków 2000 Nalaskowski S., Metody badań i diagnozowania w edukacji; Toruń 2000 Palka S., Diagnozowanie w działalności dydaktyczno-wychowawczej nauczycieli., W: Edukacja jutra. XI Tatrzańskie seminarium naukowe. (red) F. Berezyński, K. Denek Szczecin 2005 Marta Guziuk-Tkacz, Badania diagnostyczne w pedagogice i psychopedagogice, Zak, Warszawa 2011. Pytka L., Pedagogika resocjalizacyjna. Wybrane zagadnienia teoretyczne, diagnostyczne i metodyczne. Warszawa 2000 Tomczak J., Kwestionariusz diagnozy i narzędzia badawcze w terapii pedagogicznej. 2005 Sujak-Lesz K., (red) Edukacja elementarna a diagnoza pedagogiczna. 2002 Spionek H., Zaburzenia rozwoju uczniów a niepowodzenia szkolne. Warszawa 1973 J. Nikitorowicz ,K. Sawicki, T. Bajkowski (red.):Współczesne dylematy diagnostyczne i metodyczne w opiece i wychowaniu. Olecko 2003 S. Ziemski: Problemy dobrej diagnozy. Warszawa S. Kawula ,Z .Dąbrowski ,M. Gałaś: Diagnozowanie potrzeb opiekuńczych i kulturalnych środowiska. Toruń 1980 Literatura uzupełniająca G. Krasowicz-Kupis: Psychologia dysleksji. Warszawa 2008 E. Górniewicz: Trudności w czytaniu i pisaniu u dzieci. Olsztyn 2000 H. Sęk: Metody projekcyjne. Tradycja i współczesność. Poznań 1984. S. Palka: Orientacje w metodologii badań pedagogicznych. Kraków 1998 J. Mickiewicz: Jedynka z ortografii- rozpoznawanie dysleksji, dysortografii i dysgrafii starszym wieku szkolnym. Toruń 1998. M. Stierlin,I.Rucker- Embden,N.Wetzel,M.Wirsching: Pierwszy wywiad z rodziną. Gdańsk 1999 M. Łopatkowa: Jak pracować z dzieckiem i rodziną zagrożoną. Warszawa 1983 A. Frydrychowicz: Rysunek rodziny. Projekcyjna metoda badania stosunków rodzinnych. Warszawa 1996. W .Socha: Wybrane problemy z diagnostyki i organizacji środowiska wychowawczego. Lublin 1984 T .Pilch, I .Lepalczyk (red.):Pedagogika społeczna. Człowiek w zmieniającym się świecie. Warszawa 1995 G .Gajewska: Problemy- dylematy wynikające z teorii potrzeb dla teorii i praktyki opieki nad dzieckiem. Zielona Góra 1997 B .Kaja: Zarys terapii dziecka. Metody psychologicznej i pedagogicznej pomocy wspomagającej rozwój dziecka. Bydgoszcz 2001. A .Kozłowska: Znaczenie relacji rodzinnych dla pozytywnego rozwoju dziecka. Diagnoza i terapia. Warszawa 2000. |
W cyklu 2023:
Literatura podstawowa: Ewa Wysocka, Diagnostyka pedagogiczna. Nowe obszary i rozwiązania, Impuls, Kraków 2013. Ewa Wysocka, Diagnoza w resocjalizacji, PWN, Warszawa 2008. Ewa Wysocka, Diagnoza pozytywna w resocjalizacji. Model teoretyczny i metodologiczny, Wyd. UŚ, Katowice 2015 Ewa Wysocka, Diagnoza pozytywna w resocjalizacji. Warsztat diagnostyczny pedagoga praktyka, Wyd. UŚ, Katowice 2019. Maria Deptuła (red.) Diagnostyka pedagogiczna i profilaktyka w szkole i środowisku lokalnym, Bydgoszcz 2006. Jarosz E., Wybrane obszary diagnozowania pedagogicznego.; 2006 Lepalczyk I., (red) Elementy diagnostyki pedagogicznej. Warszawa 1987 Łobocki M., Metody badań pedagogicznych. Kraków 2000 Nalaskowski S., Metody badań i diagnozowania w edukacji; Toruń 2000 Palka S., Diagnozowanie w działalności dydaktyczno-wychowawczej nauczycieli., W: Edukacja jutra. XI Tatrzańskie seminarium naukowe. (red) F. Berezyński, K. Denek Szczecin 2005 Marta Guziuk-Tkacz, Badania diagnostyczne w pedagogice i psychopedagogice, Zak, Warszawa 2011. Pytka L., Pedagogika resocjalizacyjna. Wybrane zagadnienia teoretyczne, diagnostyczne i metodyczne. Warszawa 2000 Tomczak J., Kwestionariusz diagnozy i narzędzia badawcze w terapii pedagogicznej. 2005 Sujak-Lesz K., (red) Edukacja elementarna a diagnoza pedagogiczna. 2002 Spionek H., Zaburzenia rozwoju uczniów a niepowodzenia szkolne. Warszawa 1973 J. Nikitorowicz ,K. Sawicki, T. Bajkowski (red.):Współczesne dylematy diagnostyczne i metodyczne w opiece i wychowaniu. Olecko 2003 S. Ziemski: Problemy dobrej diagnozy. Warszawa S. Kawula ,Z .Dąbrowski ,M. Gałaś: Diagnozowanie potrzeb opiekuńczych i kulturalnych środowiska. Toruń 1980 Literatura uzupełniająca G. Krasowicz-Kupis: Psychologia dysleksji. Warszawa 2008 E. Górniewicz: Trudności w czytaniu i pisaniu u dzieci. Olsztyn 2000 H. Sęk: Metody projekcyjne. Tradycja i współczesność. Poznań 1984. S. Palka: Orientacje w metodologii badań pedagogicznych. Kraków 1998 J. Mickiewicz: Jedynka z ortografii- rozpoznawanie dysleksji, dysortografii i dysgrafii starszym wieku szkolnym. Toruń 1998. M. Stierlin,I.Rucker- Embden,N.Wetzel,M.Wirsching: Pierwszy wywiad z rodziną. Gdańsk 1999 M. Łopatkowa: Jak pracować z dzieckiem i rodziną zagrożoną. Warszawa 1983 A. Frydrychowicz: Rysunek rodziny. Projekcyjna metoda badania stosunków rodzinnych. Warszawa 1996. W .Socha: Wybrane problemy z diagnostyki i organizacji środowiska wychowawczego. Lublin 1984 T .Pilch, I .Lepalczyk (red.):Pedagogika społeczna. Człowiek w zmieniającym się świecie. Warszawa 1995 G .Gajewska: Problemy- dylematy wynikające z teorii potrzeb dla teorii i praktyki opieki nad dzieckiem. Zielona Góra 1997 B .Kaja: Zarys terapii dziecka. Metody psychologicznej i pedagogicznej pomocy wspomagającej rozwój dziecka. Bydgoszcz 2001. A .Kozłowska: Znaczenie relacji rodzinnych dla pozytywnego rozwoju dziecka. Diagnoza i terapia. Warszawa 2000. |
W cyklu 2024:
Literatura podstawowa: Ewa Wysocka, Diagnostyka pedagogiczna. Nowe obszary i rozwiązania, Impuls, Kraków 2013. Ewa Wysocka, Diagnoza w resocjalizacji, PWN, Warszawa 2008. Ewa Wysocka, Diagnoza pozytywna w resocjalizacji. Model teoretyczny i metodologiczny, Wyd. UŚ, Katowice 2015 Ewa Wysocka, Diagnoza pozytywna w resocjalizacji. Warsztat diagnostyczny pedagoga praktyka, Wyd. UŚ, Katowice 2019. Maria Deptuła (red.) Diagnostyka pedagogiczna i profilaktyka w szkole i środowisku lokalnym, Bydgoszcz 2006. Jarosz E., Wybrane obszary diagnozowania pedagogicznego.; 2006 Lepalczyk I., (red) Elementy diagnostyki pedagogicznej. Warszawa 1987 Łobocki M., Metody badań pedagogicznych. Kraków 2000 Nalaskowski S., Metody badań i diagnozowania w edukacji; Toruń 2000 Palka S., Diagnozowanie w działalności dydaktyczno-wychowawczej nauczycieli., W: Edukacja jutra. XI Tatrzańskie seminarium naukowe. (red) F. Berezyński, K. Denek Szczecin 2005 Marta Guziuk-Tkacz, Badania diagnostyczne w pedagogice i psychopedagogice, Zak, Warszawa 2011. Pytka L., Pedagogika resocjalizacyjna. Wybrane zagadnienia teoretyczne, diagnostyczne i metodyczne. Warszawa 2000 Tomczak J., Kwestionariusz diagnozy i narzędzia badawcze w terapii pedagogicznej. 2005 Sujak-Lesz K., (red) Edukacja elementarna a diagnoza pedagogiczna. 2002 Spionek H., Zaburzenia rozwoju uczniów a niepowodzenia szkolne. Warszawa 1973 J. Nikitorowicz ,K. Sawicki, T. Bajkowski (red.):Współczesne dylematy diagnostyczne i metodyczne w opiece i wychowaniu. Olecko 2003 S. Ziemski: Problemy dobrej diagnozy. Warszawa S. Kawula ,Z .Dąbrowski ,M. Gałaś: Diagnozowanie potrzeb opiekuńczych i kulturalnych środowiska. Toruń 1980 Literatura uzupełniająca G. Krasowicz-Kupis: Psychologia dysleksji. Warszawa 2008 E. Górniewicz: Trudności w czytaniu i pisaniu u dzieci. Olsztyn 2000 H. Sęk: Metody projekcyjne. Tradycja i współczesność. Poznań 1984. S. Palka: Orientacje w metodologii badań pedagogicznych. Kraków 1998 J. Mickiewicz: Jedynka z ortografii- rozpoznawanie dysleksji, dysortografii i dysgrafii starszym wieku szkolnym. Toruń 1998. M. Stierlin,I.Rucker- Embden,N.Wetzel,M.Wirsching: Pierwszy wywiad z rodziną. Gdańsk 1999 M. Łopatkowa: Jak pracować z dzieckiem i rodziną zagrożoną. Warszawa 1983 A. Frydrychowicz: Rysunek rodziny. Projekcyjna metoda badania stosunków rodzinnych. Warszawa 1996. W .Socha: Wybrane problemy z diagnostyki i organizacji środowiska wychowawczego. Lublin 1984 T .Pilch, I .Lepalczyk (red.):Pedagogika społeczna. Człowiek w zmieniającym się świecie. Warszawa 1995 G .Gajewska: Problemy- dylematy wynikające z teorii potrzeb dla teorii i praktyki opieki nad dzieckiem. Zielona Góra 1997 B .Kaja: Zarys terapii dziecka. Metody psychologicznej i pedagogicznej pomocy wspomagającej rozwój dziecka. Bydgoszcz 2001. A .Kozłowska: Znaczenie relacji rodzinnych dla pozytywnego rozwoju dziecka. Diagnoza i terapia. Warszawa 2000. |
Uwagi
|
W cyklu 2022:
Dozwolona jest 1 nieobecność, kolejne absencje student redukuje poprzez omówienie tematu na konsultacjach, w kontakcie indywidualnym z wykładowcą. |
W cyklu 2023:
Dozwolona jest 1 nieobecność, kolejne absencje student redukuje poprzez omówienie tematu na konsultacjach, w kontakcie indywidualnym z wykładowcą. |
W cyklu 2024:
Dozwolona jest 1 nieobecność, kolejne absencje student redukuje poprzez omówienie tematu na konsultacjach, w kontakcie indywidualnym z wykładowcą. |
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: