Negocjowanie i komunikacja językowa 340-FA1-1NKJ

Treści merytoryczne:

1. Porządek interakcyjny (E. Goffman) i potrzeba komunikacji.

2. Zachowania językowe, sytuacja komunikacyjna (m.in. inicjowanie kontaktu).

3. Negocjowanie potoczne (E. Berne - psychologia stosunków międzyludzkich).

4. Kontakt bezpośredni i pośredni. Komunikacja w Internecie.

5. Konwencje i tabu językowe.

6. Grzeczność i agresja językowa.

7. Norma językowa i błąd.

8. Tradycje klasycznej retoryki: sztuka mówienia/ sztuka pisania.

9. Kreowanie autowizerunku, ekspresja, komunikowanie emocji.

10. Wywieranie wpływu - perswazja i manipulacja.

11. Dominacja i agresja.

12. Spór i negocjowanie.

13. Rodzaje argumentów, budowanie argumentacji.

14. Techniki negocjacyjne.

15. Przydatne poradniki.

Treści merytoryczne:

1. Porządek interakcyjny (E. Goffman) i potrzeba komunikacji.

2. Zachowania językowe, sytuacja komunikacyjna (m.in. inicjowanie kontaktu).

3. Negocjowanie potoczne (E. Berne - psychologia stosunków międzyludzkich).

4. Kontakt bezpośredni i pośredni. Komunikacja w Internecie.

5. Konwencje i tabu językowe.

6. Grzeczność i agresja językowa.

7. Norma językowa i błąd.

8. Tradycje klasycznej retoryki: sztuka mówienia/ sztuka pisania.

9. Kreowanie autowizerunku, ekspresja, komunikowanie emocji.

10. Wywieranie wpływu - perswazja i manipulacja.

11. Dominacja i agresja.

12. Spór i negocjowanie.

13. Rodzaje argumentów, budowanie argumentacji.

14. Techniki negocjacyjne.

15. Przydatne poradniki.

Treści merytoryczne:

1. Porządek interakcyjny (E. Goffman) i potrzeba komunikacji.

2. Zachowania językowe, sytuacja komunikacyjna (m.in. inicjowanie kontaktu).

3. Negocjowanie potoczne (E. Berne - psychologia stosunków międzyludzkich).

4. Kontakt bezpośredni i pośredni. Komunikacja w Internecie.

5. Konwencje i tabu językowe.

6. Grzeczność i agresja językowa.

7. Norma językowa i błąd.

8. Tradycje klasycznej retoryki: sztuka mówienia/ sztuka pisania.

9. Kreowanie autowizerunku, ekspresja, komunikowanie emocji.

10. Wywieranie wpływu - perswazja i manipulacja.

11. Dominacja i agresja.

12. Spór i negocjowanie.

13. Rodzaje argumentów, budowanie argumentacji.

14. Techniki negocjacyjne.

15. Przydatne poradniki.

Literatura podstawowa:

E. Berne, W co grają ludzie. Psychologia stosunków międzyludzkich, przekł. P. Izdebski, Warszawa 1997;

J. Bralczyk, W. Gruszczyński, K. Kłosińska, Wiem, co mówię, czyli o dobrej komunikacji, Bydgoszcz 2011, s. 61-97;

D. Carnegie, Jak stać się doskonałym mówcą i rozmówcą, Warszawa 2012 (s. 97-122, 141-190);

R. B. Cialdini, Wywieranie wpływu na ludzi: teoria i praktyka, przeł. B. Wojciszke, Gdańsk 1996 i nast., tu: rozdział I: Narzędzia wpływu i rozdział III: Zaangażowanie i konsekwencja;

D. Doliński, Techniki wpływu społecznego, Warszawa 2005, tu: rozdz. 3: „Stopa w drzwiach”;

E. Goffman, Rytuał interakcyjny, Warszawa 2006, tu rozdz.: Twarz: analiza rytualnych aspektów interakcji społecznej;

E. Goffman Zachowania w miejscach publicznych. O społecznej organizacji zgromadzeń, Warszawa 2008, tu: rozdz. 1-2.

M. Góralska, Piśmienność i rewolucja cyfrowa, Warszawa 2012;

S. Grabias, Język w zachowaniach społecznych. Podstawy socjolingwistyki i logopedii, Lublin 2019 (rozdz. Społeczne uwarunkowania zachowań językowych, s. 207-279); https://repozytorium.uph.edu.pl/bitstream/handle/11331/2328/Grabias.Stanislaw_Jezyk_w_zachowaniach_spolecznych.pdf?sequence=1;

I. Korzeniewska, Potrzeba komunikacji, „Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska” 2010, t. 28, z. 1 http://dlibra.umcs.lublin.pl/dlibra/doccontent?id=21685;

M. R. Leary, Wywieranie wrażenia na innych: o sztuce autoprezentacji, przeł. A. i M. Kacmajor, Gdańsk 1999, tu: rozdział II – Taktyki;

G. I. Nierenberg, Sztuka negocjacji, Warszawa 1998, s. 131-153, 201-246
Stuart Diamond, Zdobądź więcej, przekł. M. Apps, Kraków 2012;

P. Nowak, Parafrazowanie: narzędzie manipulacji i perswazji, w: Manipulacja w języku, red. P. Krzyżanowski i P. Nowak, Lublin 2004, s. 137-150;

A. Panek, Język w przestrzeni internetu, „Przestrzeń Społeczna” 2016, nr 1;
http://socialspacejournal.eu/11%20numer/Panek%20-%20J%C4%99zyk%20w%20przestrzeni%20internetu.pdf;

A. Schopenhauer, Erystyka. Sztuka prowadzenia sporów, przekł. T. Kotarbiński Warszawa 2007;

K. Szymanek, Sztuka argumentacji. Słownik terminologiczny, Warszawa 2001 (hasła: Argument, Kompozycja, Perswazja);

M. Tokarz, Argumentacja i perswazja, „Filozofia Nauki” 2002, t. 10, nr 3-4

J. Wasilewski, Retoryka dominacji, Warszawa 2006, tu: Dominacja w wymiarze niewerbalnym, s. 55-99;

A. Wiszniewski, Sztuka mówienia, Katowice 2003 (s. 24-86).

Literatura uzupełniająca:

R. Błaut, Skuteczne negocjacje, Warszawa 1994;

P. Gabrysiak, Rozwój cywilizacji informacyjnej, Warszawa, tu: Wstęp, http://www.gawrysiak.org/cyfrowarewolucja/cyfrowarewolucja-wstep.pdf;

G. Królik, Autoprezentacja, Katowice 2002 (i nast.), tu: Kwestionariusz wizerunków autoprezentacyjnych oraz Kreowanie autowizerunku, s. 19-40;

Z. Nęcki, Negocjacje w biznesie, Kraków 2000, rozdz. Cechy dobrego negocjatora;

Ch. Perelman, Imperium retoryki. Retoryka i argumentacja, Warszawa 2002 (rozdz. VI: Techniki argumentacyjne, VII: Argumenty quasi-logiczne, VIII. Argumenty oparte na strukturze rzeczywistości, IX. Argumentacja przez przykład. Ilustracja i wzór. X. Analogia i metafora.)

S. Pinker, Piękny styl. Przewodnik człowieka myślącego po sztuce pisania XXI wieku, Sopot 2016;

M. Szczerba, V. Kamasa, Język blogów a normy poprawnościowe języka polskiego, Investigationes Linguisticae 2012, t. 26 https://repozytorium.amu.edu.pl/bitstream/10593/10036/1/Szczerbal-26.pdf;

J. Tambor, Grzecznie i wyraźnie witam. Między szczegółem a ogólną tendencją, w: Grzeczność nie jest nauką łatwą ani małą, red. Jolanta Bloch i inni, Warszawa 2014;

P. Wallace, Wyzwiska i awantury. Psychologia agresji w sieci, w: tejże, Psychologia Internetu, przeł. T. Hornowski, Poznań 2005, s. 147-177;

Literatura podstawowa:

E. Berne, W co grają ludzie. Psychologia stosunków międzyludzkich, przekł. P. Izdebski, Warszawa 1997;

J. Bralczyk, W. Gruszczyński, K. Kłosińska, Wiem, co mówię, czyli o dobrej komunikacji, Bydgoszcz 2011, s. 61-97;

D. Carnegie, Jak stać się doskonałym mówcą i rozmówcą, Warszawa 2012 (s. 97-122, 141-190);

R. B. Cialdini, Wywieranie wpływu na ludzi: teoria i praktyka, przeł. B. Wojciszke, Gdańsk 1996 i nast., tu: rozdział I: Narzędzia wpływu i rozdział III: Zaangażowanie i konsekwencja;

D. Doliński, Techniki wpływu społecznego, Warszawa 2005, tu: rozdz. 3: „Stopa w drzwiach”;

E. Goffman, Rytuał interakcyjny, Warszawa 2006, tu rozdz.: Twarz: analiza rytualnych aspektów interakcji społecznej;

E. Goffman Zachowania w miejscach publicznych. O społecznej organizacji zgromadzeń, Warszawa 2008, tu: rozdz. 1-2.

M. Góralska, Piśmienność i rewolucja cyfrowa, Warszawa 2012;

S. Grabias, Język w zachowaniach społecznych. Podstawy socjolingwistyki i logopedii, Lublin 2019 (rozdz. Społeczne uwarunkowania zachowań językowych, s. 207-279); https://repozytorium.uph.edu.pl/bitstream/handle/11331/2328/Grabias.Stanislaw_Jezyk_w_zachowaniach_spolecznych.pdf?sequence=1;

I. Korzeniewska, Potrzeba komunikacji, „Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska” 2010, t. 28, z. 1 http://dlibra.umcs.lublin.pl/dlibra/doccontent?id=21685;

M. R. Leary, Wywieranie wrażenia na innych: o sztuce autoprezentacji, przeł. A. i M. Kacmajor, Gdańsk 1999, tu: rozdział II – Taktyki;

G. I. Nierenberg, Sztuka negocjacji, Warszawa 1998, s. 131-153, 201-246
Stuart Diamond, Zdobądź więcej, przekł. M. Apps, Kraków 2012;

P. Nowak, Parafrazowanie: narzędzie manipulacji i perswazji, w: Manipulacja w języku, red. P. Krzyżanowski i P. Nowak, Lublin 2004, s. 137-150;

A. Panek, Język w przestrzeni internetu, „Przestrzeń Społeczna” 2016, nr 1;
http://socialspacejournal.eu/11%20numer/Panek%20-%20J%C4%99zyk%20w%20przestrzeni%20internetu.pdf;

A. Schopenhauer, Erystyka. Sztuka prowadzenia sporów, przekł. T. Kotarbiński Warszawa 2007;

K. Szymanek, Sztuka argumentacji. Słownik terminologiczny, Warszawa 2001 (hasła: Argument, Kompozycja, Perswazja);

M. Tokarz, Argumentacja i perswazja, „Filozofia Nauki” 2002, t. 10, nr 3-4

J. Wasilewski, Retoryka dominacji, Warszawa 2006, tu: Dominacja w wymiarze niewerbalnym, s. 55-99;

A. Wiszniewski, Sztuka mówienia, Katowice 2003 (s. 24-86).

Literatura uzupełniająca:

R. Błaut, Skuteczne negocjacje, Warszawa 1994;

P. Gabrysiak, Rozwój cywilizacji informacyjnej, Warszawa, tu: Wstęp, http://www.gawrysiak.org/cyfrowarewolucja/cyfrowarewolucja-wstep.pdf;

G. Królik, Autoprezentacja, Katowice 2002 (i nast.), tu: Kwestionariusz wizerunków autoprezentacyjnych oraz Kreowanie autowizerunku, s. 19-40;

Z. Nęcki, Negocjacje w biznesie, Kraków 2000, rozdz. Cechy dobrego negocjatora;

Ch. Perelman, Imperium retoryki. Retoryka i argumentacja, Warszawa 2002 (rozdz. VI: Techniki argumentacyjne, VII: Argumenty quasi-logiczne, VIII. Argumenty oparte na strukturze rzeczywistości, IX. Argumentacja przez przykład. Ilustracja i wzór. X. Analogia i metafora.)

S. Pinker, Piękny styl. Przewodnik człowieka myślącego po sztuce pisania XXI wieku, Sopot 2016;

M. Szczerba, V. Kamasa, Język blogów a normy poprawnościowe języka polskiego, Investigationes Linguisticae 2012, t. 26 https://repozytorium.amu.edu.pl/bitstream/10593/10036/1/Szczerbal-26.pdf;

J. Tambor, Grzecznie i wyraźnie witam. Między szczegółem a ogólną tendencją, w: Grzeczność nie jest nauką łatwą ani małą, red. Jolanta Bloch i inni, Warszawa 2014;

P. Wallace, Wyzwiska i awantury. Psychologia agresji w sieci, w: tejże, Psychologia Internetu, przeł. T. Hornowski, Poznań 2005, s. 147-177;

Literatura podstawowa:

E. Berne, W co grają ludzie. Psychologia stosunków międzyludzkich, przekł. P. Izdebski, Warszawa 1997;

J. Bralczyk, W. Gruszczyński, K. Kłosińska, Wiem, co mówię, czyli o dobrej komunikacji, Bydgoszcz 2011, s. 61-97;

D. Carnegie, Jak stać się doskonałym mówcą i rozmówcą, Warszawa 2012 (s. 97-122, 141-190);

R. B. Cialdini, Wywieranie wpływu na ludzi: teoria i praktyka, przeł. B. Wojciszke, Gdańsk 1996 i nast., tu: rozdział I: Narzędzia wpływu i rozdział III: Zaangażowanie i konsekwencja;

D. Doliński, Techniki wpływu społecznego, Warszawa 2005, tu: rozdz. 3: „Stopa w drzwiach”;

E. Goffman, Rytuał interakcyjny, Warszawa 2006, tu rozdz.: Twarz: analiza rytualnych aspektów interakcji społecznej;

E. Goffman Zachowania w miejscach publicznych. O społecznej organizacji zgromadzeń, Warszawa 2008, tu: rozdz. 1-2.

M. Góralska, Piśmienność i rewolucja cyfrowa, Warszawa 2012;

S. Grabias, Język w zachowaniach społecznych. Podstawy socjolingwistyki i logopedii, Lublin 2019 (rozdz. Społeczne uwarunkowania zachowań językowych, s. 207-279); https://repozytorium.uph.edu.pl/bitstream/handle/11331/2328/Grabias.Stanislaw_Jezyk_w_zachowaniach_spolecznych.pdf?sequence=1;

I. Korzeniewska, Potrzeba komunikacji, „Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska” 2010, t. 28, z. 1 http://dlibra.umcs.lublin.pl/dlibra/doccontent?id=21685;

M. R. Leary, Wywieranie wrażenia na innych: o sztuce autoprezentacji, przeł. A. i M. Kacmajor, Gdańsk 1999, tu: rozdział II – Taktyki;

G. I. Nierenberg, Sztuka negocjacji, Warszawa 1998, s. 131-153, 201-246
Stuart Diamond, Zdobądź więcej, przekł. M. Apps, Kraków 2012;

P. Nowak, Parafrazowanie: narzędzie manipulacji i perswazji, w: Manipulacja w języku, red. P. Krzyżanowski i P. Nowak, Lublin 2004, s. 137-150;

A. Panek, Język w przestrzeni internetu, „Przestrzeń Społeczna” 2016, nr 1;
http://socialspacejournal.eu/11%20numer/Panek%20-%20J%C4%99zyk%20w%20przestrzeni%20internetu.pdf;

A. Schopenhauer, Erystyka. Sztuka prowadzenia sporów, przekł. T. Kotarbiński Warszawa 2007;

K. Szymanek, Sztuka argumentacji. Słownik terminologiczny, Warszawa 2001 (hasła: Argument, Kompozycja, Perswazja);

M. Tokarz, Argumentacja i perswazja, „Filozofia Nauki” 2002, t. 10, nr 3-4

J. Wasilewski, Retoryka dominacji, Warszawa 2006, tu: Dominacja w wymiarze niewerbalnym, s. 55-99;

A. Wiszniewski, Sztuka mówienia, Katowice 2003 (s. 24-86).

Literatura uzupełniająca:

R. Błaut, Skuteczne negocjacje, Warszawa 1994;

P. Gabrysiak, Rozwój cywilizacji informacyjnej, Warszawa, tu: Wstęp, http://www.gawrysiak.org/cyfrowarewolucja/cyfrowarewolucja-wstep.pdf;

G. Królik, Autoprezentacja, Katowice 2002 (i nast.), tu: Kwestionariusz wizerunków autoprezentacyjnych oraz Kreowanie autowizerunku, s. 19-40;

Z. Nęcki, Negocjacje w biznesie, Kraków 2000, rozdz. Cechy dobrego negocjatora;

Ch. Perelman, Imperium retoryki. Retoryka i argumentacja, Warszawa 2002 (rozdz. VI: Techniki argumentacyjne, VII: Argumenty quasi-logiczne, VIII. Argumenty oparte na strukturze rzeczywistości, IX. Argumentacja przez przykład. Ilustracja i wzór. X. Analogia i metafora.)

S. Pinker, Piękny styl. Przewodnik człowieka myślącego po sztuce pisania XXI wieku, Sopot 2016;

M. Szczerba, V. Kamasa, Język blogów a normy poprawnościowe języka polskiego, Investigationes Linguisticae 2012, t. 26 https://repozytorium.amu.edu.pl/bitstream/10593/10036/1/Szczerbal-26.pdf;

J. Tambor, Grzecznie i wyraźnie witam. Między szczegółem a ogólną tendencją, w: Grzeczność nie jest nauką łatwą ani małą, red. Jolanta Bloch i inni, Warszawa 2014;

P. Wallace, Wyzwiska i awantury. Psychologia agresji w sieci, w: tejże, Psychologia Internetu, przeł. T. Hornowski, Poznań 2005, s. 147-177;

Dwa pierwsze spotkania odbyły się w formie stacjonarnej, pozostałe zaplanowane na tryb zdalny.

Dwa pierwsze spotkania odbyły się w formie stacjonarnej, pozostałe zaplanowane na tryb zdalny.

Dwa pierwsze spotkania odbyły się w formie stacjonarnej, pozostałe zaplanowane na tryb zdalny.