Seminarium dyplomowe 340-HF1-3SEM2

TEMATY PRAC LICENCJACKICH NA ROK AKADEMICKI 2021/2022

1. z zakresu literatury i filozofii

a. Dramat „Muchy” Jean-Paul Sartre’a jako ilustracja tez egzystencjalizmu ateistycznego
(w oparciu o: « Muchy », Jean-Paul Sartre; L’existentialisme est un humanisme, J.-P. Sartre ; L’être et le néant, J.-P. Sartre)

b. Dramat « Bez pochówku » Jean-Paul Sartre’a jako ilustracja teorii teatru zaangażowanego
(w oparciu o: «Bez pochówku », J.-P. Sartre; Qu’est-ce que la littérature?, J.-P. Sartre)

c. Dramat « Sprawiedliwi » Alberta Camusa jako ilustracja koncepcji rewolucji i buntu
(w oparciu o: „Sprawiedliwi”, A. Camus; L’Homme révolté, A. Camus; Le mythe de Sisyphe, A. Camus)

2. z zakresu literatury i estetyki

a. Dramat „Nieporozumienie” Alberta Camusa jako przykład fait divers w literaturze
(w oparciu o: „Nieporozumienie”, A. Camus)
b. Koncepcja absurdu według Alberta Camusa na przykładzie opowiadań „Zaślubiny w Tipasa” i „Lato”
(w oparciu o: „Zaślubiny w Tipasa”, A. Camus; „Lato”, A. Camus)
c. Koncepcja absurdu według Eugène’a Ionesco i Samuela Becketta, na przykładzie dramatów „Łysa śpiewaczka” i „Czekając na Godota”
(w oparciu o: „Łysa śpiewaczka”, E. Ionesco; „Czekając na Godota”, S. Beckett; Notes et contre-notes, E. Ionesco; Le théâtre de l’absurde, Martin Esslin)
d. Natura w dziełach Baudelaire’a i Apollinaire’a.
e. Mit Orfeusza w literaturze francuskiej, na przykładzie wybranych utworów literackich i dzieł malarskich
(w oparciu o: wiersz Que n’ay-je encor..., Joachim Du Bellay; wiersz Ma bohème, Arthur Rimbaud; wiersz Orphée innombrable, Jean Mambrino; zbiór wierszy Le Bestiaire ou Cortège d’Orphée, Guillaume Apollinaire; cykl obrazów Gustava Moreau Cycle d’Orphée – Le Midi: le chant; obraz Nicolasa Poussina Orphée et Euridice)
f. Nowoczesność w wierszach awangardy lat 20. XX wieku (w oparciu o: Zone; Guillaume’a Apollinaire’a; Les Pâques à New York, Blaise’a Cendrarsa ; La Prose du Transsibérien et de la petite Jeanne de France, Blaise’a Cendrarsa)
g. Kryzys tożsamości w literaturze antylskiej I poł. XX wieku (w oparciu o utwory Aimé Césaire’a – Le cahier d’un retour au pays natal ; wiersze Guy Tiroliena – Prière d’un petit enfant nègre ; i Léona Gontrana Damasa - Hoquet)
h. Mit w teatrze francuskim XX w., na podstawie utworów Giraudoux (Elektra), Sartre’a (Muchy) i Anouilha (Antygona).

TEMATY PRAC LICENCJACKICH NA ROK AKADEMICKI 2021/2022

1. z zakresu literatury i filozofii

a. Dramat „Muchy” Jean-Paul Sartre’a jako ilustracja tez egzystencjalizmu ateistycznego
(w oparciu o: « Muchy », Jean-Paul Sartre; L’existentialisme est un humanisme, J.-P. Sartre ; L’être et le néant, J.-P. Sartre)

b. Dramat « Bez pochówku » Jean-Paul Sartre’a jako ilustracja teorii teatru zaangażowanego
(w oparciu o: «Bez pochówku », J.-P. Sartre; Qu’est-ce que la littérature?, J.-P. Sartre)

c. Dramat « Sprawiedliwi » Alberta Camusa jako ilustracja koncepcji rewolucji i buntu
(w oparciu o: „Sprawiedliwi”, A. Camus; L’Homme révolté, A. Camus; Le mythe de Sisyphe, A. Camus)

2. z zakresu literatury i estetyki

a. Dramat „Nieporozumienie” Alberta Camusa jako przykład fait divers w literaturze
(w oparciu o: „Nieporozumienie”, A. Camus)
b. Koncepcja absurdu według Alberta Camusa na przykładzie opowiadań „Zaślubiny w Tipasa” i „Lato”
(w oparciu o: „Zaślubiny w Tipasa”, A. Camus; „Lato”, A. Camus)
c. Koncepcja absurdu według Eugène’a Ionesco i Samuela Becketta, na przykładzie dramatów „Łysa śpiewaczka” i „Czekając na Godota”
(w oparciu o: „Łysa śpiewaczka”, E. Ionesco; „Czekając na Godota”, S. Beckett; Notes et contre-notes, E. Ionesco; Le théâtre de l’absurde, Martin Esslin)
d. Natura w dziełach Baudelaire’a i Apollinaire’a.
e. Mit Orfeusza w literaturze francuskiej, na przykładzie wybranych utworów literackich i dzieł malarskich
(w oparciu o: wiersz Que n’ay-je encor..., Joachim Du Bellay; wiersz Ma bohème, Arthur Rimbaud; wiersz Orphée innombrable, Jean Mambrino; zbiór wierszy Le Bestiaire ou Cortège d’Orphée, Guillaume Apollinaire; cykl obrazów Gustava Moreau Cycle d’Orphée – Le Midi: le chant; obraz Nicolasa Poussina Orphée et Euridice)
f. Nowoczesność w wierszach awangardy lat 20. XX wieku (w oparciu o: Zone; Guillaume’a Apollinaire’a; Les Pâques à New York, Blaise’a Cendrarsa ; La Prose du Transsibérien et de la petite Jeanne de France, Blaise’a Cendrarsa)
g. Kryzys tożsamości w literaturze antylskiej I poł. XX wieku (w oparciu o utwory Aimé Césaire’a – Le cahier d’un retour au pays natal ; wiersze Guy Tiroliena – Prière d’un petit enfant nègre ; i Léona Gontrana Damasa - Hoquet)
h. Mit w teatrze francuskim XX w., na podstawie utworów Giraudoux (Elektra), Sartre’a (Muchy) i Anouilha (Antygona).

TEMATY PRAC LICENCJACKICH NA ROK AKADEMICKI 2021/2022

1. z zakresu literatury i filozofii

a. Dramat „Muchy” Jean-Paul Sartre’a jako ilustracja tez egzystencjalizmu ateistycznego
(w oparciu o: « Muchy », Jean-Paul Sartre; L’existentialisme est un humanisme, J.-P. Sartre ; L’être et le néant, J.-P. Sartre)

b. Dramat « Bez pochówku » Jean-Paul Sartre’a jako ilustracja teorii teatru zaangażowanego
(w oparciu o: «Bez pochówku », J.-P. Sartre; Qu’est-ce que la littérature?, J.-P. Sartre)

c. Dramat « Sprawiedliwi » Alberta Camusa jako ilustracja koncepcji rewolucji i buntu
(w oparciu o: „Sprawiedliwi”, A. Camus; L’Homme révolté, A. Camus; Le mythe de Sisyphe, A. Camus)

2. z zakresu literatury i estetyki

a. Dramat „Nieporozumienie” Alberta Camusa jako przykład fait divers w literaturze
(w oparciu o: „Nieporozumienie”, A. Camus)
b. Koncepcja absurdu według Alberta Camusa na przykładzie opowiadań „Zaślubiny w Tipasa” i „Lato”
(w oparciu o: „Zaślubiny w Tipasa”, A. Camus; „Lato”, A. Camus)
c. Koncepcja absurdu według Eugène’a Ionesco i Samuela Becketta, na przykładzie dramatów „Łysa śpiewaczka” i „Czekając na Godota”
(w oparciu o: „Łysa śpiewaczka”, E. Ionesco; „Czekając na Godota”, S. Beckett; Notes et contre-notes, E. Ionesco; Le théâtre de l’absurde, Martin Esslin)
d. Natura w dziełach Baudelaire’a i Apollinaire’a.
e. Mit Orfeusza w literaturze francuskiej, na przykładzie wybranych utworów literackich i dzieł malarskich
(w oparciu o: wiersz Que n’ay-je encor..., Joachim Du Bellay; wiersz Ma bohème, Arthur Rimbaud; wiersz Orphée innombrable, Jean Mambrino; zbiór wierszy Le Bestiaire ou Cortège d’Orphée, Guillaume Apollinaire; cykl obrazów Gustava Moreau Cycle d’Orphée – Le Midi: le chant; obraz Nicolasa Poussina Orphée et Euridice)
f. Nowoczesność w wierszach awangardy lat 20. XX wieku (w oparciu o: Zone; Guillaume’a Apollinaire’a; Les Pâques à New York, Blaise’a Cendrarsa ; La Prose du Transsibérien et de la petite Jeanne de France, Blaise’a Cendrarsa)
g. Kryzys tożsamości w literaturze antylskiej I poł. XX wieku (w oparciu o utwory Aimé Césaire’a – Le cahier d’un retour au pays natal ; wiersze Guy Tiroliena – Prière d’un petit enfant nègre ; i Léona Gontrana Damasa - Hoquet)
h. Mit w teatrze francuskim XX w., na podstawie utworów Giraudoux (Elektra), Sartre’a (Muchy) i Anouilha (Antygona).

Bibliografia selektywna:
1. Jaroszyński Czesław, Jaroszyński Piotr, Kultura słowa. Podstawy retoryki klasycznej
2. Głowiński Michał, Zarys teorii literatury
3. Adamski Jerzy, Historia literatury francuskiej
4. Boy-Żeleński Tadeusz, Szkice z literatury francuskiej, tom I i II
5. Kroker Wiesław, Piłaszewicz Agnieszka, Anthologie de la critique littéraire française.
6. Patrice Pavis, Dictionnaire du théâtre (lub w wersji polskiej Słownik teatru)
7. Lagarde, Michard, Moyen-Age – XX siècle
8. Bordas, Histoire de la littérature française du XIX – XX siècle
9. Dobre obyczaje w nauce. Zbiór zasad i wytycznych, PAN
10. Osuchowska Barbara, Poradnik autora, tłumacza i redaktora
11. Schopenhauer Arthur, Erystyka, czyli o sztuce prowadzenia sporów

Bibliografia selektywna:
1. Jaroszyński Czesław, Jaroszyński Piotr, Kultura słowa. Podstawy retoryki klasycznej
2. Głowiński Michał, Zarys teorii literatury
3. Adamski Jerzy, Historia literatury francuskiej
4. Boy-Żeleński Tadeusz, Szkice z literatury francuskiej, tom I i II
5. Kroker Wiesław, Piłaszewicz Agnieszka, Anthologie de la critique littéraire française.
6. Patrice Pavis, Dictionnaire du théâtre (lub w wersji polskiej Słownik teatru)
7. Lagarde, Michard, Moyen-Age – XX siècle
8. Bordas, Histoire de la littérature française du XIX – XX siècle
9. Dobre obyczaje w nauce. Zbiór zasad i wytycznych, PAN
10. Osuchowska Barbara, Poradnik autora, tłumacza i redaktora
11. Schopenhauer Arthur, Erystyka, czyli o sztuce prowadzenia sporów

Bibliografia selektywna:
1. Jaroszyński Czesław, Jaroszyński Piotr, Kultura słowa. Podstawy retoryki klasycznej
2. Głowiński Michał, Zarys teorii literatury
3. Adamski Jerzy, Historia literatury francuskiej
4. Boy-Żeleński Tadeusz, Szkice z literatury francuskiej, tom I i II
5. Kroker Wiesław, Piłaszewicz Agnieszka, Anthologie de la critique littéraire française.
6. Patrice Pavis, Dictionnaire du théâtre (lub w wersji polskiej Słownik teatru)
7. Lagarde, Michard, Moyen-Age – XX siècle
8. Bordas, Histoire de la littérature française du XIX – XX siècle
9. Dobre obyczaje w nauce. Zbiór zasad i wytycznych, PAN
10. Osuchowska Barbara, Poradnik autora, tłumacza i redaktora
11. Schopenhauer Arthur, Erystyka, czyli o sztuce prowadzenia sporów

Studenci uczęszczający w zajęciach poddani są ocenianiu bieżącemu, którego elementami są
• obecność (do dwóch nieobecności nieusprawiedliwionych w semestrze)
• aktywny udział w zajęciach (wygłaszanie krótkich exposé na tematy wskazane przez prowadzącego)
• pierwszy semestr: prezentowanie etapów pracy, złożenie pierwszego rozdziału;
• drugi semestr: złożenie całej pracy dyplomowej do końca maja

Uwaga: nieprzestrzeganie terminów składania poszczególnych części pracy skutkuje obniżeniem oceny za pracę lub brakiem zgody na dopuszczenie do obrony w pierwszym terminie.

Studenci uczęszczający w zajęciach poddani są ocenianiu bieżącemu, którego elementami są
• obecność (do dwóch nieobecności nieusprawiedliwionych w semestrze)
• aktywny udział w zajęciach (wygłaszanie krótkich exposé na tematy wskazane przez prowadzącego)
• pierwszy semestr: prezentowanie etapów pracy, złożenie pierwszego rozdziału;
• drugi semestr: złożenie całej pracy dyplomowej do końca maja

Uwaga: nieprzestrzeganie terminów składania poszczególnych części pracy skutkuje obniżeniem oceny za pracę lub brakiem zgody na dopuszczenie do obrony w pierwszym terminie.

Studenci uczęszczający w zajęciach poddani są ocenianiu bieżącemu, którego elementami są
• obecność (do dwóch nieobecności nieusprawiedliwionych w semestrze)
• aktywny udział w zajęciach (wygłaszanie krótkich exposé na tematy wskazane przez prowadzącego)
• pierwszy semestr: prezentowanie etapów pracy, złożenie pierwszego rozdziału;
• drugi semestr: złożenie całej pracy dyplomowej do końca maja

Uwaga: nieprzestrzeganie terminów składania poszczególnych części pracy skutkuje obniżeniem oceny za pracę lub brakiem zgody na dopuszczenie do obrony w pierwszym terminie.