Metodologia badań nad językiem 340-PN2-1MBJ
profil studiów: ogólnoakademicki
forma studiów: stacjonarne
rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
dziedzina i dyscyplina nauki: nauki humanistyczne, językoznawstwo
rok studiów/semestr: I rok II stopnia, sem. I (specj. nauczycielska)
wymagania wstępne: gramatyka opisowa języka polskiego, gramatyka historyczna języka polskiego z elementami scs, historia języka polskiego, kultura języka polskiego i praktyczna stylistyka, semantyka i pragmatyka językowa
liczba godz. zajęć dydaktycznych: 15 godz. ćwiczenia
metody dydaktyczne: metoda interaktywna, dyskusja kierowana ze studentami, forma podawcza w postaci prezentacji multimedialnej
forma zaliczenia przedmiotu: opracowanie wybranej metodologii w postaci prezentacji multimedialnej i zaprezentowanie jej w interesujący sposób
punkty ECTS: 1
bilans nakładu pracy studenta: udział w zajęciach - 15 godz., konsultacje (1 godz.), przygotowanie do zajęć - 9 godz. (łącznie 25 godz.)
W cyklu 2022:
1-3.Istota nauki. Fundamentalne pojęcia ogólnej metodologii nauk (problem naukowy, metodologia a metodyka, rodzaje metod badawczych, typy wnioskowań, klasyfikacja, typologia, model teoretyczny, hipoteza i in.). Pojęcie paradygmatu nauki. Teoria paradygmatów T. Kuhna. Rodzaje paradygmatów naukowych. Metodologia i metody nauk humanistycznych. Miejsce językoznawstwa wśród innych typów nauk. |
W cyklu 2023:
1-3.Istota nauki. Fundamentalne pojęcia ogólnej metodologii nauk (problem naukowy, metodologia a metodyka, rodzaje metod badawczych, typy wnioskowań, klasyfikacja, typologia, model teoretyczny, hipoteza i in.). Pojęcie paradygmatu nauki. Teoria paradygmatów T. Kuhna. Rodzaje paradygmatów naukowych. Metodologia i metody nauk humanistycznych. Miejsce językoznawstwa wśród innych typów nauk. |
W cyklu 2024:
1-3.Istota nauki. Fundamentalne pojęcia ogólnej metodologii nauk (problem naukowy, metodologia a metodyka, rodzaje metod badawczych, typy wnioskowań, klasyfikacja, typologia, model teoretyczny, hipoteza i in.). Pojęcie paradygmatu nauki. Teoria paradygmatów T. Kuhna. Rodzaje paradygmatów naukowych. Metodologia i metody nauk humanistycznych. Miejsce językoznawstwa wśród innych typów nauk. |
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia przedmiotu
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
- ma pogłębioną wiedzę o specyfice przedmiotowej i metodologicznej nauk filologicznych FP2_W01: H2A_W01
- definiuje pojęcia z zakresu analizy antropologicznej, genologicznej, historycznoliterackiej, językoznawczej na poziomie rozszerzonym FP2_W02: H1A_W02
- charakteryzuje polszczyznę (tendencje rozwojowe, środki stylistyczne) poszczególnych epok FP2_W06: H2A_W04
- ma pogłębioną wiedzę o kompleksowej naturze języka i historycznej zmienności jego znaczeń FP2_W13: H2A_W09
- formułuje krytyczne sądy na podstawie samodzielnie zebranych i zanalizowanych źródeł informacji FP2_U01: H2A_U01
- analizuje i kontekstowo interpretuje tekst (artystyczny i użytkowy) z uwzględnieniem aspektów: kulturowego, pragmatycznego, poznawczego, aksjologicznego, kompozycyjnego i stylistycznego FP2_U02: H2A_U02
- potrafi uzyskać z wszystkich istotnych źródeł i wykorzystać w indywidualnej pracy analityczno-interpretacyjnej informacje dotyczące literatury oraz języka FP2_U03: H2A_U03
- aktywnie uczestniczy w działaniach na rzecz zachowania dziedzictwa kulturowego regionu, kraju, Europy FP2_K04: H2A_K05
Kryteria oceniania
Warunkiem zaliczenia wykładu jest aktywny udział w zajęciach. Sposoby weryfikacji efektów kształcenia: kolokwium ustne lub pisemne.
Literatura
J. Bańczerowski, J. Pogonowski, T. Zgółka, Wstęp do językoznawstwa, Poznań 1982.
J. Bartmiński, Językowe podstawy obrazu świata, wyd. 3, Lublin 2009.
I. Bobrowski, Zaproszenie do językoznawstwa, Kraków 1998.
Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, pod red. K. Polańskiego, wyd. 3, Wrocław 2003. Encyklopedia języka polskiego, red. S. Urbańczyk, M. Kucała, wyd. 3, Wrocław 1999.
J. Fisiak, Wstęp do współczesnych teorii lingwistycznych, Warszawa 1978, 1985.
A. Furdal, Językoznawstwo otwarte, Wrocław 1990.
Z. Gołąb, A. Heinz, K. Polański, Słownik terminów językoznawczych, Warszawa 1968.
S. Grabias, Język w zachowaniach społecznych, Lublin 1997.
R. Grzegorczykowa, Wstęp do językoznawstwa, Warszawa 2007.
R. Grzegorczykowa, Wprowadzenie do semantyki językoznawczej, Warszawa 2001.
A.Heinz, Dzieje językoznawstwa w zarysie, Warszawa 1983.
G. Helbig, Dzieje językoznawstwa nowożytnego, przeł. C. Schatte i D. Marciniec, Wrocław 1982.
M.Ivič, Kierunki w lingwistyce, Wrocław 1975.
Język i społeczeństwo, red. M. Głowiński, Warszawa 1980.
Język w świetle nauki, red. B. Stanosz, Warszawa 1980.
Językoznawstwo strukturalne, red. H. Kurkowska, A. Weinsberg. Warszawa 1979.
Kognitywne podstawy języka i językoznawstwa, red. E. Tabakowska, Kraków 2001.
Cz. Lachur, Zarys językoznawstwa ogólnego, Opole 2004.
G. Lakoff, M. Johnson, Metafory w naszym życiu, Warszawa 1988.
Łuczyński E., Maćkiewicz J., Językoznawstwo ogólne. Wybrane zagadnienia, Gdańsk 1999.
A. Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa 1989.
Metodologia badań onomastycznych, red. M. Biolik, Olsztyn 2003.
Metodologie językoznawstwa. Podstawy teoretyczne, pod red. P. Stelmaszczyka, Łódź 2006.
Metodologie językoznawstwa. Współczesne tendencje i kontrowersje, pod red. P. Stelmaszczyka, Kraków 2008.
T. Milewski, Językoznawstwo, Warszawa 1975.
M.-A. Paveau, G.E. Sarfati, Wielkie teorie językoznawcze. Od językoznawstwa historyczno-porównawczego do pragmatyki, Kraków 2009. A.Weinsberg, Językoznawstwo ogólne, Warszawa 1883.
A. Wierzbicka, Język – umysł – kultura. Wybór prac pod red. J. Bartmińskiego, Warszawa 1999.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: