Cyfrowy warsztat dziennikarza 340-PS1-2CWD
Cyfrowy warsztat dziennikarza jest przedmiotem należącym do cyklu zajęć specjalnościowych "Dziennikarstwo cyfrowe" i ma charakter praktyczny. Podczas laboratorium, oprócz zadań warsztatowych, podejmowane są najważniejsze kwestie teoretyczne, związane z funkcjonowaniem mediów, informacjami i publicystyką, które obejmują co najmniej trzy poziomy umiejętności dziennikarskich:
1. Zdolność wnikliwego oglądu rzeczywistości, połączona
z przeprowadzaniem krytycznej selekcji informacji, także wśród wiadomości już przetworzonych (zwłaszcza w sieci);
2. Umiejętność praktykowania wywiadu, jako podstawowej i bezpośredniej formy zdobywania informacji (sztuka prowadzenia dialogu, dyskusji, moderacji);
3. Zapis wydarzenia w postaci tekstu, zgodnie z obowiązującymi zasadami.
Pierwsze zajęcia wprowadzają w cykl spotkań - kolejne dwa - w istotę pracy dziennikarza. Następne warsztaty dotyczą specyfiki mediów cyfrowych, a także pracy dziennikarskiej. Podczas zajęć studenci uczyć się redakcji gotowych tekstów, pisania informacji od podstaw, w oparciu o wypowiedź tekstową lub dźwiękową oraz poznają sztukę wywiadu.
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia przedmiotu
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Student potrafi zdefiniować i scharakteryzować media cyfrowe, a także posiada umiejętności praktyczne, tj. pisemne formułowanie krótkich informacji prasowych. Potrafi napisać dłuższy tekst oraz wprowadzić do niego cytat, posiada również umiejętność przeprowadzania rozmowy, która umożliwi mu zdobycie podstawowych i niezbędnych szczegółów do napisania tekstu.
Kryteria oceniania
Laboratorium Cyfrowy warsztat dziennikarza kończy się pisemnym zaliczeniem (kolokwium), którego celem jest zweryfikowanie umiejętności zdobytych przez studenta w czasie zajęć.
Ponadto przy ocenianiu końcowym uwzględniane są: obecność (dopuszczalne są dwie absencje); dwie oceny cząstkowe: za samodzielne napisanie artykułów. W trakcie zajęć prowadzona jest również ocena ciągła studentów (bieżące przygotowanie do zajęć i aktywność).
W zależności od zaangażowania możliwe jest podwyższenie oceny końcowej o 0.5 stopnia.
W przypadku studentów, którzy posiadają stuprocentową obecność, wyróżniają się czynnym udziałem w zajęciach oraz wykonują wszystkie zadania w ramach laboratorium, istnieje możliwość podniesienia o stopień oceny końcowej.
Literatura
Etyka dziennikarstwa, pod red. E. Pawlak – Hejno, J. Pleszczyńskiego, Lublin 2012.
E – gatunki. Dziennikarz w nowej przestrzeni komunikowania, red. W. Godzic, Z. Bauer, Warszawa 2015.
Gatunki dziennikarskie. Teoria. Praktyka. Język, K. Wolny-Zmorzyński, A. Kaliszewski, W. Furman, Warszawa 2009.
Biblia dziennikarstwa, Kraków 2010.
G. Lowrence, Sztuka wywiadu; lekcja mistrza, Warszawa 2006 .
M. Chyliński, S. Russ-Mohl, Dziennikarstwo, Warszawa 2007.
K. Rosińska, Fake news. Geneza, istota, przeciwdziałanie, Warszawa 2021.
A. Boese, Fake newsy i inne fałszerstwa od średniowiecza do XXI wieku, Warszawa 2018.
J. Bralczyk, A. Markowski, J. Miodek, Trzy po 33, Warszawa 2016.
B. Hennessy, Dziennikarstwo publicystyczne, przeł. Agata Sadza, Kraków 2006.
"Zeszyty Prasoznawcze", Kraków 2016, T. 59, nr 2(226).
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: