Konwersatorium "Mit i mitologie w literaturze XIX i XX wieku" 340-PS1-2KON13
Jeszcze nie wprowadzono opisu dla tego przedmiotu...
Tryb prowadzenia przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
WIEDZA:
KA6_WG1 Ma podstawową wiedzę o miejscu i znaczeniu literaturoznawstwa w systemie nauk oraz o ich specyfice przedmiotowej i metodologicznej, zna podstawową terminologię w dziedzinie nauk humanistycznych;
KA6_WK2 Zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady z zakresu ochrony własności intelektualnej i prawa autorskiego.
UMIEJĘTNOŚCI:
KA6_UWO1 Potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i użytkować informację z wykorzystaniem różnych źródeł;
KA6_UW1 Analizuje tekst artystyczny na płaszczyźnie historycznoliterackiej, stylistycznej, gatunkowej, kompozycyjnej z uwzględnieniem kontekstów;
KA6_UK1 Planuje i konstruuje wypowiedzi ustne i pisemne sproblematyzowane interpretacyjnie, posiada umiejętność merytorycznego argumentowania z wykorzystaniem poglądów innych autorów oraz własnych wniosków.
KA6_UUO1 Umie samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać umiejętności badawcze, kierując się wskazówkami opiekuna naukowego.
KOMPETENCJE SPOŁECZNE:
KA6_KKO1 Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie.
KA6_KKO2 Ma świadomość odpowiedzialności za tradycję literacką regionu, kraju i Europy, wykazuje wrażliwość na jej poznawcze, estetyczne i aksjologiczne aspekty.
KA6_KOR1 Potrafi pracować w grupie przyjmując w niej różne role.
KA6_KKOR1 Postępuje zgodnie z zasadami etyki badawczej i edytorskiej, prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu
Literatura
Mit i mitologie w literaturze XIX i XX wieku
1. Wprowadzenie: XIX wiek: nowe mitologie
H. Markiewicz, Literatura a mity, „Twórczość” 1987, nr 10.
2. Inspiracje biblijne: Lucyfer, Lilith, Babel-Babilon
G.G. Byron, Kain. Misterium (wyd. dowolne).
Opracowania: W. Szturc, Nierządnica babilońska – refutacja mitologiczna, Transformacje mitu Babilonii w kulturze europejskiej, w: M. Dybizbański, W. Szturc, Mitoznawstwo porównawcze, Kraków 2006.
R. Graves, R. Patai, Mity hebrajskie. Księga Rodzaju, przeł. M. Gromadzka, Warszawa 1993. Tu: Upadek Lucyfera, Towarzyszki Adama, Wieża Babel.
3. Inspiracje helleńskie: Dionizos, Prometeusz
D. Mereżkowski, Julian Apostata, przeł. J. Czekalski, Białystok 1992, fragmenty.
M. Głowiński, Mity przebrane, Kraków 1990. Tu: Maska Dionizosa, Ten śmieszny Prometeusz, s. 5-54, 84-106.
S. Brzozowska, Klasycyzm i motywy antyczne w poezji Młodej Polski, Opole 2000. Tu: rozdziały 4 i 6 (Prometeusz, motywy dionizyjskie).
4. Inspiracje perskie: Zaratustra, Aryman
F. Nietzsche, Tako rzecze Zarathustra, fragmenty, wyd. dowolne.
S. Żeromski, Aryman mści się (wyd. dowolne).
K. Jarzyńska, Eposy świata, Warszawa – Bielsko-Biała 2011, rozdz. Szahname.
5. Inspiracje słowiańskie: Świętowit i demonologia
M. Wolska, Swanta. Baśń o prawdzie, Lwów 1907.
T. Miciński, Nietota. Księga tajemna Tatr, fragmenty, wyd. dowolne.
D. Terakowska, Samotność Bogów, Kraków 1998., fragmenty.
A. Gajda, Pogańska Słowiańszczyzna w literaturze polskiej, „Państwo i Społeczeństwo” 2008, nr 4.
6. Inspiracje skandynawskie: Edda w literaturze
M. Rodziewiczówna, Ragnarök. Powieść współczesna, Warszawa 1906, fragmenty, wyd. dowolne.
J. R.R. Tolkien, Silmarillion, fragmenty. wyd. dowolne.
K. Jarzyńska, Eposy świata, dz. cyt., rozdz. Edda starsza.
7. Przypadek fiński: mitologia literacka
Kalevala, z fińskiego przeł. J. Litwiniuk, Warszawa 1998 lub inne wyd., fragmenty
K. Jarzyńska, Eposy świata, dz. cyt., rozdz. Kalewala.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: