Metodologia badań literackich 340-PS2-1MBL
Profil ogólnoakademicki
Studia stacjonarne.
Obowiązkowy w ramach wybranej specjalizacji
I rok, I semestr
Poetyka i teoria literatury. Przedmiot wymaga merytorycznych podstaw z zakresu poetyki oraz wiedzy teoretycznoliterackiej, aby student mógł zrozumieć przemiany, jakim ulegały metodologie w badaniach literackich.
29 godz. ćwiczeń i 14 godz. wykładów
Wykłady, ćwiczenia, konsultacje.
Ustne zaliczenie ćwiczeń, z uwzględnieniem aktywności studenta podczas ćwiczeń. Egzamin dwuetapowy: pisemny (test) i ustny.
5 punktów ECTS
wykład – 14 godz.
ćwiczenia – 29 godz.
przygotowanie do zajęć – 60 godz.
przygotowanie do egzaminu – 60 godz.
wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela 50 godz. (3 punkty)
o charakterze praktycznym 110 godz. (1,5 punkty)
W cyklu 2022:
Profil ogólnoakademicki |
W cyklu 2023:
Profil ogólnoakademicki |
W cyklu 2024:
Profil ogólnoakademicki |
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2022: | W cyklu 2023: |
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia przedmiotu
W cyklu 2024: mieszany: w sali i zdalnie | Ogólnie: w sali | W cyklu 2022: mieszany: w sali i zdalnie | W cyklu 2023: mieszany: w sali i zdalnie |
Efekty kształcenia
KA7_WG1
KA7_WG2
KA7_WK1
KA7_WGK1
KA7_WGK2
KA7_UWKOU2
Kryteria oceniania
Zaliczenie ćwiczeń ustne, z uwzględnieniem aktywności studenta na ćwiczeniach. Dwie nieobecności dopuszczalne.
Egzamin pisemny i ustny.
Literatura
Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej.
Literatura podstawowa:
J. Sławiński, Zwłoki metodologiczne, w: tegoż, Teksty i teksty, Warszawa 1990.
Z.Kuderowicz, Dilthey, Warszawa 1987 (tu: Człowiek-istota poznająca; Człowiek-istota historyczna; Przeżywanie i rozumienie).
W. Tatarkiewicz, Opozycja w przyrodoznawstwie; Opozycja wśród humanistów, w: tegoż, Historia filozofii, t.3, Warszawa 1981.
Z. Freud, Ego, Id, w: tegoż, Poza zasadą przyjemności, Warszawa 1975.
M. Bonaparte, Psychoanalityczna interpretacja opowiadania Poe`go „Berenice”, w: Sztuka interpretacji, t.1, red. H. Markiewicz, Kraków 1976.
C.G. Jung, Ego, Cień, Syzygia: anima i animus, Psychologia i literatura, w: tegoż, Archetypy i symbole, Warszawa 1981.
L.A. Fiedler, Archetyp i sygnatura, w: Współczesna teoria badań literackich za granicą, t.2, red. H. Markiewicz, Kraków 1976.
K. Kłosińska, Kobieta autorka, w: Ciało i tekst. Feminizm w literaturoznawstwie – antologia szkiców, red. A. Nasiłowska, Warszawa 2001.
N.K. Miller, Arachnologie: kobieta, tekst i krytyka, w: Teorie literatury XX wieku. Antologia, pod red, A. Burzyńskiej i M.P. Markowskiego, Kraków 2006.
Z. Mitosek, Formalizm rosyjski, w: tejże, Teorie badań literackich, Warszawa 1983.
B. Eichenbaum, Jak jest zrobiony „Płaszcz” Gogola, w: Rosyjska szkoła stylistyki, red. M.R. Mayenowa, Warszawa 1970.
J. Mukařovsky, O strukturalizmie; Funkcja estetyczna, norma, wartość, w: tegoż, Wśród znaków i struktur, Warszawa 1970.
R. Barthes, Wstęp do analizy strukturalnej opowiadań, „Pamiętnik Literacki” z. 4, 1986.
R. Barthes, Działalność strukturalistyczna, w: tegoż, Mit i znak, Warszawa 1970 (Słowo wstępne J. Błońskiego).
Semiotyka kultury, red. M.R. Mayenowa, Warszawa 1975 (tu: J. Łotman, B. Uspienski, O semiotycznym mechanizmie kultury oraz B. Uspienski, Strukturalna wspólnota różnych rodzajów sztuki /na przykładzie malarstwa i literatury).
J. Sławiński, Socjologia literatury i poetyka historyczna, w: tegoż, Dzieło, język, tradycja, Warszawa 1974.
R. Zimand, Problem tradycji, w: Proces historyczny w literaturze i sztuce, red. M. Janion, Warszawa 1967.
W. Dilthey, Powstanie hermeneutyki, w: tenże, Pisma estetyczne, Warszawa 1982.
J. Rolewski, Czy hermeneutyka jest epistemologią, „Studia Filozoficzne”, 1985 z.1.
H.-G. Gadamer, Pojęcie doświadczenia i istota doświadczenia hermeneutycznego, w; tegoż, Prawda i metoda, Kraków 1993.
K. Rosner, Krytyka świadomości historycznej jako droga do określenia istoty doświadczenia hermeneutycznego; Gadamerowska koncepcja doświadczenia hermeneutycznego, w: tenże, Hermeneutyka jako krytyka kultury, Warszawa 1991.
A. Burzyńska, Jak czytali dekonstrukcjoniści? oraz Lekturografia. Derridowska filozofia czytania, w: tejże, Anty-teoria literatury, Kraków 2006.
T. Walas, Czy jest możliwa inna historia literatury?, Kraków 1993 (tu: Rekonesans oraz Model „ekspozycji muzealnej” i model organiczno-dynamiczny).
T. Walas, PRL jako przedmiot dyskursu encyklopedycznego, w: Narracje po końcu (wielkich) narracji. Kolekcje, obiekty, symulakra..., red. H. Gosk, A. Zieniewicz, Warszawa 2007.
Literatura uzupełniająca:
Z. Mitosek, Teorie badań literackich, Warszawa 1983.
F. Crews, Czy literaturę można poddać psychoanalizie?, w: Studia z teorii literatury. Archiwum przekładów „Pamiętnika Literackiego” II, Wrocław 1988.
M.P. Markowski, Antropologia, humanizm, interpretacja, w: Kulturowa teoria literatury, red. M.P. Markowski, R. Nycz, Kraków 2006.
W. Iser, Czym jest antropologia literatury? Różnica między fikcjami wyjaśniającymi a odkrywającymi, „Teksty Drugie” 2006, nr 5.
M. Głowiński, Nauka o literaturze wśród innych dyscyplin, w: Humanistyka przełomu wieków, red. J. Kozielecki, Warszawa 1999.
E. Balcerzan, Nowe formy w pisarstwie i wynikające stąd porozumienia, w: Humanistyka przełomu wieków, red. J. Kozielecki, Warszawa 1999.
D. Ulicka, Funkcja poznawcza literatury i wiedzy o literaturze, w: tejże, Literaturoznawcze dyskursy możliwe, Kraków 2007.
W cyklu 2022:
Literatura podstawowa: |
W cyklu 2023:
Literatura podstawowa: |
W cyklu 2024:
Literatura podstawowa: |
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: