Opracowanie językowe tekstu 340-PS2-1OJTE

Zajęcia mają na celu pogłębienie wiedzy i umiejętności studentów w zakresie pracy z tekstem: jego korekty, redakcji, analizy krytycznej, dyskusji nad nim, a także samodzielnego pisania tekstów (m.in. naukowych, publicystycznych, retorycznych, użytkowych, urzędowych). Na każdych zajęciach student poznaje teoretyczne aspekty bieżącej pracy, samodzielnie realizuje zaplanowane zadanie: dokonuje korekty, redakcji tekstu, dyskutuje nad możliwą edycją tekstu, proponuje własne rozwiązania i argumentuje ich wybór, realizuje projekt zespołowy.
Zajęcia mają charakter praktyczny i służą kształceniu umiejętności sprawnego redagowania i pisania tekstów.

Zajęcia mają na celu pogłębienie wiedzy i umiejętności studentów w zakresie pracy z tekstem: jego korekty, redakcji, analizy krytycznej, dyskusji nad nim, a także samodzielnego pisania tekstów (m.in. naukowych, publicystycznych, retorycznych, użytkowych, urzędowych). Na każdych zajęciach student poznaje teoretyczne aspekty bieżącej pracy, samodzielnie realizuje zaplanowane zadanie: dokonuje korekty, redakcji tekstu, dyskutuje nad możliwą edycją tekstu, proponuje własne rozwiązania i argumentuje ich wybór, realizuje projekt zespołowy.
Zajęcia mają charakter praktyczny i służą kształceniu umiejętności sprawnego redagowania i pisania tekstów.

Zajęcia mają na celu pogłębienie wiedzy i umiejętności studentów w zakresie pracy z tekstem: jego korekty, redakcji, analizy krytycznej, dyskusji nad nim, a także samodzielnego pisania tekstów (m.in. naukowych, publicystycznych, retorycznych, użytkowych, urzędowych). Na każdych zajęciach student poznaje teoretyczne aspekty bieżącej pracy, samodzielnie realizuje zaplanowane zadanie: dokonuje korekty, redakcji tekstu, dyskutuje nad możliwą edycją tekstu, proponuje własne rozwiązania i argumentuje ich wybór, realizuje projekt zespołowy.
Zajęcia mają charakter praktyczny i służą kształceniu umiejętności sprawnego redagowania i pisania tekstów.

Literatura obowiązkowa:

Berne E., W co grają ludzie. Psychologia stosunków międzyludzkich, przekł. P. Izdebski, Warszawa 1997 (cz. I. Analiza gier, s. 7-50).
Buczkowska J., Znaczenie językowe i kontekst z punktu widzenia kontekstualizmu i minimalizmu semantycznego, „Studia Filosophiae Christianae“ 2016, nr 2
Formy i normy, czyli poprawna polszczyzna w praktyce, red. K. Kłosińska, Warszawa 2004.
Grabias S., Język w zachowaniach społecznych. Podstawy socjolingwistyki i logopedii, Lublin 2019 (rozdz. Społeczne uwarunkowania zachowań językowych, s. 207-279); https://repozytorium.uph.edu.pl/bitstream/handle/11331/2328/Grabias.Stanislaw_Jezyk_w_zachowaniach_spolecznych.pdf?sequence=1
Goffman E., Rytuał interakcyjny, Warszawa 2006, tu rozdz.: Twarz: analiza rytualnych aspektów interakcji społecznej.
Grzegorczykowa R., Czasowniki modalne jako wykładniki różnych postaw nadawcy,
https://digilib.phil.muni.cz/bitstream/handle/11222.digilib/120855/SpisyFF_%20180-1973-1_35.pdf?sequence=1
Korzeniewska I, Potrzeba komunikacji, „Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska” 2010, t. 28, z. 1 http://dlibra.umcs.lublin.pl/dlibra/doccontent?id=21685
Polszczyzna na co dzień, red. M. Bańko, Warszawa 2006.
Saloni Z., O kodyfikacji polskiej ortografii – historia i współczesność, „Nauka” Kwartalnik PAN, 2005, nr 4, s. 71-96.
Słownik ortograficzny języka polskiego PWN
Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. A. Markowski, Warszawa 2003.
Wolański A., Edycja tekstów. Praktyczny poradnik. Warszawa 2008
Literatura uzupełniająca:

Bolecki W., Modalność – literaturoznawstwo i kognitywizm, „Teksty Drugie“ 2001, nr 5, http://rcin.org.pl/Content/57877/WA248_72417_P-I-2524_bolecki-modalnosc_o.pdf
Goffman E., Zachowania w miejscach publicznych. O społecznej organizacji zgromadzeń, Warszawa 2008.
Markowski A., Kultura języka polskiego. Teoria. Zagadnienia leksykalne, Warszawa 2005.
Polański E., Reformy ortografii polskiej – wczoraj, dziś, jutro, „Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego LX, 2004, s. 29-46.
Tambor J., Grzecznie i wyraźnie witam. Między szczegółem a ogólną tendencją, w: Grzeczność nie jest nauką łatwą ani małą, red. Jolanta Bloch i inni, Warszawa 2014

Literatura obowiązkowa:

Berne E., W co grają ludzie. Psychologia stosunków międzyludzkich, przekł. P. Izdebski, Warszawa 1997 (cz. I. Analiza gier, s. 7-50).
Buczkowska J., Znaczenie językowe i kontekst z punktu widzenia kontekstualizmu i minimalizmu semantycznego, „Studia Filosophiae Christianae“ 2016, nr 2
Formy i normy, czyli poprawna polszczyzna w praktyce, red. K. Kłosińska, Warszawa 2004.
Grabias S., Język w zachowaniach społecznych. Podstawy socjolingwistyki i logopedii, Lublin 2019 (rozdz. Społeczne uwarunkowania zachowań językowych, s. 207-279); https://repozytorium.uph.edu.pl/bitstream/handle/11331/2328/Grabias.Stanislaw_Jezyk_w_zachowaniach_spolecznych.pdf?sequence=1
Goffman E., Rytuał interakcyjny, Warszawa 2006, tu rozdz.: Twarz: analiza rytualnych aspektów interakcji społecznej.
Grzegorczykowa R., Czasowniki modalne jako wykładniki różnych postaw nadawcy,
https://digilib.phil.muni.cz/bitstream/handle/11222.digilib/120855/SpisyFF_%20180-1973-1_35.pdf?sequence=1
Korzeniewska I, Potrzeba komunikacji, „Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska” 2010, t. 28, z. 1 http://dlibra.umcs.lublin.pl/dlibra/doccontent?id=21685
Polszczyzna na co dzień, red. M. Bańko, Warszawa 2006.
Saloni Z., O kodyfikacji polskiej ortografii – historia i współczesność, „Nauka” Kwartalnik PAN, 2005, nr 4, s. 71-96.
Słownik ortograficzny języka polskiego PWN
Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. A. Markowski, Warszawa 2003.
Wolański A., Edycja tekstów. Praktyczny poradnik. Warszawa 2008
Literatura uzupełniająca:

Bolecki W., Modalność – literaturoznawstwo i kognitywizm, „Teksty Drugie“ 2001, nr 5, http://rcin.org.pl/Content/57877/WA248_72417_P-I-2524_bolecki-modalnosc_o.pdf
Goffman E., Zachowania w miejscach publicznych. O społecznej organizacji zgromadzeń, Warszawa 2008.
Markowski A., Kultura języka polskiego. Teoria. Zagadnienia leksykalne, Warszawa 2005.
Polański E., Reformy ortografii polskiej – wczoraj, dziś, jutro, „Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego LX, 2004, s. 29-46.
Tambor J., Grzecznie i wyraźnie witam. Między szczegółem a ogólną tendencją, w: Grzeczność nie jest nauką łatwą ani małą, red. Jolanta Bloch i inni, Warszawa 2014

Literatura obowiązkowa:

Berne E., W co grają ludzie. Psychologia stosunków międzyludzkich, przekł. P. Izdebski, Warszawa 1997 (cz. I. Analiza gier, s. 7-50).
Buczkowska J., Znaczenie językowe i kontekst z punktu widzenia kontekstualizmu i minimalizmu semantycznego, „Studia Filosophiae Christianae“ 2016, nr 2
Formy i normy, czyli poprawna polszczyzna w praktyce, red. K. Kłosińska, Warszawa 2004.
Grabias S., Język w zachowaniach społecznych. Podstawy socjolingwistyki i logopedii, Lublin 2019 (rozdz. Społeczne uwarunkowania zachowań językowych, s. 207-279); https://repozytorium.uph.edu.pl/bitstream/handle/11331/2328/Grabias.Stanislaw_Jezyk_w_zachowaniach_spolecznych.pdf?sequence=1
Goffman E., Rytuał interakcyjny, Warszawa 2006, tu rozdz.: Twarz: analiza rytualnych aspektów interakcji społecznej.
Grzegorczykowa R., Czasowniki modalne jako wykładniki różnych postaw nadawcy,
https://digilib.phil.muni.cz/bitstream/handle/11222.digilib/120855/SpisyFF_%20180-1973-1_35.pdf?sequence=1
Korzeniewska I, Potrzeba komunikacji, „Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska” 2010, t. 28, z. 1 http://dlibra.umcs.lublin.pl/dlibra/doccontent?id=21685
Polszczyzna na co dzień, red. M. Bańko, Warszawa 2006.
Saloni Z., O kodyfikacji polskiej ortografii – historia i współczesność, „Nauka” Kwartalnik PAN, 2005, nr 4, s. 71-96.
Słownik ortograficzny języka polskiego PWN
Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. A. Markowski, Warszawa 2003.
Wolański A., Edycja tekstów. Praktyczny poradnik. Warszawa 2008
Literatura uzupełniająca:

Bolecki W., Modalność – literaturoznawstwo i kognitywizm, „Teksty Drugie“ 2001, nr 5, http://rcin.org.pl/Content/57877/WA248_72417_P-I-2524_bolecki-modalnosc_o.pdf
Goffman E., Zachowania w miejscach publicznych. O społecznej organizacji zgromadzeń, Warszawa 2008.
Markowski A., Kultura języka polskiego. Teoria. Zagadnienia leksykalne, Warszawa 2005.
Polański E., Reformy ortografii polskiej – wczoraj, dziś, jutro, „Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego LX, 2004, s. 29-46.
Tambor J., Grzecznie i wyraźnie witam. Między szczegółem a ogólną tendencją, w: Grzeczność nie jest nauką łatwą ani małą, red. Jolanta Bloch i inni, Warszawa 2014

Student może mieć dwie nieobecności w semestrze bez konieczności ich zaliczania. Każda kolejna nieobecność wymaga samodzielnego opracowania przez studenta pominiętych zagadnień i przedstawienia swojej wiedzy prowadzącemu podczas konsultacji.
W razie trwania pandemii zajęcia będą się odbywały w trybie zdalnym, przy pomocy platformy edukacyjnej. Podstawą do zaliczenia będą: obecność na zajęciach i wykonanie zadań pisemnych indywidualnych i zespołowych.

Student może mieć dwie nieobecności w semestrze bez konieczności ich zaliczania. Każda kolejna nieobecność wymaga samodzielnego opracowania przez studenta pominiętych zagadnień i przedstawienia swojej wiedzy prowadzącemu podczas konsultacji.

Student może mieć dwie nieobecności w semestrze bez konieczności ich zaliczania. Każda kolejna nieobecność wymaga samodzielnego opracowania przez studenta pominiętych zagadnień i przedstawienia swojej wiedzy prowadzącemu podczas konsultacji.