Redagowanie tekstów użytkowych 340-PS2-1RTU

Student:
- definiuje i opisuje strukturę komunikatów (tekstów) użytkowych
- strukturalną i leksykalno-stylistyczną analizę tekstów użytkowych,
- przeprowadza interpretację i ocenę leksykalno-stylistyczną wybranych tekstów użytkowych ze wskazaniem cech komunikatu;
- uwzględnienia relacje między nadawcą a odbiorcą tekstu użytkowego,
- potrafi przeprowadzić krytyczną analizę językową komunikatów i tekstów użytkowych stosując oryginalne podejścia, uwzględniające nowe osiągnięcia humanistyki,
- konstruowanie pism użytkowych kształtujących właściwe zachowania społeczne: tekst użytkowy a grzeczność językowa
- jest przygotowany do współdziałania w grupie oraz do tworzenia skutecznych komunikatów użytkowych z nastawieniem na potrzeby odbiorców i z uwzględnieniem ich kompetencji
- przygotowuje teksty użytkowe o określonej funkcji komunikacyjnej.

Sposoby weryfikacji efektów kształcenia: zaliczenie na podstawie obecności na zajęciach, aktywności w trakcie zajęć, oceny pracy zespołowej i indywidualnej studentów. Pozytywne zaliczenie testu końcowego.

Bańko M. , Słownik dobrego stylu, czyli wyrazy, które się lubią, Warszawa 2006.
Bańko M., Mały słownik wyrazów kłopotliwych, Warszawa 2003.
Bartmiński J., Niebrzegowska-Bartmińska S., Tekstologia, Lublin 2004, tu: Cechy tekstów pisanych – charakterystyka zbiorcza.
Czerwińska E., Pawelec R., Polski z urzędu. O poprawności języka urzędowego, Warszawa 2013.
Drygalski Z., Rozmiarek J., Listy i pisma użytkowe, Warszawa 2005.
Ficek E. , Korespondencja elektroniczna. Ujęcie normatywne, [w:] Ruch w języku – język w ruchu, red. K. Lisczyk-Kubina, M. Maciołek, Katowice 2012, s. 107–115.
Gajda S., Gatunkowe wzorce wypowiedzi, Wrocław 1993.
Gruszczyński W., Czy normy językowe obowiązują w Internecie? [w:] Zmiany w publicznych zwyczajach językowych, red. Bralczyk, K. Mosiołek-Kłosińska, Warszawa 2001, s. 183–190.
Grzenia J., Zasady komunikacji internetowej [w:], Polszczyzna na co dzień, red. M. Bańko, Warszawa 2006.
Hamlin S., Jak mówić, żeby nas słuchali, Warszawa 2001.
Kurkowska H, Skorupka S., Stylistyka polska, Warszawa 2001.
Kuziak M., Rzepczyński S., Jak pisać?, Warszawa 2008, tu: Pisma użytkowe, s. 75–133, Tekst, s. 221–250.
Łaziński M., O panach i paniach. Polskie rzeczowniki tytularne i ich asymetria rodzajowo-płciowa, Warszawa 2006.
Majewska-Tworek A., Piekot T., Wolańska E., Wolański A., Zaśko-Zielińska M., Jak pisać i redagować. Poradnik redaktora. Wzory tekstów użytkowych, Kraków 2009.
Malinowska E., Język w urzędach, [w:] Polszczyzna 2000. Orędzie o stanie języka na przełomie tysiącleci, red. W. Pisarek, Kraków 1999.
Marcjanik M., Grzeczność w komunikacji językowej, Warszawa 2006.
Marcjanik M., Polska grzeczność językowa, Kielce 1997.
Marcjanik M., Słownik językowego savoire-vivre’u, Warszawa 2014.
Markowski A., Jak dobrze mówić i pisać po polsku, Warszawa 2000.
Markowski A., Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN, Warszawa 2002 (i następne).
Nieckula F., Język ustny a pisany, [w:] Encyklopedia kultury polskiej XX wieku. t. 2, Wrocław 1993 (i wyd. nast.), s. 101–114.
Nowy słownik ortograficzny PWN, red. R. Polański, Warszawa 2002 (i następne).
Pisarek W., Podstawy retoryki dziennikarskiej, [w:] Dziennikarstwo i świat mediów, pod red. Z. Bauera, E. Chudzińskiego, Kraków 2000.
Polszczyzna na co dzień, pod red. M. Bańko, Warszawa 2006.
Praktyczna stylistyka nie tylko dla polonistów, pod red. E. Bańkowskiej i A. Mikołajczuk, Warszawa 2003.
Wróblewski A., Byki i byczki, Warszawa 1995.
Zdunkiewicz-Jedynak D., Wykłady ze stylistyki, Warszawa 2008, s. 23–25.
Zgółkowie H.T., Językowy savoir-vivre, Poznań 1993.

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu 340-PS2-1RTU w USOSweb