Pragmatyka gatunków dziennikarskich 340-PS2-2PG
Profil studiów: ogólnoakademicki
Forma studiów: stacjonarne
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Dziedzina i dyscyplina nauki: nauki humanistyczne, literaturoznawstwo
Rok studiów/semestr: 2019/2020, semestr zimowy
Wymagania wstępne: Znajomość podstaw dziennikarstwa
Liczba godzin dydaktycznych z podziałem na formy prowadzenie zajęć: 15, zajęcia warsztatowe połączone z prezentacją.
Metody dydaktyczne: dyskusja, warsztaty.
Punkty ECTS: 2.
Bilans nakładu pracy studenta: udział w ćwiczeniach: 15h; przygotowanie do zajęć: 15h; konsultacje - 3 h
Razem: 33 h
Wskaźniki ilościowe: zajęcia wymagające bezpośredniego udziału nauczyciela 7 godz. (2.0 ECTS), zajęcia praktyczne 8 godz. (0.0 ECTS)
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Tryb prowadzenia przedmiotu
Efekty kształcenia
KA7_WK1 KA7_WK2 KA7_WGK2 KA7_UWKOU2 KA7_UWKOU3 KA7_ UWKOU4 KA7_ KKO2 KA7_ KKO3 KA7_KO1 KA7_ KOR1
KA7_KOR2
Absolwent posiada wiedzę o faktycznych i potencjalnych relacjach między rożnymi dyscyplinami naukowymi w ramach dziedziny nauk
humanistycznych.
Zna pojęcia z zakresu ochrony własności intelektualnej i prawa autorskiego oraz dostrzega konieczność zarządzania zasobami własności
intelektualnej.
Posiada wiedzę o historycznych, funkcjonalnych, kompozycyjnych, stylistycznych aspektach dyskursu w komunikatach użytkowych,
naukowych oraz artystycznych.
Jest przygotowany do pracy w grupie, świadomy odpowiedzialność za zadania podjęte w pracy zespołowej.
Kryteria oceniania
Zaliczenie
Literatura
Lektura podstawowa:
Biblia dziennikarstwa, red. A. Skworz, A. Niziołek, Kraków 2010.
PWN Leksykon Media. Red. E. Banaszkiewicz - Zygmunt. Warszawa 2000.
Encyklopedia wiedzy o prasie. Red. J. Maślanka. Wrocław 1976.
Popularna encyklopedia mass mediów. Red.J.Skrzypczak. Poznań 1999.
Dziennikarstwo i świat-mediów. Wyd.3.zmien. Red. Z.Bauer i E.Chudziński. Kraków 2004.
Furman W., K. Wolny – Zmorzyński, Internetowe gatunki dziennikarskie, Warszawa 2010.
Gatunki dziennikarskie – rodowód, cechy, funkcje, w: O warsztacie dziennikarskim, pod red. J. Adamowskiego, Warszawa 2002.
Goban-Klas T., Komunikowanie i media masowe. Teorie prasy radia, telewizji i internetu. Warszawa 1999.
Hennesy B., Tematy i sposoby ujęcia, w: Tegoż, Dziennikarstwo publicystyczne, Kraków 2009.
Kafel M., Prasoznawstwo. Wstęp do problematyki. Warszawa 1966.
Kaczmarczyk M., Gatunki prasowe w praktyce, Sosnowiec 2006.
Kunczik M.,Zipfel A., Wprowadzenie do nauki o dziennikarstwie i komunikowaniu. Warszawa 2000.
Magdoń A., Źródła informacji, w: Tegoż, Reporter i jego warsztat, Kraków 2000.
Taylor L.,Willis A., Medioznawstwo. Teksty,instytucje i odbiorcy. Kraków 2006.
Golka B.,Michalski B., Etyka dziennikarska a kwestie informacji masowej. Warszawa 1989.
Rivers W.,Mathews C., Etyka środków przekazu. Warszawa 1995.
Sobczak J., Prawo prasowe. Podręcznik akademicki. Warszawa 2000.
Wojtak M.,, Analiza gatunków prasowych, Lublin 2008.
Billingham J.: Redagowanie tekstów. Warszawa 2006.
Garlicki B.: Metodyka dziennikarska. Krak6w 1974.
Wolny-Zmorzyński K.,Kaliszewski A.,Furman w: Gatunki dziennikarskie. Teoria, praktyka, język. Warszawa 2006.
Wójcińska A., Reporterzy bez fikcji, Wołowiec 2011
Goban-Klas T., Public relations, czyli promocja reputacji. Warszawa 1997
W cyklu 2022:
Lektura podstawowa: |
W cyklu 2023:
Lektura podstawowa: |
W cyklu 2024:
Lektura podstawowa: |
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: