Kultura polityczna Ameryki Łacińskiej 350-MS1-2PF18

I. Ogólna diagnoza polityczna dla regionu-systemy polityczne i ich historia, uwarunkowania geopolityczne, rola prekolumbijskiego, kolonialnego i postkolonialnego dziedzictwa.
2.Cechy i istotne zjawiska społeczeństw: niewolnictwo i kwasi-niewolnictwo, metysaż rasowy i kulturowy, rasizm, rządy oligarchii kreolskiej, kult wodzostwa (caudillismo), kapitalizm peryferyjny i zależny, mimetyczny prozachodni liberalizm, nacjonalizm państwowy przeciwko mniejszościom etnicznym i rasowym.
3. Tradycyjne nacjonalistyczne dyktatury wojskowe prawicowe populistyczne (Brazylia, Boliwia, Paragwaj, Wenezuela) i systemy populistyczne socjalne (Meksyk Cardenasa, Argentyna Perona, Garcii w Peru, Chaveza w Wenezueli4. Dyktatury środkiem wprowadzania zasad gospodarki rynkowej i dostosowania się latynoamerykańskiego biznesu do światowych rynków (Gwatemala, Chile, Argentyna, Urugwaj) i ekspansji kapitału zachodniego).
4. Ameryka Łacińska w dobie anglosaskiej globalizacji. Polityka i efekty dostosowania strukturalnego gospodarek regionu na bazie Konsensusu Waszyngtońskiego (1989).
Rola kapitału zachodniego, chińskiego i ciężar zadłużenia zewnętrznego.
Demokracja ograniczona (restringida).
5. Ogólna charakterystyka relacji bogata Północ-ubogie, zdominowane Południe. Rola europocentryzmu w świadomości zachodniej i latynoamerykańskiej kreolskiej oligarchii. Przypadek szczególny: trudne sąsiedztwo USA-Meksyk.
6. Charakterystyka polityki zagranicznej poszczególnych państw: od pragmatyzmu brazylijskiego i chilijskiego po kubański i boliwariański mesjanizm rewolucyjny.
7. Stosunek krajów latynoamerykańskich wobec wojny na Ukrainie i w stosunku nowej sytuacji geopolitycznej po erupcji mocy gospodarczej Chin.