Seminarium - Profilaktyka przestępczości 370-KS2-2SEMPP

WIEDZA, absolwent zna i rozumie:
- w pogłębionym stopniu aspekty interdyscyplinarności kryminologii ze względu na szerokie spektrum badanych zjawisk społecznych zarówno na płaszczyźnie krajowej, jak i międzynarodowej - KA7_WG1;
- w pogłębionym stopniu metody, techniki i narzędzia badań społecznych dotyczących objawów, przyczyn oraz środków zapobiegania przestępczości - KA7_WG6;
- w pogłębionym stopniu zasady ochrony własności przemysłowej i prawa autorskiego - KA7_WK5;

UMIEJĘTNOŚCI, absolwent potrafi:
- dobierać oraz stosować właściwe metody i narzędzia (w tym zaawansowane techniki informacyjno-komunikacyjne) służące wyjaśnianiu przebiegu procesów prawnospołeczno-gospodarczo-politycznych, ich wpływu na przestępczość oraz prognozować jej rozwój - KA7_UW3;
- formułować problemy badawcze i testować odpowiadające im hipotezy na podstawie analizy przyczyn oraz przebiegu zjawisk społecznych - KA7_UW4;
- przystosować istniejące lub opracować nowe metody i narzędzia związane z prognozowaniem rozwoju przestępczości - KA7_UW5;
- przygotować opracowania pisemne lub prowadzić debatę na tematy prawne i kryminologiczne - KA7_UK3;
- współdziałać z innymi osobami i podejmować wiodącą rolę podczas prac zespołowych w celu efektywnej realizacji postawionych zadań - KA7_UO1;

Zaliczenie seminarium na podstawie złożenia pisemnej formy pracy magisterskiej przygotowanej przez studenta i zatwierdzonej przez promotora.

Wskazówki dotyczące przygotowywania prac dyplomowych w Katedrze Prawa Karnego i Kryminologii na Wydziale Prawa UwB.
A. Dudziak, A. Żejmo, Redagowanie prac dyplomowych. Wskazówki metodyczne dla studentów, Warszawa 2008.
A. Kociołek-Pęsa, M. Stępień (red.), Metody i techniki badań socjologiczno-prawnych, (w:) Leksykon socjologii prawa, Warszawa 2013.
A. Łopatka (red.), Metody badania prawa, Wrocław 1973.
B. Hołyst, Kryminologia na świecie, Warszawa 1979.
B. Hołyst, Kryminologia, Warszawa 2016.
B. Gruszczyńska, M. Marczewski, A. Siemaszko, P. Ostaszewski, J. Włodarczyk-Madejska, J. Klimczak, Atlas przestępczości 6, Warszawa 2021.
Ch. Frankfort-Nachmias, D. Nachmias, Metody badawcze w naukach społecznych, Poznań 2001.
E. Babbie, Badania społeczne w praktyce, Warszawa 2003.
E. Glińska, Specyfika metodologiczna nauk społecznych, (w:) B. Poskrobko (red.), Metody badań naukowych z przykładami ich zastosowania, Białystok 2012.
E. W. Pływaczewski, S. Redo, E. M. Guzik-Makaruk, K. Laskowska, W. Filipkowski, E. Glińska, E. Jurgielewicz-Delegacz, M. Perkowska, Kryminologia, Wolters Kluwer 2019.
I. Andrejew, Z zagadnień metodologii nauk prawa karnego, (w:) J. Wróblewski (red.), Zagadnienia metodologiczne prawoznawstwa: materiały z sesji naukowej, Łudź 27-28 marca 1980, Wrocław 1982.
J. Apanowicz, Metodologia ogólna, Gdynia 2002.
J. Apanowicz, Metodologiczne elementy procesu poznania naukowego w teorii organizacji i zarządzania, Gdynia 2000.
J. Apanowicz, Metodologiczne uwarunkowania pracy naukowej. Prace doktorskie. Prace habilitacyjne, Warszawa 2005.
J. Bafia, Problemy kryminologii : dialektyka sytuacji kryminogennej, Warszawa 1978.
J. Błachut, A. Gaberle, K. Krajewski, Kryminologia, Gdańsk 2007.
J. Błachut, Problemy związane z pomiarem przestępczości, Warszawa 2007.
J. Majchrzak, T. Mendel, Metodyka pisania prac magisterskich i dyplomowych, Poznań 1999.
J. Sztumski, Wstęp do metod i technik badań społecznych, Katowice 2005.
J. W. Creswell, Projektowanie badań naukowych. Metody jakościowe, ilościowe i mieszane, Kraków 2013.
L. Lernell, Zarys kryminologii ogólnej, Warszawa 1978.
L. Tyszkiewicz, Kryminologia (zarys systemu), Katowice 1986.
M. Borucka-Arctowa, Badania socjologiczno-prawne a dogmatyka prawa, (w:) J. Wróblewski (red.), Zagadnienia metodologicznej prawoznawstwa. Materiały z sesji naukowej. Łódź 27-28 marca 1980 r., Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk-Łódź 1982.
M. Borucka-Arctowa, Podejście socjologiczne, (w:) A. Łopatka (red.), Metody badania prawa, Wrocław 1973.
M. Iwański, A. Papierz, M. Stożek, K. Bułat, P. Czarniak, A. Gorzelak, K. Grabowski, M. Grzyb, P. Jakubek, J. Jodłowski, M. Małek, S. Młodawska-Mąsior, Kryminologia. Repetytorium, Warszawa 2012.
M. Kuć, Kryminologia, Warszawa 2015.
M. Łobocki, Wprowadzenie do metodologii badań pedagogicznych, Kraków 2007.
P. Horoszowski, Kryminologia, Warszawa 1965.
R. Kolman, K. Szczepańska, Doktoraty i habilitacje. Poradnik realizacji, Toruń 2011.
S. Juszczyk, Badania ilościowe w naukach społecznych, Katowice 2005
S. Nowak, Metodologia badań społecznych, Warszawa 2010.
T. Barankiewicz, Współczesne metody badania prawa, Studia Prawnicze KUL 2010, nr 1.
T. Mendel, Metodyka pisania prac doktorskich, Poznań 2002.
T. Szymanowski, Przestępczość i polityka karna w Polsce w świetle faktów i opinii społeczeństwa w okresie transformacji, Warszawa 2012.
W. Świda (red.), Kryminologia, Warszawa 1977.
W. Świda, Metody badań kryminologicznych, (w:) W. Świda (red.), Kryminologia, Warszawa 1977.
Z. Bożyczko, Metodyczne wskazówki do pisania pracy magisterskiej z kryminalistyki i kryminologii oraz innych dyscyplin nauk penalnych, Wrocław 1974.
Z. Ziembiński, Metodologiczne zagadnienia prawoznawstwa, Warszawa 1974.
Z. Ziembiński, Szkice z metodologii szczegółowych nauk prawnych, Warszawa-Poznań 1983.

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu 370-KS2-2SEMPP w USOSweb