Psychoanaliza sztuki 380-AS2-2PAS
Oprócz prezentacji teorii psychoanalitycznej w formie wykładów,, ćwiczenia obejmują swym zakresem sztukę kreatywnego pisania oraz metody autoanalizy powiązane z byciem w procesie twórczym.
Tematyka wykładów i ćwiczeń oscyluje wokół następujących zagadnień:
- Psychologia głębi wobec twórczości artystycznej;
- Metoda swobodnych skojarzeń a metoda amplifikacji;
- Archetypy, symbole i konflikty wewnętrzne;
- Psychologia marzeń sennych;
-Twórczość artystyczna w ujęciu Schopenhauera i Nietzschego;
- Diagnoza kultury w oparciu o wytwory twórczej wyobraźni.
- Natura twórczości. Twórczość a nieświadomość;
- Mit a sen i twórczość;
- Faust i kultura faustiańska;
- Metody autoanalizy;
- Doświadczenie transcendentne a doświadczenie schizofreniczne
- Interpretacja psychoanalityczna wybranych dzieł literackich.
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
1. Zna terminologię stosowaną w psychoanalizie i w innych szkołach psychologii głębi, nazwiska badaczy i nazwy najważniejszych nurtów .
K W01
2. Posiada pogłębioną wiedzę w zakresie rozwoju człowieka i kultury.
K_W06).
3. . Ma pogłębione umiejętności obserwowania, diagnozowania i analizowania motywów ludzkich zachowań (K_U07)
4. Potrafi twórczo animować pracę nad własnym rozwojem oraz rozwojem uczestników procesów edukacyjno-wychowawczych. (K_U11)
5. Nabywa umiejętności związane z prezentowaniem własnych pomysłów, poglądów, wątpliwości i je uzasadniać, odwołując się do dorobku danych autorów. (K_U05)
6. Dostrzega i formułuje problemy moralne i dylematy etyczne związane z własnym i cudzym samorozwojem, jak i z wykonywaną pracą.(K_K05
Kryteria oceniania
Aktywność na zajęciach, esej, recenzja. Formy zaliczenia przedmiotu: egzamin, zaliczenie na ocenę.
Literatura
Literatura podstawowa:
Bettelheim, B. (1994). Freud i dusza ludzka (tłum. D. Danek). Warszawa: Jacek Santorski & Co.
Dudek Z.W. (2002). Podstawy psychologii Junga. Od psychologii głębi do psychologii integralnej. Warszawa: ENETEIA.
– (2007). Jungowska psychologia marzeń sennych (wyd. 2 poszerzone). Warszawa: ENETEIA.
Freud S. (1994). Poza zasadą przyjemności (tłum. J. Prokopiuk). Warszawa: PWN.
Fromm E. (2005). O sztuce istnienia (tłum. R. Saciuk). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Jung, C.G. (1981). Archetypy i symbole. Wybór pism (tłum. J. Prokopiuk). Warszawa: Czytelnik.
Laing (2005). Polityka doświadczenia. Rajski ptak (tłum. A. Grzybek). Warszawa: Wydawnictwo KR.
May, R. (1994). Odwaga tworzenia (tłum. E. i T. Hornowscy). Poznań: Rebis.
May R. (1997). Błaganie o mit (tlum. B. Moderska, T. Zysk). Poznan: Zysk i S-ka.
Neville B.(2009). Psyche i edukacja. Emocje, wyobraźnia i nieświadomość w uczeniunsię i nauczaniu, tłum. K. Kościelniak, Kraków: WAM.
Vedfelt, O. (1998). Wymiary snów (tłum. P. Billig). Warszawa: ENETEIA.
Vedfelt, O. (2001). Poziomy świadomości (tłum. P. Billig). Warszawa: ENETEIA.
Vogler, Ch. (2016), Podróż autora. Struktury mityczne dla scenarzystów i pisarzy (tłum.K. Kosińska). Warszawa: Wydawnictwo Wojciech Marzec.
Lektura uzupełniająca:
Campbell J. (1994). Potęga mitu (tłum. I. Kania). Kraków: Sigma.
Fromm (1994). Zapomniany język. Wstęp do rozumienia snów, baśni i mitów. Warszawa.
Jung C.G. (1993). O istocie snów. Warszawa.
Nietzsche, (1907). Narodziny tragedii (tłum. L. Staff). Warszawa: Nakład Jakuba Mortkowicza.
- (1990). Tako rzecze Zaratustra (tłum. W. Berent). Warszawa: bis.
Platon (2003). Państwo (tłum. W. Witwicki). Kęty: ANTYK.
Schopenhauer, A. (1974). Aforyzmy o mądrości życia (tłum. J. Garewicz). Warszawa: Czytelnik.
– (1994;1995). Świat jako wola i przedstawienie (t. 1 i 2, tłum. J. Garewicz). Warszawa: PWN.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: