Prowadzony w cyklach: 2022, 2023, 2024

Kod Erasmus: 05.0

Kod ISCED: 0110

Punkty ECTS: 2

Język: polski

Organizowany przez: Wydział Nauk o Edukacji (dla: Wydział Nauk o Edukacji - prz.stacjonarne)

Metodyka pracy z uczniem zdolnym 380-RS5-3BGZ

Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Nauk o Edukacji

Nazwa kierunku studiów: Pedagogika Specjalna

Poziom kształcenia: jednolite studia magisterskie

Profil studiów: ogólnoakademicki

Forma studiów: stacjonarne

Dziedzina i dyscyplina nauki: nauki społeczne, pedagogika i pedagogika zdolności
ECTS: 2 pkt.
Język przedmiotu - polski
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy, MODUŁ EDUKACJA WŁĄCZAJĄCA
Rok studiów /III rok/ VI semestr
Wymagania wstępne:
Liczba godzin dydaktycznych – 20h, w tym 10h wykładów i 10h ćwiczeń
Bilans nakładu pracy studenta –20 godz. wykłady i ćwiczenia,
- wymagający obecności nauczyciela - 10 (wykład) + 10 (ćwiczenia) = 20 godz. (1 ECTS)
- praca samodzielna - 10 (przygotowanie projektu)+ 15 (przygotowanie do egzaminu)=25 godz.(1 ECTS)
Wskaźniki ilościowe – 20 godzin – 1 punkt – zajęcia z bezpośrednim udziałem nauczyciela; 25 godzin – 1 punkt– praca własna studenta, w tym przygotowanie projektu zaliczeniowego i przygotowanie się do zaliczenia.

W cyklu 2023:

Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Nauk o Edukacji

Nazwa kierunku studiów: Pedagogika Specjalna

Poziom kształcenia: jednolite studia magisterskie

Profil studiów: ogólnoakademicki

Forma studiów: stacjonarne

Dziedzina i dyscyplina nauki: nauki społeczne, pedagogika i pedagogika zdolności

ECTS: 2 pkt.

Język przedmiotu - polski

Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy, MODUŁ EDUKACJA WŁĄCZAJĄCA

Rok studiów /III rok/ VI semestr

Wymagania wstępne: brak

Liczba godzin dydaktycznych – 20h, w tym 10h wykładów i 10h ćwiczeń

Bilans nakładu pracy studenta –20 godz. wykłady i ćwiczenia,

- wymagający obecności nauczyciela - 10 (wykład) + 10 (ćwiczenia) = 20 godz. (1 ECTS)

- praca samodzielna - 10 (przygotowanie projektu)+ 15 (przygotowanie do egzaminu)=25 godz.(1 ECTS)

Wskaźniki ilościowe – 20 godzin – 1 punkt – zajęcia z bezpośrednim udziałem nauczyciela; 25 godzin – 1 punkt– praca własna studenta, w tym przygotowanie projektu zaliczeniowego i przygotowanie się do zaliczenia.

W cyklu 2024:

Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Nauk o Edukacji

Nazwa kierunku studiów: Pedagogika Specjalna

Poziom kształcenia: jednolite studia magisterskie

Profil studiów: ogólnoakademicki

Forma studiów: stacjonarne

Dziedzina i dyscyplina nauki: nauki społeczne, pedagogika i pedagogika zdolności

ECTS: 2 pkt.

Język przedmiotu - polski

Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy, MODUŁ EDUKACJA WŁĄCZAJĄCA

Rok studiów /III rok/ VI semestr

Wymagania wstępne: brak

Liczba godzin dydaktycznych – 20h, w tym 10h wykładów i 10h ćwiczeń

Bilans nakładu pracy studenta –20 godz. wykłady i ćwiczenia,

- wymagający obecności nauczyciela - 10 (wykład) + 10 (ćwiczenia) = 20 godz. (1 ECTS)

- praca samodzielna - 10 (przygotowanie projektu)+ 15 (przygotowanie do egzaminu)=25 godz.(1 ECTS)

Założenia (opisowo)

Koordynatorzy przedmiotu

Halina Wróblewska

Rodzaj przedmiotu

Tryb prowadzenia przedmiotu

w sali

Efekty kształcenia

KA7_WG5 zna i rozumie koncepcje edukacji uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi - w odniesieniu edukacji osób zdolnych oraz uwarunkowania rozwoju procesów związanych ze zdolnościami
KA7_WK4 zna i rozumie merytoryczne i metodyczne podstawy prowadzenia zajęć – zgodnie z wybranym zakresem pedagogiki specjalnej
KA7_UW4 posiada wiedzę dotyczącą diagnozowania złożonych sytuacji edukacyjnych w zakresie identyfikacji zdolności oraz projektowania i prowadzenia zajęcia z uwzględnieniem specjalnych potrzeb edukacyjnych uczniów zdolnych
KA7_UK2 potrafi prowadzić zajęcia w grupie zróżnicowanej co do poziomu rozwoju zdolności, indywidualizować zadania, dostosowywać metody i treści do potrzeb i możliwości uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi - w tym osób zdolnych oraz wykorzystywać zasady i metody indywidualnego projektowania zajęć
KA7_UK6 potrafi twórczo korzystać z teorii dotyczących rozwoju człowieka - szczególnie w zakresie rozwoju zdolności i uzdolnień, nauczania-uczenia się oraz krytycznie je oceniać
KA7_UO2 Potrafi projektować i prowadzić zajęcia oraz dokonywać ich ewaluacji – zgodnie z wybranym zakresem pedagogiki specjalnej - w odniesieniu do edukacji osób zdolnych
KA7_KO1 Posiada kompetencje budowania relacji między podmiotami procesu wychowania i kształcenia, w tym rodzicami lub opiekunami uczniów zdolnych oraz włączania ich w działania sprzyjające efektywności edukacyjnej

Kryteria oceniania

Wykład – Egzamin
Ćwiczenia – zaliczenie na ocenę
Wykład:
Zaliczenie pisemne test wiedzy, zaliczenie: uzyskanie minimum 51% wyników z testu
Zaliczenie ćwiczeń:
- wykonanie pracy projektowej:opracowanie autorskiego projektu w zakresie metodyki pracy z uczniem zdolnym
- aktywność na ćwiczeniach,
- samoocena efektów pracy indywidualnej i zespołowej.

Literatura

Literatura:

Bieluga K., 2003, Nauczycielskie rozpoznawanie cech inteligencji i myślenia twórczego. Kraków, Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Ciechanowski J., Chmielewska B., Czyż E., Kołodziej Z., 2010, Prawo do edukacji dzieci o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Raport z monitoringu. Warszawa, Helsińska Fundacja Praw Człowieka.
Cybis N., Drop E., Rowiński T., Cieciuch J., 2012, Uczeń zdolny – analiza dostępnych narzędzi diagnostycznych. Raport opracowany dla ORE w ramach projektu Opracowanie i wdrożenie kompleksowego systemu pracy z uczniem zdolnym. Warszawa, Ośrodek Rozwoju Edukacji
Dyrda B., 2000, Syndrom Nieadekwatnych Osiągnięć jako niepowodzenie szkolne uczniów zdolnych. Diagnoza i terapia. Kraków, „Impuls”.
Dyrda, B. (2007). Zjawiska niepowodzeń szkolnych uczniów zdolnych. Rozpoznawanie i przeciwdziałanie. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.
Gardner H. (1993). Creating minds, Plenum Press, New York.
Giza, T. (2006). Socjopedagogiczne uwarunkowania procesów identyfikowania oraz rozwoju zdolności uczniów w szkole. Kielce: Wyd. AŚ.
Gwiazdowska-Stańczak S., Sękowski A.E., 2018, Rodzina uczniów zdolnych. Warszawa, Difin SA
Kubicka D. (2004), Rozwojowe podejście do badania twórczości. "Psychologia Rozwojowa", 9, 51–63.
Krauze-Sikorska, H. (2014). Mikro- i makrokontekst w procesie systemowej diagnozy psychopedagogicznej dzieci i młodzieży z trudnościami w uczeniu się. "Studia Edukacyjne", 33, 19-33.
Kosiak, K.M. (2021). Diagnoza pedagogiczna zdolności i uzdolnień uczniów. Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio J, Paedagogia-Psychologia, 34(1), 183–206. DOI: 10.17951/j.2021.34.1.183-206.
Limont W., Cieślikowska J. (2004). Czy potrzebna jest pedagogika zdolności? W: W. Limont (red.), Teoria i praktyka edukacji uczniow zdolnych. Kraków, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, 31–62.
Limont W. (2005). Teoria i praktyka edukacji uczniów zdolnych. Kraków, Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Limont W. (2016). Uczeń zdolny. Jak go rozpoznać i jak z nim pracować, GWP: Sopot
Nęcka E.(2005). Inteligencja: geneza, struktura, funkcje. Gdańsk, GWP
Popek, S. (1996). Zdolności i uzdolnienia jako osobowościowe właściwości człowieka. Lublin: Wydawnictwo UMCS.
Robinson, K., Aronica, L. (2015). Kreatywne szkoły: Oddolna rewolucja, która zmienia edukację. Kraków: Wydawnictwo Element.
Sękowski, A.E. (2001). Osiągnięcia szkolne ucziów zdolnych. Lublin: KUL
Siekańska M. (2005). Koncepcje zdolności a identyfikacja uczniów zdolnych, [w:] A. E. Sękowski (red. nauk.), Psychologia zdolności. Współczesne kierunki badań, PWN Warszawa.
Sękowski A.E.(2009). Wybitne zdolności – wyjątkowość czy codzienność? „Czasopismo Psychologiczne”, 15(2), 267–276.
Stańczak M.(2009). Zaspokajanie potrzeb ucznia zdolnego w szkole. Olsztyn, Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego.
Szmidt, K.J. (2007). Pedagogika twórczości. Gdańsk: GWP
Wróblewska M. (2008) (red.). Kształcenie i promowanie uczniów zdolnych, Białystok: Wyd. Trans Humana
Wróblewska M. (2009) (red.). Formy pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkole. Wybrane zagadnienia. Białystok: Wyd. Trans Humana
Wróblewska M.(2013), Wspieranie rozwoju osiągnięć – rola kształcenia transgresyjnego, [w:] Uczeń zdolny i jego edukacja. Koncepcje. Badania. Praktyka, pod red. Małgorzaty Jabłonowskiej, Wydawnictwo Universitas Rediviva, Warszawa, s. 96-106.
Wróblewska H.M. (2021) Dziecko zdolne w perspektywie potrzeb rozwojowych i oczekiwań społecznych https://doi.org/10.15290/dhmgz.01.2021.20

W cyklu 2023:

Bieluga K., 2003, Nauczycielskie rozpoznawanie cech inteligencji i myślenia twórczego. Kraków, Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Ciechanowski J., Chmielewska B., Czyż E., Kołodziej Z., 2010, Prawo do edukacji dzieci o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Raport z monitoringu. Warszawa, Helsińska Fundacja Praw Człowieka.
Cybis N., Drop E., Rowiński T., Cieciuch J., 2012, Uczeń zdolny – analiza dostępnych narzędzi diagnostycznych. Raport opracowany dla ORE w ramach projektu Opracowanie i wdrożenie kompleksowego systemu pracy z uczniem zdolnym. Warszawa, Ośrodek Rozwoju Edukacji
Dyrda B., 2000, Syndrom Nieadekwatnych Osiągnięć jako niepowodzenie szkolne uczniów zdolnych. Diagnoza i terapia. Kraków, „Impuls”.
Dyrda, B. (2007). Zjawiska niepowodzeń szkolnych uczniów zdolnych. Rozpoznawanie i przeciwdziałanie. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.
Gardner H. (1993). Creating minds, Plenum Press, New York.
Giza, T. (2006). Socjopedagogiczne uwarunkowania procesów identyfikowania oraz rozwoju zdolności uczniów w szkole. Kielce: Wyd. AŚ.
Gwiazdowska-Stańczak S., Sękowski A.E., 2018, Rodzina uczniów zdolnych. Warszawa, Difin SA
Kubicka D. (2004), Rozwojowe podejście do badania twórczości. "Psychologia Rozwojowa", 9, 51–63.
Krauze-Sikorska, H. (2014). Mikro- i makrokontekst w procesie systemowej diagnozy psychopedagogicznej dzieci i młodzieży z trudnościami w uczeniu się. "Studia Edukacyjne", 33, 19-33.
Kosiak, K.M. (2021). Diagnoza pedagogiczna zdolności i uzdolnień uczniów. Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio J, Paedagogia-Psychologia, 34(1), 183–206. DOI: 10.17951/j.2021.34.1.183-206.
Limont W., Cieślikowska J. (2004). Czy potrzebna jest pedagogika zdolności? W: W. Limont (red.), Teoria i praktyka edukacji uczniów zdolnych. Kraków, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, 31–62.
Limont W. (2005). Teoria i praktyka edukacji uczniów zdolnych. Kraków, Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Limont W. (2016). Uczeń zdolny. Jak go rozpoznać i jak z nim pracować, GWP: Sopot
Nęcka E.(2005). Inteligencja: geneza, struktura, funkcje. Gdańsk, GWP
Popek, S. (1996). Zdolności i uzdolnienia jako osobowościowe właściwości człowieka. Lublin: Wydawnictwo UMCS.
Robinson, K., Aronica, L. (2015). Kreatywne szkoły: Oddolna rewolucja, która zmienia edukację. Kraków: Wydawnictwo Element.
Sękowski, A.E. (2001). Osiągnięcia szkolne ucziów zdolnych. Lublin: KUL
Siekańska M. (2005). Koncepcje zdolności a identyfikacja uczniów zdolnych, [w:] A. E. Sękowski (red. nauk.), Psychologia zdolności. Współczesne kierunki badań, PWN Warszawa.
Sękowski A.E.(2009). Wybitne zdolności – wyjątkowość czy codzienność? „Czasopismo Psychologiczne”, 15(2), 267–276.
Stańczak M.(2009). Zaspokajanie potrzeb ucznia zdolnego w szkole. Olsztyn, Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego.
Szmidt, K.J. (2007). Pedagogika twórczości. Gdańsk: GWP
Wróblewska M. (2008) (red.). Kształcenie i promowanie uczniów zdolnych, Białystok: Wyd. Trans Humana
Wróblewska M. (2009) (red.). Formy pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkole. Wybrane zagadnienia. Białystok: Wyd. Trans Humana
Wróblewska M.(2013), Wspieranie rozwoju osiągnięć – rola kształcenia transgresyjnego, [w:] Uczeń zdolny i jego edukacja. Koncepcje. Badania. Praktyka, pod red. Małgorzaty Jabłonowskiej, Wydawnictwo Universitas Rediviva, Warszawa, s. 96-106.
Wróblewska H.M. (2021) Dziecko zdolne w perspektywie potrzeb rozwojowych i oczekiwań społecznych https://doi.org/10.15290/dhmgz.01.2021.20

W cyklu 2024:

Bieluga K., 2003, Nauczycielskie rozpoznawanie cech inteligencji i myślenia twórczego. Kraków, Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Ciechanowski J., Chmielewska B., Czyż E., Kołodziej Z., 2010, Prawo do edukacji dzieci o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Raport z monitoringu. Warszawa, Helsińska Fundacja Praw Człowieka.
Cybis N., Drop E., Rowiński T., Cieciuch J., 2012, Uczeń zdolny – analiza dostępnych narzędzi diagnostycznych. Raport opracowany dla ORE w ramach projektu Opracowanie i wdrożenie kompleksowego systemu pracy z uczniem zdolnym. Warszawa, Ośrodek Rozwoju Edukacji
Dyrda B., 2000, Syndrom Nieadekwatnych Osiągnięć jako niepowodzenie szkolne uczniów zdolnych. Diagnoza i terapia. Kraków, „Impuls”.
Dyrda, B. (2007). Zjawiska niepowodzeń szkolnych uczniów zdolnych. Rozpoznawanie i przeciwdziałanie. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.
Gardner H. (1993). Creating minds, Plenum Press, New York.
Giza, T. (2006). Socjopedagogiczne uwarunkowania procesów identyfikowania oraz rozwoju zdolności uczniów w szkole. Kielce: Wyd. AŚ.
Gwiazdowska-Stańczak S., Sękowski A.E., 2018, Rodzina uczniów zdolnych. Warszawa, Difin SA
Kubicka D. (2004), Rozwojowe podejście do badania twórczości. "Psychologia Rozwojowa", 9, 51–63.
Krauze-Sikorska, H. (2014). Mikro- i makrokontekst w procesie systemowej diagnozy psychopedagogicznej dzieci i młodzieży z trudnościami w uczeniu się. "Studia Edukacyjne", 33, 19-33.
Kosiak, K.M. (2021). Diagnoza pedagogiczna zdolności i uzdolnień uczniów. Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio J, Paedagogia-Psychologia, 34(1), 183–206. DOI: 10.17951/j.2021.34.1.183-206.
Limont W., Cieślikowska J. (2004). Czy potrzebna jest pedagogika zdolności? W: W. Limont (red.), Teoria i praktyka edukacji uczniów zdolnych. Kraków, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, 31–62.
Limont W. (2005). Teoria i praktyka edukacji uczniów zdolnych. Kraków, Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Limont W. (2016). Uczeń zdolny. Jak go rozpoznać i jak z nim pracować, GWP: Sopot
Nęcka E.(2005). Inteligencja: geneza, struktura, funkcje. Gdańsk, GWP
Popek, S. (1996). Zdolności i uzdolnienia jako osobowościowe właściwości człowieka. Lublin: Wydawnictwo UMCS.
Robinson, K., Aronica, L. (2015). Kreatywne szkoły: Oddolna rewolucja, która zmienia edukację. Kraków: Wydawnictwo Element.
Sękowski, A.E. (2001). Osiągnięcia szkolne ucziów zdolnych. Lublin: KUL
Siekańska M. (2005). Koncepcje zdolności a identyfikacja uczniów zdolnych, [w:] A. E. Sękowski (red. nauk.), Psychologia zdolności. Współczesne kierunki badań, PWN Warszawa.
Sękowski A.E.(2009). Wybitne zdolności – wyjątkowość czy codzienność? „Czasopismo Psychologiczne”, 15(2), 267–276.
Stańczak M.(2009). Zaspokajanie potrzeb ucznia zdolnego w szkole. Olsztyn, Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego.
Szmidt, K.J. (2007). Pedagogika twórczości. Gdańsk: GWP
Wróblewska M. (2008) (red.). Kształcenie i promowanie uczniów zdolnych, Białystok: Wyd. Trans Humana
Wróblewska M. (2009) (red.). Formy pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkole. Wybrane zagadnienia. Białystok: Wyd. Trans Humana
Wróblewska M.(2013), Wspieranie rozwoju osiągnięć – rola kształcenia transgresyjnego, [w:] Uczeń zdolny i jego edukacja. Koncepcje. Badania. Praktyka, pod red. Małgorzaty Jabłonowskiej, Wydawnictwo Universitas Rediviva, Warszawa, s. 96-106.
Wróblewska H.M. (2021) Dziecko zdolne w perspektywie potrzeb rozwojowych i oczekiwań społecznych https://doi.org/10.15290/dhmgz.01.2021.20

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 380-RS5-3BGZ w USOSweb