Historia pracy socjalnej 380-SS1-1HPS
Profil studiów: ogólnoakademicki; moduł kształcenia: kierunkowy; forma studiów: stacjonarne; Nauki społeczne; Rok 1 pierwszego stopnia/semestr 1;
Udział w wykładach –15 godz.
Udział w ćwiczeniach – 15 godz.
Przygotowywanie się do ćwiczeń – 20 godz.
Konsultacje – 15 godz.
Przygotowanie do zaliczenia przedmiotu i udział w zaliczeniu- 25 godz.
Razem: 90 godz. (3 p. ECTS)
Nakład pracy studenta związany z zajęciami:
wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela - 45 godz. - 1,5 p. ECTS
o charakterze praktycznym - 45 godz. - 1,5 p. ECTS.
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza, absolwent zna i rozumie:
KA6_WG1 - rozumie źródła pracy socjalnej; zna terminologię używaną w pracy socjalnej, jej znaczenie i zastosowanie.
KA6_WK2 - ma podstawowa wiedze o strukturze i funkcjonowaniu pomocy społecznej w Polsce i Unii Europejskie.
KA6_WK4 - jest wyposażony w wiedzę dotyczącą kluczowych przemian i mechanizmów współczesnego świata; posiada wiedzę z dziedziny nauk społecznych wyjaśniającą funkcjonowanie motywów i wzorów ludzkich zachowań.
Umiejętności, absolwent potrafi:
KA6_UW5 - potrafi wykorzystywać podstawową wiedzę teoretyczną z zakresu pracy socjalnej oraz powiązanych z nią dyscyplin w celu analizowania, interpretowania problemów społecznych z zastosowaniem strategii ich rozwiązywania
Kryteria oceniania
Ocena pozytywna na podstawie obecności, aktywności i pozytywnie napisanego egzaminu.
Literatura
Historia wychowania, red. Ł. Kurdybacha, Warszawa, t. 1-2, 1965.
C. Kępski, Idea miłosierdzia a dobroczynność i opieka, Lublin, 2002.
S. Kot, Historia wychowania, Warszawa, t. 1-2, 1994.
S. Litak, Historia wychowania, Warszawa, 2003.
J. Radwan-Pragłowski, K. Frysztacki, Społeczne dzieje pomocy człowiekowi: od filantropii greckiej do pracy socjalnej, Warszawa, 1996.
B. Bravo, E. Wipszycka, Historia starożytnych Greków, Warszawa, t. 1-2, 1988.
Elementarne pojęcia pedagogiki społecznej i pracy socjalnej, red. D. Lalak, T. Pilch, Warszawa, 1999.
R. Falceriere, Życie codzienne w Grecji za czasów Peryklesa, Warszawa, 1985.
F. Kierski, Jan Henryk Pestalozzi, Warszawa, 1927.
T. Kizwalter, Ludzie i idee oświecenia, Warszawa, 1987.
E. Leś, Zarys historii dobroczynności i filantropii w Polsce, Warszawa, 2001.
S. Możdżeń, Teksty źródłowe do dziejów wychowania, Kielce, 1993.
Myśliciele–o wychowaniu, red.: Cz. Kupisiewicz, I. Wojnar, Warszawa, t. 1, 1996.
Myśliciele–o wychowaniu, red.: Cz. Kupisiewicz, Warszawa, t. 2, 2000.
J. H. Pestalozzi, Pisma pedagogiczne. Wstęp i opracowanie R. Wroczyński, Wrocław, 1972.
H. Samsonowicz, Dziedzictwo średniowiecza. Mity i rzeczywistość, Wrocław, 1991.
T. Sinko, Od Filantropii do humanizmu i humanitaryzmu, Warszawa, 1960.
W. Tatarkiewicz, Historia filozofii, t. 1-2-3, Warszawa, 1968.
R. Wołoszyn, Dzieje oświaty polskiej do roku 1795, Warszawa, 1964.
S. Wołoszyn, Dzieje wychowania i myśli pedagogicznej w zarysie, Warszawa, 1964.
R. Wroczyński, Dzieje oświaty polskiej 1795-1945, Warszawa, 1980.
R. Wroczyński, Jan Henryk Pestalozzi w pedagogice polskiej, „Przegląd Historyczno-Oświatowy”, nr 2, 1971.
Źródła do dziejów wychowania i myśli pedagogicznej, oprac.: S. Wołoszyn, t. 1, Warszawa, 1965.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: