Elementy psychoterapii 380-SS1-3XEPS

Jeszcze nie wprowadzono opisu dla tego przedmiotu...

W cyklu 2022:

Kurs obejmuje najnowszą wiedzę z psychoterapii, a także czerpie z jej źródeł wykorzystywanych we współczesnej praktyce psychologicznej. W dialogu skoncentrowanym wokół zdrowia psychicznego, w kontekście psychologii zaburzeń oraz dominujących, oficjalnie uznawanych modalności, omówiona jest rola diagnozy, wybranych odddziaływań oraz specyfiki pracy z pacjentem w ramach standardów etycznych profesji. Przedyskutowane jest miejsce psychoterapii wśród podejść naukowych i innych sposobów pomocy człowiekowi szukającemu wsparcia. Gruntownie studiowane są metody oparte na dowodach dotyczące pracy psychologicznej z osobami w różnym wieku, stanie i motywacji. W ramach doświadczeń praktycznych poruszane są zagadnienia z różnych szkół i metod, w tym diagnoza różnicowa w ujęciu psychoanalitycznym; przestudiowany jest ponadto ogólny problem skuteczności psychoterapii.

Rodzaj przedmiotu

Założenia (opisowo)

Koordynatorzy przedmiotu

Anna Karolczak

Efekty kształcenia

Zna terminologię używaną w poradnictwie psychologicznym i psychoterapii, rozumie jej źródła oraz zastosowania w obrębie pokrewnych dyscyplin naukowych na poziomie rozszerzonym. KA7_WG1
Ma pogłębioną wiedzę na temat psychologicznych aspektów tworzenia więzi, szczególnie w aspekcie systemów rodzinnych i ich wpływu na powstawanie zaburzeń natury psychicznej oraz w zakresie pomocy rodzinie. KA7_WG7
Potrafi wykorzystywać i integrować wiedzę teoretyczną z zakresu psychoterapii w celu analizy złożonych problemów psychologicznych i terapeutycznych, a także diagnozowania i dobierania najbardziej skutecznych metod pomocy psychologicznej. KA7_UW2
Ma pogłębione umiejętności obserwowania, diagnozowania, racjonalnego oceniania złożonych sytuacji psychologicznych i terapeutycznych oraz analizowania motywów i wzorów osób z trudnościami psychologicznymi. KA7_UW1
Jest przekonany o konieczności i doniosłości zachowania się w sposób profesjonalny i przestrzegania zasad etyki zawodowej. Dostrzega i formułuje problemy moralne i dylematy etyczne związane z własną i cudzą pracą psychoterapeutyczną. Poszukuje optymalnych rozwiązań i możliwości korygowania nieprawidłowości działań psychoterapeutycznych. KA7_KO1

Kryteria oceniania

Esej, aktywność poparta znajomością literatury, mini-prace wg sylabusa. Obecność jest obowiązkowa (można opuścić dwa zajęcia; każde dodatkowe wymaga odrobienia w formie uzgodnionej z osobą prowadącą).

Literatura

1.Barbaro B. de (1994). Wprowadzenie do systemowego rozumienia rodziny. Kraków: Wydawnictwo UJ.
2.Czabała J. (2006). Czynniki leczące w psychoterapii. Warszawa: PWN
3.Gabbard G.O. (2011). Długoterminowa psychoterapia psychodynamiczna. Kraków: Wydawnictwo UJ.
4.Grzesiuk L. (2005). Psychoterapia (W:) J.Strelau (red.). Psychologia. Podręcznik akademicki, T.3.
5.Grzesiuk L. (Red.). (1994). Psychoterapia. Szkoły, zjawiska, techniki i specyficzne problemy. Warszawa: PWN.
6.Heaton J.A. (2003). Podstawy umiejętności terapeutycznych. Gdańsk: GWP.
7.McWilliams N. (2011). Psychoterapia psychoanalityczna.Poradnik praktyka. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia Universalis.
8.Padesky Ch. A., Greenberger D. (2004). Umysł ponad nastrojem. Kraków: Wydawnictwo UJ.
Literatura uzupełniająca:
1.Cramer B. Pierwsze dwa lata. Co się dzieje między matką, ojcem i dzieckiem. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne: Gdańsk, 2003.
2.Enright J. (1987). Terapia i poradnictwo bez oporu. (w:) Nowiny Psychologiczne, 3, s. 88-112.
lub: Pomaganie bez oporu (wg J. Enrighta). (w:) Santorski J. (red.) ABC pomocy psychologicznej (1993).
3.Goldenberg H., Goldenberg I. (2006). Terapia rodzin. Kraków: Wydawnictwo UJ.
4.Kepner J.I. (1991). Ciało w procesie psychoterapii Gestalt, Warszawa: Wydawnictwo Pusty Obłok.
5. Yalom Irvin D. (2003). Dar terapii. List otwarty do nowego pokolenia terapeutów i ich pacjentów. Warszawa: Instytut Psychologii Zdrowia. Polskie Towarzystwo Psychologiczne.

W cyklu 2022:

Literatura obowiązkowa:
[1] Grzesiuk, L., Suszek, H. (red.) (2011). Psychoterapia. Szkoły i metody. Podręcznik akademicki. Warszawa: ENETEIA (najlepiej całość).
[2] Sterna, W., Sterna, A. (2016). Psychoterapia a farmakoterapia — czy można je łączyć? Psychiatria, 13, 2, 84-91.
[3] McWilliams, N. (2008). Poziomy rozwojowe organizacji osobowości. Roz. 3. W: N. Mc Williams. (2008). Diagnoza psychoanalityczna. Gdańsk: GWP.
(4a) Tomasz Prusiński: Szacowanie przymierza terapeuty i pacjenta w procesie indywidualnej psychoterapii. Adaptacja i właściwości psychometryczne Skali Przymierza w Działaniu (WAI). Badania wstępne (ukw.edu.pl)
(4b) O psychoterapii – Polska Federacja Psychoterapii
(4c) Kodeks-Etyczny-Psychoterapeuty-Polskiego Towarzystwa-Psychiatrycznego.pdf (kj.edu.pl)
[5a] Grzesiuk, L., Suszek, H. (red.) (2011). Psychoterapia poznawczo-behawioralna. Roz. 7. W: (red.) L. Grzesiuk, H. Suszek. Psychoterapia. Szkoły i metody. Podręcznik akademicki. Warszawa: ENETEIA.
[5b] Weisz, J.R., Kazdin A.E. (2020). Przedmowa. Metody w psychoterapii dzieci i młodzieży oparte na dowodach. Kraków: WUJ, 15-18.
[6] Cohen, J.A. et al. (2020). Terapia Poznawczo-Behawioralna ukierunkowana na traumę dla dzieci po urazie psychicznym. [W:] J.R. Weisz, A.E. Kazdin. Metody w psychoterapii dzieci i młodzieży oparte na dowodach. Kraków: WUJ, 326-348.
[8] Suchańska, A. (2007). Część II. Rozdział 1. W: Rozmowa i obserwacja w diagnozie psychologicznej. Warszawa: WAiP, 50-80 (lub do końca rozdziału 1.).
[7] Herman, J. (2020) Zapomniana historia. Rozdział 1. W: J. Herman. Trauma. Od przemocy domowej do terroru politycznego. Warszawa: Czarna Owca, 19-49.
[9a] Freud, A. (2007). Ego i mechanizmy obronne. Warszawa: PWN.
[9b] McWilliams, N. (2008). Rozdziały 5-6. Diagnoza psychoanalityczna. Gdańsk: GWP.
[12a] Bujany fotel z wachlarzem. Skąd wiemy, czy psychoterapia w ogóle działa? (krytykapolityczna.pl)
[12b] Psychoterapia pomaga, Witkowski się myli i szkodzi. Terapeuci odpowiadają na kontrowersyjny tekst (krytykapolityczna.pl)
[12c] Lilienfeld, S. O. (2007). Psychological treatments that cause harm. Perspectives on Psychological Science, 2-53. DOI: 10.1111/j.1745-6916.2007.00029.x (dostarczony od prowadzącej ćwiczenia).
Literatura dodatkowa:
Grzesiuk, L. (1987). Spotkania, które leczą: doświadczenia z psychoterapii młodzieży. Warszawa: PWN.
Weisz, J.R., Kazdin, A.E. (2020). Metody w psychoterapii dzieci i młodzieży oparte na dowodach. Kraków: WUJ.

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 380-SS1-3XEPS w USOSweb