Laboratorium kultury cyfrowej 430-KS1-1LKC
Nazwa kierunku studiów: Kulturoznawstwo
Poziom kształcenia: Studia pierwszego stopnia
Profil studiów: Ogólnoakademicki
Forma studiów: Stacjonarne
Rodzaj przedmiotu: Przedmiot obowiązkowy, MODUŁ 4 Przedmioty specjalnościowe – Media i komunikowanie
Dziedzina nauki: Dziedzina nauk humanistycznych, dyscyplina: nauki o kulturze i religii, dziedzina nauk społecznych, dyscyplina: nauki o mediach
Rok studiów /semestr Rok 1 semestr 2
Liczba godzin zajęć dydaktycznych z podziałem na formy prowadzenia zajęć: laboratorium 30 g
Metody nauczania: prezentacje, referaty, dyskusja na zajęciach na temat zadanej literatury, ćwiczenia laboratoryjne z wykorzystaniem narzędzi e-learningowych i mediów społecznościowych, prace online w trybie blended learning na platformie e-learningowej – zadania online (eseje, analizy, projekt, dyskusja na forum przedmiotu), konsultacje online i stacjonarne.
Punkty ECTS: 2
Bilans nakładu pracy studenta (rodzaje aktywności studenta wraz z przypisaną im liczbą godzin nakładu pracy studenta).
- uczestnictwo i aktywność na zajęciach laboratoryjnych – 30 godz.
- przygotowanie esejów, zadań online i prezentacji – 20 godz.
- praca na platformie edukacyjnej – przygotowanie analiz i zadań projektowych – 10 godz.
- konsultacje stacjonarne i online oraz dyskusja na forum internetowym przedmiotu – 10 godz.
Nakład pracy studenta związany z zajęciami:
- wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela - 40 godz., ECTS - 1,6
- zajęciami o charakterze praktycznym - 30 godz., ECTS - 1,3
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia przedmiotu
mieszany: w sali i zdalnie
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza:
1. ma uporządkowaną znajomość i rozumie główne kierunki w obrębie nauk o kulturze
a. nauka o mediach
b. nauka o komunikacji
2. zna i rozumie główne kierunki i tendencje przeobrażeń we współczesnej kulturze
3. zna podstawowe pojęcia z zakresu ochrony własności intelektualnej i prawa autorskiego
KA6_WG4, KA6_WK2, KA6_WK4
Umiejętności:
1. potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i użytkować informacje z wykorzystaniem różnych sposobów i źródeł (pisanych, ikonicznych, elektronicznych etc.)
2. czyta i interpretuje teksty kultury (pisane, audialne i wizualne, multimedialne)
3. przygotowuje wystąpienia ustne, pisemne i prezentacje multimedialne, w języku polskim i języku obcym, z wykorzystaniem podstawowych ujęć teoretycznych i różnych źródeł
KA6_UW1, KA6_UW4, KA6_UW6, KA6_UK4
Kompetencje społeczne:
1. organizuje pracę własną i pracę zespołową, ma kompetencje do pracy w zespole
2. rozumie problematykę etyczną związaną z odpowiedzialnością za przekazywaną różnymi kanałami i w różnych formach wiedzę
3. uczestniczy w życiu kulturalnym, korzystając z jego różnych form i różnych mediów
KA6_KO2, KA6_KR2, KA6_KK3
Kryteria oceniania
Zaliczenie na ocenę na podstawie ilości uzyskanych punktów.
Literatura
Literatura podstawowa:
1. Bolter, J.D. Człowiek Turinga, PIW, Warszawa 1990
2. De Kerckhove D., Powłoka kultury. Odkrywanie nowej elektronicznej rzeczywistości, MIKOM, Warszawa 2001
3. Filiciak M., Ptaszek G., Komunikowanie (się) w mediach elektronicznych. Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2009.
4. Hopfinger M. (red.), Nowe media w komunikacji społecznej w XX wieku, Oficyna Naukowa, Warszawa 2005
5. Jenkins H., Kultura konwergencji. Zderzenie starych i nowych mediów, WAiP, Warszawa 2006, Wstęp s. 7-28 i rozdz. 6 – Photoshop dla demokracji – nowe związki polityki i kultury, s. 200-231.
6. Keen A., Kult amatora czyli jak Internet niszczy kulturę, WAiP, Warszawa 2007.
7. Levinson P., Nowe nowe media, WAM, Kraków 2010, s. 35-97 (blogowanie), 98-132 (YouTube), 174-187 (MySpace), 189-204 (Facebook), 207-218 (Twitter), 236-256 (podcast, videocast)
8. Levy P., Drugi potop, [w:] Hopfinger M. (red.), Nowe media w komunikacji społecznej w XX wieku, Oficyna Naukowa, Warszawa 2005
9. Lisowska-Magdziarz, M., Media powszednie. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2008.
10. Manovich L., Język nowych mediów, WAiP, Warszawa 2006, rozdz. Czym są nowe media, s. 79 – 118, rozdz. Czym nie są nowe media, s. 119-138
11. Negroponte N., Cyfrowe życie. Jak odnaleźć się w świecie komputerów., Książka i Wiedza, Warszawa 1997.
12. Niezgoda M., Świątkiewicz-Mośny M., Wagner A. (red)., com.unikowanie w zmieniającym się społeczeństwie, Kraków 2010, cz. III i IV
Literatura uzupełniająca
1. Batorski, D., Korzystanie z Internetu – przemiany i konsekwencje dla użytkowników. [w:] Łukasz Jonak i inni (red.). Re: Internet – społeczne aspekty medium. Polskie konteksty i interpretacje. Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2006, s. 119-152.
2. Burbules, N. C. Retoryka sieci: hiperkultura oraz krytyczny poziom piśmienności, [w:] Andrzej Gwóźdź (red.) Ekrany piśmienności. Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2008, s. 119-156.
3. Szykowna, Sylwia. Od kontemplacji do użytkowania. [w:] Mirosław Filiciak i Grzegorz Ptaszek (red.) Komunikowanie (się) w mediach elektronicznych. Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2009, s. 284-297.
4. Siwak W., Sampling jako prowokacja. O kulturze remiksu i cyfrowej kradzieży, [w:] Kisielewski A. (red.) Artystów gry z kulturą czyli sztuka jako prowokacja, Białystok 2009.
5. Krzysztofek, K., WEBski świat: mądrość tłumów sieciowych czy zbiorowe nieuctwo?. [w:] Keen A., Kult amatora. Jak internet niszczy kulturę. Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2007, s. 11-23.
Źródła internetowe:
1. Brown, John Seely i Paul Duguid. The Social Life of Information. Harvard Business Press. Boston 2000. (książka dostępna na Google Books)
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: