Historia, rozrywka i sztuka w filmach 430-KS1-3KON30
Profil studiów: ogólnoakademicki
Forma studiów: stacjonarne
Rodzaj przedmiotu: Przedmiot obowiązkowy, Moduł 4
Rok studiów: III rok, pierwszy stopień, semestr zimowy
Wymagania wstępne:
Liczba godzin zajęć: 30 godzin konwersatorium
Metody dydaktyczne: wykład z wykorzystaniem prezentacji wizualnych, projekcja filmu, dyskusja, konsultacje
Punkty ECTS: 3.
Bilans nakładu pracy studenta:
udział w ćwiczeniach - 30 godzin
przygotowanie do zajęć - 60 godzin
Wskaźniki ilościowe:
Nakład pracy studenta/studentki związany z zajęciami:
- wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela - 30 godzin - 1 punkt ECTS
- o charakterze praktycznym - 60 godzin - 2 punkty ECTS
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza. Student (K_W02, K_W10, K_W11):
- zna i rozumie na poziomie podstawowym rolę refleksji kulturoznawczej w rozumieniu procesów zachodzących w sztuce filmowej.
- zna i rozumie główne kierunki i tendencje przeobrażeń w sztuce filmowej
- zna i rozumie historyczny charakter kształtowania się procesów, wzorów, norm i idei w sztuce filmowej
Umiejętności. Student (K_U06, K_U07, K_U11):
- potrafi przeprowadzić krytyczną analizę i interpretację zjawisk w historii sztuki filmowej z zastosowaniem wybranych metod w celu określenia ich znaczeń, oddziaływania społecznego i miejsca w procesach kulturowych
- posiada umiejętność formułowania opinii krytycznych o sztuce filmowej na podstawie wiedzy naukowej i własnego doświadczenia
Kompetencje społeczne studentek i studentów (K_K01, K_K06):
- zna zakres posiadanej przez siebie wiedzy i posiadanych umiejętności, rozumie potrzebę ustawicznego dokształcania się i rozwoju zawodowego
- rozumie problematykę etyczną związaną z odpowiedzialnością za podejmowane działania o charakterze tworzenia, upowszechniania i oceny wytworów i tekstów kultury
Sposoby weryfikacji efektów kształcenia: zaliczenie pisemne, aktywność w trakcie zajęć, konsultacje
Kryteria oceniania
Forma zaliczenia: Zaliczenie na ocenę; zaliczenie kolokwium sprawdzającego wiedzę o sztuce filmowej poznaną w trakcie zajęć (zalicza 51% poprawnych odpowiedzi)
Sposoby weryfikacji efektów kształcenia: ocena aktywności w trakcie zajęć
Zasady zaliczania nieobecności: forma pisemna lub ustna w trakcie konsultacji
Liczba godzin nieobecności kwalifikujących do niezaliczenia przedmiotu: 15
51% punktów uzyskanych przez studenta z ćwiczeń, jest niezbędne do uzyskania przez niego oceny pozytywnej z danego przedmiotu.
Literatura
1. Płażewski, J. (2010). Historia filmu 1985-2005, Warszawa: Wydawnictwo „Książka i Wiedza”, str. 11-20, 27-30, 44-72, 72-91, 98-105.
2. Stachówna, G. (2009). Wielka Brytania – szkoła z Brighton. W: Historia kina, t. 1: Kino nieme. T. Lubelski, R. Syska, I. Sowińska (red.). Kraków: Universitas, str. 250-260.
3. Oleszczyk M. (2009). David Wark Griffith: kino uczy się opowiadać. W: Historia kina, t. 1: Kino nieme. T. Lubelski, R. Syska, I. Sowińska (red.). Kraków: Universitas, str. 275-313.
4. Plesnar, Ł. A. (2011). Hollywood: pod znakiem Wielkiego Kryzysu. W: Historia kina, t. 2: Kino klasyczne. T. Lubelski, R. Syska, I. Sowińska (red.). Kraków: Universitas, str. str. 73-131.
5. Bordwell, D., Thompson, K. (2010). Film Art – sztuka filmowa. Warszawa: Wydawnictwo Wojciech Marzec, str. 517-525, 525-534, 538-542
6. Kłys, T. (2009). Ekspresjonizm. W: Historia kina, t. 1: Kino nieme. T. Lubelski, R. Syska, I. Sowińska (red.). Kraków: Universitas, str. 408-439.
7. Kolasińska-Pasterczyk, I. (2009). Francuska szkoła impresjonistyczna. W: Historia kina, t. 1: Kino nieme. T. Lubelski, R. Syska, I. Sowińska (red.). Kraków: Universitas, str. 685-779.
8. Helman, A., Pitrus, A. (2008). Podstawy wiedzy o filmie. Gdańsk: Wydawnictwo "Słowo/Obraz Terytoria", str. 261-266
9. Płażewski, J. (1982). Język filmu, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe.
10. Nurczyńska-Fidelska, E., Klejsa, K., Kłys, T., Sitarski, P. (2009). Kino bez tajemnic, Warszawa: Wydawnictwo Piotra Marciszuka STENTOR, str. 55-73, 219-263, 263-286.
11. Płażewski, J. (2010). Historia filmu 1985-2005, Warszawa: Wydawnictwo „Książka i Wiedza”, str. 223-227, 289-301, 403-415, 486-494, 672-682.
12. Krakowski, A. (2011). Pollywood : jak stworzyliśmy Hollywood. Warszawa : Wydawnictwo Naukowe PWN.
13. Sowińska, I. (2011) Przełom dźwiękowy. W: Historia kina, t. 2: Kino klasyczne. T. Lubelski, R. Syska, I. Sowińska (red.). Kraków: Universitas, str. 19-71
14. Dabert, D. (2005)., Sposoby istnienia muzyki klasycznej w filmie fabularnym. Przestrzenie Teorii (5), Poznań: Adam Mickiewicz University Press, str. 187-204.
https://repozytorium.amu.edu.pl/bitstream/10593/9182/1/013_Dorochna_Dabert_Sposoby_istnienia_muzyki_klasycznej_187_204.pdf
15. Piotrowska, A. G. (2014). O muzyce i filmie. Wprowadzenie do muzykologii filmowej, Kraków: Musica Jagellonica.
16. Bellantoni, P. (2010). Jeśli to fiolet, ktoś umrze. Teoria koloru w filmie. Warszawa: Wydawnictwo Wojciech Marzec
17. Konieczna, E. J. (2005). Baśń w literaturze i filmie. Rola baśni filmowej w edukacji filmowej dzieci w wieku przedszkolnym. Kraków: Universitas, str. 51-97
18. Kowalczyk, K. (2017). Czy wszyscy znają Jasia i Małgosię? Problem kanonu baśniowego na przykładzie baśni ze zbioru Kinder- und Hausmärchen Wilhelma i Jakuba Grimmów. W: Er(r)go. Teoria–Literatura–Kultura (2/2017), str. 41-55
https://www.journals.us.edu.pl/index.php/ERRGO/article/view/4673/pdf_28
19. Symonowicz-Jabłońska, J. (2005). Baśniowość w kulturze popularnej jako wyzwanie edukacyjne? W: Kultura i Edukacja nr 4, str. 84-90.
http://bazhum.muzhp.pl/media//files/Kultura_i_Edukacja/Kultura_i_Edukacja-r2005-t-n4/Kultura_i_Edukacja-r2005-t-n4-s84-90/Kultura_i_Edukacja-r2005-t-n4-s84-90.pdf
20. Skowera, M. G. (2013). Baśń i baśniowość w kulturze popularnej początku XXI w. Moda – trend – postmodernizm. Praca magisterska na kierunku kulturoznawstwo – wiedza o kulturze. Uniwersytet Warszawski, str. 69-86
https://depot.ceon.pl/bitstream/handle/123456789/4183/3002-MGR-KU-WOK-89050906856.pdf.pdf?sequence=1&isAllowed=y
21. Stefaniak-Maślanka, S. (2015). Baśń, storytelling i popkultura, W: Języki (pop)kultury w literaturze, mediach i filmie, (red.) M. Kocot, K. Szafraniec, Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, str. 191-203
https://core.ac.uk/download/pdf/93157921.pdf
22. Rawski, J. (2013). Filmowe adaptacje Draculi Brama Stokera. Od Murnaua do Coppoli. W: Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia de Cultura V, str. 251-262.
https://studiadecultura.up.krakow.pl/article/view/1487/1284
23. (red.) A. Depta, Sz. Cieśliński, M. Wolski, Oblicza wampiryzmu, Wrocław 2018
https://www.ifp.uni.wroc.pl/data/files/pub-10839.pdf#page=145
24. Plesnar, Ł. A. (2011). Hollywood straszy: Dracula, Frankenstein i inne horrory. W: Historia kina, t. 2: Kino klasyczne. T. Lubelski, R. Syska, I. Sowińska (red.). Kraków: Universitas, str. 106-112
25. Wałaszewski, Z. (2000). Wampir – zamaskowana tożsamość, ukryta śmierć, W: Kwartalnik Filmowy nr 31-32, str. 250-264
https://www.academia.edu/download/35184887/WAMPIR_zamaskowana_tozsamosc_ukryta_smierc_Kwartalnik_Filmowy.pdf
26. Rawski, J. (2014). Metamorfozy motywu wampira w kulturze popularnej XX oraz XXI wieku zarys problematyki. In Gremium. Studia Nad Historią, Kulturą I Polityką, (8), str. 189-201.
https://ingremium.pl/index.php/IG/article/view/176/124
27. Kolasińska, I. (2003). Filmowe wizje źródeł mitu o Frankensteinie. W: Kwartalnik Filmowy 41-42 (2003), str. 250-273.
28. Lipowicz, M. (2015). Zombie sociologicus – filmy o żywych trupach jako artystyczne narzędzie krytyki społecznej. W: Przegląd Humanistyczny nr 3, Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, str. 103-117
https://www.wuw.pl/data/include/cms/Przeglad_Humanistyczny_3450_2015.pdf
29. Ball, R. (2004). Sztuka animacji: od ołówka do piksela: historia filmu animowanego. E. Romkowska, A Kołodyński (przeł). Warszawa: Arkady.
30. Sitkiewicz, P. (2009). Małe wielkie kino. Gdańsk: Wydawnictwo: słowo/obraz terytoria.
31. Sitkiewicz, P. (2011). Film animowany w cieniu Disneya. W: Historia kina, t. 2: Kino klasyczne. T. Lubelski, R. Syska, I. Sowińska (red.). Kraków: Universitas, str. 523-549.
32. Sitkiewicz, P. (2015). Film animowany w epoce kina autorskiego i narodowych szkół animacji. W: Historia kina, t. 3: Kino epoki nowofalowej. T. Lubelski, R. Syska, I. Sowińska (red.). Kraków: Universitas, str. 779-815.
33. Sitkiewicz, P. (2019). Film animowany w czasach cyfrowej rewolucji. W: Historia kina, t. 4: Kino końca wieku. T. Lubelski, R. Syska, I. Sowińska (red.). Kraków: Universitas, str. 901--935.
34. Witek, A. (2018). Kreowanie poczucia kobiecości poprzez filmy animowane Walta Disneya, Progress. Journal of Young Researchers nr 5. str. 90-98.
https://czasopisma.bg.ug.edu.pl/index.php/Progress/article/view/3072/2849
35. Helman, A. (1985). Przedmiot i metody filmoznawstwa. Łódź: Wydawnictwo Łódzkie, str. 21-51
36. Lewicki, (2011). A. Od House’a do Shreka: seryjność w kulturze popularnej. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
37. Skowronek B. (2015). Kilka uwag o edukacji filmowej (w kontekście kultury partycypacji). W: Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia De Cultura, 6, str. 46-58.
https://studiadecultura.up.krakow.pl/article/view/2267/1980
38. Ohmer, S. (2014). Nauka o przyjemności: George Gallup i badanie publiczności w Hollywood. W: K. Klejsa , M. Saryusz-Wolska (red.), Badanie widowni filmowej. Antologia przekładów, Warszawa: Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa, Telewizyjna i Teatralna im. Leona Schillera w Łodzi.
39. Brol, M. (2014). Psychologia i film. W: M. Brol, A. Skorupa (red.), Psychologiczna praca z filmem (s. 13-41). Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: