Komunikacja kulturowa 520-KS1-2KKL

KA6_WG1, KA6_WG2, KA6_WG3, KA6_WG4, KA6_WK1, KA6_WK3,KA6_UW1, KA6_UW2, KA6_UW3, KA6_UW4, KA6_UW6, KA6_UK1, KA6_UK3, KA6_UK4, KA6_UO2, KA6_UO3, KA6_UU1, KA6_UU2, KA6_UU3
KA6_KK1, KA6_KK3, KA6_KO1, KA6_KO3, KA6_KR2
wiedza:
- wiedza na temat szkół badawczych komunikacji kulturowej, takich jak: komunikacja niewerbalna, interakcjonizm symboliczny, racjonalizm komunikacyjny, pragmatyzm.
- problemy istotne dla zrozumienia miejsca człowieka w komunikacji, takie jak: rozumienie pojęcia komunikacja, problem komunikacji zapośredniczonej, szumu komunikacyjnego, komunikacji werbalnej a niewerbalnej, problemu barier komunikacyjnych, perswazji w komunikacji, retoryki w komunikacji, rola medium w komunikacji,
- modele komunikacji symbolicznej, masowej, zapośredniczonej.
umiejętności:
- umie wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować 
i użytkować informacje z wykorzystaniem różnych sposobów i źródeł (pisanych, ikonicznych, elektronicznych etc.)
- wykorzystać podstawowe metody analizy i interpretacji różnych praktyk komunikacyjnych właściwych dla wybranych tradycji, teorii lub szkół badawczych 
w zakresie różnych dyscyplin nauk humanistycznych
- formułować i analizować problemy badawcze, dobierać metody i narzędzia, opracowywać 
i prezentować wyniki pracy
- rozpoznać różne wytwory komunikacji oraz przeprowadzić ich krytyczną analizę i interpretację z zastosowaniem wybranych metod w celu określenia ich znaczeń i ich oddziaływania społecznego i miejsca w procesach kulturowych
kompetencje społeczne:
- wykorzystywania posiadanej przez siebie wiedzy 
i posiadanych umiejętności, rozumie potrzebę ustawicznego dokształcania się i rozwoju zawodowego
twórczej analizy nowych sytuacji i związanych z nimi problemów poznawczych i praktycznych
oraz do formułowania propozycji ich rozwiązania lub zasięgania opinii ekspertów w przypadku trudności z ich samodzielnym rozwiązaniem, negocjowaniem, rozstrzyganiem sporów.
- przestrzegania zasad etycznych związanych
z odpowiedzialnością za podejmowane działania 
o charakterze tworzenia, upowszechniania 
i oceny wytworów i tekstów kultury i efektów społecznych komunikacji.

Zaliczeniem przedmiotu jest pisemny egzamin, który obejmuje problematykę wykładów i ćwiczeń. Ma on formę testu składającego się z pytań otwartych. Aby student zdał egzamin powinien zdobyć co najmniej połowę punktów plus jeden.
Warunkiem przystąpienia do egzaminu jest zaliczenie wykładów i ćwiczeń.

Literatura Podstawowa:
Baylon C., Mignot X., Komunikacja, przeł. Magdalena Sowa, Wydawnictwo FLAIR, Kraków 2008
Barthes R., Mitologie, tłum. A. Dziadek, Wyd. KR, Warszawa 2000
Dobek Ostrowska B. Podstawy komunikowania społecznego, Wydawnictwo Astrun, Wrocław 2004
Edensor T., Tożsamość narodowa, kultura popularna i życie codzienne, przeł. Agata Sadza, WUJ, Kraków 2004
Fiske J., Wprowadzenie do badań nad komunikowaniem, tłum. A. Gierczak, Astrum, Wrocław 1999.
Fiske J., Zrozumieć kulturę popularną, przeł. Katarzyna Sawicka, Wydawnictwo UJ, Kraków 2010
Goban-Klas T., Media i komunikowanie masowe. Teorie i analizy prasy, radia, telewizji i internetu, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2020.
Goffman E., Człowiek w teatrze życia codziennego, tłum. H. Datner-Śpiewak i P. Śpiewak, Wydawnictwo Aletheia, Warszawa 2008.
Goffman E., Rytuał interakcyjny, przeł. Alina Szulzycka, PWN, Warszawa 2006
Habermas J. (1997), Pojęcie racjonalności komunikacyjnej w świetle teorii aktów mowy, [w:] Rozumność i racjonalność, przeł. Romualda Braciszewska, red. Tomasz Buksiński, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 1997, s. 51-77
Golka M., Bariery w komunikowaniu i społeczeństwo (dez)informacyjne, PWN, Warszawa2008. Graffiti jako przejaw bezradności komunikacyjnej
Griffin E., Podstawy komunikacji społecznej, tłum. O. i W. Kubińscy, M. Kacmajor, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2003.
Habermas J., Zadania krytycznej teorii społecznej, (w: ) Teoria działania komunikacyjnego, Tom II Przyczynek do krytyki rozumu funkcjonalnego, tłum. A. Kaniowski, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2002
Hall E.T., Ukryty wymiar, przeł. Teresa Hołówka, MUZA SA, Warszawa 2009
Hall S., Kodowanie i dekodowanie, „Przekazy i Opinie” 1987, nr 1/2 .
Leach E., Kultura i komunikowanie, (rozdz. 7, 10, 11), Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2010.
Horkheimer M;, Adorno T., W. Dialektyka Oświecenia, (rozdz. Oświecenie jako masowe oszczerstwo), tłum. M. Łukasiewicz, Wydawnictwo IfiS PAN 1994.
Lee Whorf B;, Język, myśl i rzeczywistość, tłum. T. Hołówka, PIW, Warszawa 1982.
McLuhan M. H., Środki komunikowania -przedłużenie człowieka, przeł. Ewa
Mikułowski-Pomorski J., Jak narody porozumiewają się ze sobą w komunikacji międzykulturowej i komunikowaniu medialnym, UNIVERSITAS, Kraaków 2012
Mead G.H., Umysł, osobowość, społeczeństwo, tłum. Z. Wolińska, PWN, Warszawa 1975.
Morley D., Przestrzenie domu. Media, mobilność i tożsamość, przeł. J. Mach, NCK, Warszawa 2011
Mrozowski M., Media masowe: władza, rozrywka, biznes (rozdz. 1.: Komunikowanie: jego wyróżniki i uwarunkowania, Oficyna Wydawnicza Aspra-JR, Warszawa 2001.
O’Sullivan T., Hartley J., Saunders D., Montgomery M., Fiske J., Kluczowe pojęcia w komunikowaniu i badaniach kulturowych, tłum. A. Gierczak-Bujak, Astrum, Wrocław 2005.
Sapir E., Język: wprowadzenie do badań nad mową, tłum. M. Buchta, Universitas, Kraków 2010.
Sapir E., Kultura, język, osobowość: wybrane eseje, tłum. B. Stanosz, R. Zimand, PIW, Warszawa 1978.
Winkin Y, Antropologia komunikacji. Od teorii do badań terenowych, przeł. Agnieszka Karpowicz, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2007.

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu 520-KS1-2KKL w USOSweb