Redakcja naukowa tekstu literaturoznawczego 260-SDL3-2RNL

Treści merytoryczne:
1. Organizacja warsztatu pracy literaturoznawcy (bibliografia, notatki z lektur, indeksy).
2. Tekst naukowy jako wypowiedź sformatowana. Reguły i innowacyjność.
3. Poetyka i pragmatyka tekstu naukowego (m.in. konstrukcja podmiotu, poetyka tytułu i zakończenia, teza i argumentacja, operowanie terminologią, cytatem, metafora w tekście naukowym, operowanie czasem i aspektem, mowa pozornie zależna, elementy polemiczne, narracyjność tekstu naukowego, rodzaje przypisów).
4. Redakcja merytoryczna/techniczna.
5. Korekta językowa.
6. Etyka w badaniach naukowych.

W cyklu 2022:

Treści merytoryczne:
1. Warsztat literaturoznawcy i pożyteczne nawyki (rutynowe czynności, sporządzanie notatek, konspektów, żywej paginy; bibliografia).
2. Doskonalenie warsztatu - postawa krytyczna - analiza wybranych recenzji z "Pamiętnika Literackiego". Zmora plagiatów - przykłady.
3. Tekst naukowy - od podszewki, pisane i niepisane reguły. Praca nad tekstem naukowym - etapy.
4. Redakcja merytoryczna - demonstracja na konkretnym przykładzie.
5. Przygotowanie tekstu do wygłoszenia, przygotowanie tekstu do druku.
6. Streszczenie artykułu.
7. Zagadnienia egzaminacyjne.

W cyklu 2023:

Treści merytoryczne:
1. Warsztat literaturoznawcy i pożyteczne nawyki (rutynowe czynności, sporządzanie notatek, konspektów, żywej paginy; bibliografia).
2. Doskonalenie warsztatu – postawa krytyczna – analiza wybranych recenzji z "Pamiętnika Literackiego".
3. Zmora plagiatów - przykłady z "Forum Akademickiego".
4. Tekst naukowy – od podszewki, pisane i niepisane reguły. Praca nad tekstem naukowym – etapy.
5. Temat i tytuł tekstu naukowego.
6. Redakcja merytoryczna – demonstracja na konkretnym przykładzie.
7. Redakcja językowa – demonstracja na konkretnym przykładzie.
8. Przygotowanie tekstu do wygłoszenia, przygotowanie tekstu do druku.
9. Streszczenie artykułu.
10. Zagadnienia egzaminacyjne.

Założenia (opisowo)

Koordynatorzy przedmiotu

Elżbieta Dąbrowicz

Rodzaj przedmiotu

Tryb prowadzenia przedmiotu

w sali

Efekty kształcenia

Student ma szczegółową wiedzę na temat zaawansowanych metod analizy, interpretacji i wartościowania różnogatunkowych tekstów SD_W06 – egzamin ustny. Zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady z zakresu ochrony prawa autorskiego oraz konieczność zarządzania własnością intelektualną SD_W07 – praca semestralna. Wyszukuje, analizuje, selekcjonuje i integruje informacje wykorzystując różne źródła oraz formułuje na ich podstawie opinie krytyczne SD_U01 – praca semestralna. Posiada pogłębione umiejętności analityczno-badawcze, umie dokonywać syntezy różnych idei i poglądów, dobierać i stosować metody i narzędzia, pozwalające na opracowanie własnych wyników badawczych SD_U02 – praca semestralna. Potrafi opracować i zaprezentować wyniki swoich badań, których celem jest rozwiązywanie złożonych problemów naukowych z zakresu literaturoznawstwa SD_U03 – praca semestralna. Umie indywidualnie zdobywać wiedzę i poszerzać swoje umiejętności analityczno-badawcze oraz samodzielnie podejmować działania, których celem jest rozwój i kierowanie własną karierą zawodową SD_U04 – praca semestralna. Potrafi łączyć wiedzę z różnych dyscyplin humanistycznych w celu rozwiązywania problemów badawczych, przygotowując się do dyskusji, sporządzając listę kwestii spornych w tradycji naukowej oraz dyskutując używając specjalistycznej terminologii SD_U05 – egzamin ustny. Potrafi dokonać wnikliwej analizy i interpretacji różnych rodzajów tekstów oraz innych wytworów kultury uwzględniając najnowsze osiągnięcia nauk humanistycznych w celu określenia znaczeń, oddziaływania społecznego oraz miejsca tych wytworów w procesie historyczno-kulturowym SD_U06 – praca semestralna. Umie merytorycznie argumentować, wykorzystując własne poglądy oraz stanowiska i opinie innych autorów, formułować wnioski i dokonywać spójnych podsumowań SD_U07 – praca semestralna, egzamin ustny. Umie formułować i prezentować (w różnych formach) krytyczne sądy o wytworach kultury w oparciu o wiedzę naukową i zdobyte doświadczenie SD_U08 – ocena aktywności w trakcie zajęć. Rozumie i realizuje potrzebę ustawicznego uczenia się inspirując inne osoby SD_K01 – ocena aktywności w trakcie zajęć. Wykazuje aktywność w podejmowaniu działań profesjonalnych SD_K02 – ocena aktywności w trakcie zajęć. Uczestniczy w życiu kulturalnym, interesuje się aktualnymi wydarzeniami kulturalnymi, nowatorskimi formami wyrazu artystycznego, dostrzega powiązania rzeczywistości społeczno-politycznej z literaturą i językiem SD_K04 – ocena aktywności w trakcie zajęć.

Kryteria oceniania

Podstawą zaliczenia przedmiotu jest praca pisemna (tekst z naniesionymi w trybie recenzji uwagami redakcyjnymi) oraz rozmowa egzaminacyjna, której podstawę daje zestaw lektur wraz z zagadnieniami przedstawianymi podczas wykładu. Warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest obecność na zajęciach oraz przedstawienie pracy pisemnej. Dozwolona 1 nieobecność w semestrze. Pozostałe nieobecności należy zaliczyć podczas konsultacji. 3 nieobecności niezaliczone uniemożliwiają dopuszczenie do egzaminu.

Literatura

Literatura podstawowa:
J. Billingham, Redagowanie tekstów, przeł. A. Dąbrowska, Warszawa 2006;
S. Gajda, Podstawy badań stylistycznych nad językiem naukowym, Wrocław 1982;
J. Lalewicz, Retoryka relacji osobowych, w: Tekst i zdanie, red. T. Dobrzyńska, Wrocław 1983;
H. Lemmermann, Szkoła dyskutowania: techniki argumentacji, dyskusje, dialogi, tł. Beata Sierocka, Wrocław 2006;
H. Markiewicz, O cytatach i przypisach, Kraków 2004;
S. Mikołajczak, Składnia współczesnych tekstów naukowych, Poznań 1990;
M. Rachwałowa, Słownictwo tekstów naukowych, Wrocław 1986;
K. Szymanek, Sztuka argumentacji. Słownik terminologiczny, Warszawa 2008;
W. Tomasik, Od Bally’ego do Banfield i dalej. Sześć rozpraw o mowie pozornie zależnej, Bydgoszcz 1992;

Literatura uzupełniająca:
J. Antas, O mechanizmach negowania. Wybrane semantyczne i pragmatyczne aspekty negacji, Kraków 1991;
J. Axer, Czytać i nie rozumieć. Lektura bez znajomości tradycji literackiej,” Przegląd Humanistyczny” 1984, nr 11-12;
M. Foucault, Porządek dyskursu. Wykład inauguracyjny (…), Gdańsk 2003;
T. Pawłowski, Definicja i argumentacja perswazyjna, w: Metodologiczne zagadnienia nauki, Wrocław 1969;
Słownik terminów literackich, red. M. Głowiński, Wrocław 2000;
D. Spender, Ironia a rozróżnienie miedzy użyciem a przywołaniem, „Pamiętnik Literacki” 1986, z. 1;
A. Wolański, Edycja tekstów, Warszawa 2008.

W cyklu 2022:

Literatura podstawowa:
J. Billingham, Redagowanie tekstów, przeł. A. Dąbrowska, Warszawa 2006;
M. Bogdanowska, Komentarz i komentowanie. Zagadnienia konstrukcji tekstu, Katowice 2003;
S. Gajda, Podstawy badań stylistycznych nad językiem naukowym, Wrocław 1982;
J. Kwiatkowski, O pisarstwie Stanisława Pigonia - rekonesans, „Twórczość” 1969/ 4;
J. Lalewicz, Retoryka relacji osobowych, w: Tekst i zdanie, red. T. Dobrzyńska, Wrocław 1983;
H. Lemmermann, Szkoła dyskutowania: techniki argumentacji, dyskusje, dialogi, tł. Beata Sierocka, Wrocław 2006;
H. Markiewicz, O cytatach i przypisach, Kraków 2004;
S. Mikołajczak, Składnia współczesnych tekstów naukowych, Poznań 1990;
B. Osuchowska, Poradnik autora, tłumacza i redaktora, Warszawa 2005;
M. Pasek, Redakcyjne działania na tekście (na przykładzie książki naukowej), w: Działania na tekście. Przekład - redagowanie - ilustrowanie, red. M. Nowosad-Bakalarczyk, S. Niebrzegowska-Bartmińska, T. Piekot, Lublin 2015
M. Rachwałowa, Słownictwo tekstów naukowych, Wrocław 1986;
K. Szymanek, Sztuka argumentacji. Słownik terminologiczny, Warszawa 2008;
W. Tomasik, Od Bally’ego do Banfield i dalej. Sześć rozpraw o mowie pozornie zależnej, Bydgoszcz 1992;
Cz. Zgorzelski, Konrad Górski. Ład wywodu naukowego, w: tenże, Mistrzowie i ich dzieła, Kraków 1983.

Literatura uzupełniająca:
J. Antas, O mechanizmach negowania. Wybrane semantyczne i pragmatyczne aspekty negacji, Kraków 1991;
J. Axer, Czytać i nie rozumieć. Lektura bez znajomości tradycji literackiej,” Przegląd Humanistyczny” 1984, nr 11-12;
W. Bolecki, Historia literatury i cytaty, w: tenże, Pre-teksty i teksty. Z zagadnień związków międzytekstowych w literaturze polskiej XX w., Warszawa1991;
M. Foucault, Porządek dyskursu. Wykład inauguracyjny (…), Gdańsk 2003;
M. Głowiński, Poetyka wobec tekstów nieliterackich, w: tenże, Poetyka i okolice, Warszaw 1992;
T. Pawłowski, Definicja i argumentacja perswazyjna, w: Metodologiczne zagadnienia nauki, Wrocław 1969;
J. Prochorow, Twórczość publicystyczna jako przedmiot badań teoretycznych, „Zeszyty Prasoznawcze” 1970/ 3;
Słownik terminów literackich, red. M. Głowiński, Wrocław 2000;
D. Spender, Ironia a rozróżnienie miedzy użyciem a przywołaniem, „Pamiętnik Literacki” 1986, z. 1;
A. Wolański, Edycja tekstów, Warszawa 2008;
D. Zdunkiewicz-Jedynak, Wykłady ze stylistyki, Warszawa 2008.

W cyklu 2023:

Literatura podstawowa:
J. Billingham, Redagowanie tekstów, przeł. A. Dąbrowska, Warszawa 2006;
M. Bogdanowska, Komentarz i komentowanie. Zagadnienia konstrukcji tekstu, Katowice 2003;
S. Gajda, Architektonika tekstu naukowego, w: Tekstologia. Część druga, red. J. Bartmiński, S. Niebrzegowska-Bartmińska, Lublin 2004;
S. Gajda, Podstawy badań stylistycznych nad językiem naukowym, Wrocław 1982;
J. Kwiatkowski, O pisarstwie Stanisława Pigonia – rekonesans, „Twórczość” 1969, nr 4;
J. Lalewicz, Retoryka relacji osobowych, w: Tekst i zdanie, red. T. Dobrzyńska, Wrocław 1983;
H. Lemmermann, Szkoła dyskutowania: techniki argumentacji, dyskusje, dialogi, tł. Beata Sierocka, Wrocław 2006;
H. Markiewicz, O cytatach i przypisach, Kraków 2004;
S. Mikołajczak, Składnia współczesnych tekstów naukowych, Poznań 1990;
B. Osuchowska, Poradnik autora, tłumacza i redaktora, Warszawa 2005;
M. Pasek, Redakcyjne działania na tekście (na przykładzie książki naukowej), w: Działania na tekście. Przekład - redagowanie - ilustrowanie, red. M. Nowosad-Bakalarczyk, S. Niebrzegowska-Bartmińska, T. Piekot, Lublin 2015
M. Rachwałowa, Słownictwo tekstów naukowych, Wrocław 1986;
K. Szymanek, Sztuka argumentacji. Słownik terminologiczny, Warszawa 2008;
W. Tomasik, Od Bally’ego do Banfield i dalej. Sześć rozpraw o mowie pozornie zależnej, Bydgoszcz 1992;
A. Wolański, Streszczenie, w: Praktyczna stylistyka nie tylko dla polonistów, red. E. Bańkowska, A. Mikołajczuk, Warszawa 2003,
Cz. Zgorzelski, Konrad Górski. Ład wywodu naukowego, w: tenże, Mistrzowie i ich dzieła, Kraków 1983.

Literatura uzupełniająca:
J. Antas, O mechanizmach negowania. Wybrane semantyczne i pragmatyczne aspekty negacji, Kraków 1991;
J. Axer, Czytać i nie rozumieć. Lektura bez znajomości tradycji literackiej,” Przegląd Humanistyczny” 1984, nr 11-12;
D. Bieńkowska, E. Umińska-Tytoń, Indywidualne cechy stylu tekstów naukowych: na przykładzie wybranych prac. A. Brucknera i S. Rosponda, "Studia Językoznawcze" 2011, nr 10;
W. Bolecki, Historia literatury i cytaty, w: tenże, Pre-teksty i teksty. Z zagadnień związków międzytekstowych w literaturze polskiej XX w., Warszawa1991;
M. Foucault, Porządek dyskursu. Wykład inauguracyjny (…), Gdańsk 2003;
M. Głowiński, Poetyka wobec tekstów nieliterackich, w: tenże, Poetyka i okolice, Warszaw 1992;
T. Pawłowski, Definicja i argumentacja perswazyjna, w: Metodologiczne zagadnienia nauki, Wrocław 1969;
J. Prochorow, Twórczość publicystyczna jako przedmiot badań teoretycznych, „Zeszyty Prasoznawcze” 1970/ 3;
Słownik terminów literackich, red. M. Głowiński, Wrocław 2000;
D. Spender, Ironia a rozróżnienie miedzy użyciem a przywołaniem, „Pamiętnik Literacki” 1986, z. 1;
A. Wolański, Edycja tekstów, Warszawa 2008;
D. Zdunkiewicz-Jedynak, Wykłady ze stylistyki, Warszawa 2008.

Uwagi

W cyklu 2022:

W razie wprowadzenia ograniczeń pandemicznych i przejścia na zdalny tryb pracy, egzamin będzie się odbywał również online.

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 260-SDL3-2RNL w USOSweb