Podstawy komunikacji międzykulturowej 380-DS5-2JAO
1.Komunikacja międzykulturowa jako praktyka społeczna.
2.Pojmowanie kultury jako komunikacji: tradycja, kanon, jednostkowa dyspozycja – interpretacje znaku/symbolu
3. Uniwersum symboliczne, kręgi kulturowe jako matryce do komunikowania się międzykulturowego : teoria indywidualizmu, kolektywizmu; kultur wschodnich i zachodnich ; niskiego i wysokiego kontekstu
4. Teoria znaczenia – konstruowanie rzeczywistości społecznej; wymiany znaczeń symbolicznych i działań połączonych.
5. Teoria jaźni jako przejmowanie roli innego; relacje społeczne a komunikowanie się
6. Problematyka zaburzeń komunikowania się międzykulturowego: etnocentryzm, etnorelatywizm; stereotypy
7. Interpersonalne komunikowanie się międzykulturowe. Teoria kontroli niepewności/niepokoju W. Gudykunst’a.
Rodzaj przedmiotu
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
KA7_WG8 Ma wiedzę dotyczącą komunikacji będącą źródłem innowacji pedagogicznych w obszarze wychowania przedszkolnego i edukacji wczesnoszkolnej, inspirujących do planowania i organizowania pracy własnej
KA7_WG11 Ma wiedzę dotyczących komunikacji międzykulturowej zapewniającą konstruktywne jej wykorzystanie w edukacji dziecka
KA7_UW1 Ma umiejętności obserwowania, wyszukiwania i przetwarzania informacji na temat zjawisk społecznych natury komunikacyjnej, przy użyciu różnych źródeł oraz interpretowania ich z punktu widzenia problemów edukacyjnych i proponuje ich rozwiązania
KA7_KR2 Ustala obszary swojej pracy wymagające modyfikacji i ciągłego doskonalenia
Kryteria oceniania
zaliczenie w ocenie na podstawie testu wiedzy o podstawowych prawach i regułach komunikowania się międzykulturowego. test zalicza 57% poprawnych odpowiedzi.
Literatura
1. Sobecki M., Komunikacja międzykulturowa w perspektywie pedagogicznej. Warszawa 2016
2. Matsumoto D., Juang L., Psychologia międzykulturowa. GWP 2007 ss. 343 -366
2. Griffin E., Podstawy komunikacji społecznej, GEP 2003 ss.429 -441
3. Reynolds S., Valentine D., Komunikacja międzykulturowa. Warszawa 2009
4. Szopski M., Komunikowanie międzykulturowe. Warszawa 2005
Literatura uzupełniająca:
Mikułowski Pomorski J., Komunikacja międzykulturowa. Wprowadzenie
Mikułowski Pomorski: Jak narody porozumiewają się ze sobą w komunikacji międzykulturowej i komunikowaniu medialnym
Bokszański Z., Stereotypy a kultura
Leach E., Kultura i komunikowanie. Logika powiązań symbolicznych. W: Leach E., Greimas A., Rytuał i narracja, PWN Warszawa 1989
Baldock J., Symbolika chrześcijańska, Rebis 1994
Em Griffin, Podstawy komunikacji społecznej, Gdańsk 2003
Kula M., Wybór tradycji, Warszawa 2003
Burszta W., J., Różnorodność i tożsamość. Antropologia jako kulturowa refleksyjność, Poznań 2004
Fiske J., Wprowadzenie do badań nad komunikowaniem. Wrocław 2003
Przedmiot i problematyka komunikacji międzykulturowej: tradycja semiotyczna i socjopsychologiczna.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: