Współczesne tendencje w edukacji wczesnoszkolnej 380-DS5-5XJCC
Przedmiot realizowany jest w formie wykładów (10 h) i ćwiczeń (20h).
W ramach wykładów przewiduje się realizację następujących zagadnień: edukacja wczesnoszkolna w kontekście zmian oświatowych w Polsce i w Europie; zmiany w edukacji jako wyznacznik rozwoju i postępu; rzeczywistość szkolna –
zarysowujące się tendencje (zmiany w programach kształcenia, wybrane koncepcje i rozwiązania edukacyjne); innowacje w edukacji
W ramach ćwiczeń przewiduje się analizę wybranych rozwiązać edukacyjnych z uwzględnieniem różnych punktów odniesienia, ze szczególnym uwzględnieniem oddziaływania na rozwój dziecka młodszym wieku szkolnym; wizyty w wybranych placówkach (np. leśnej szkole) czy spotkania z osobami stosującymi w praktyce alternatywne rozwiązania edukacyjne.
Przedmiotowi przypisano 3 pkt ECTS - przewiduje się, że student na osiągnięcie zakładanych efektów uczenia się przeznaczy minimum 75 godzin, z czego 30 w bezpośrednim kontakcie z nauczycielem).
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia przedmiotu
lektura monograficzna
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
W wyniku realizacji przedmiotu Student:
KA7_WG6 - zna metodykę wykonywania zadań – normy, procedury i dobre praktyki stosowane w wychowaniu przedszkolnym i edukacji wczesnoszkolnej;
KA7_WG8 - rozumie rolę innowacji pedagogicznych w obszarze wychowania przedszkolnego i edukacji wczesnoszkolnej, inspirujących do planowania i organizacji
KA7_WK7 - zna strukturę i funkcje systemu oświaty oraz alternatywnych form edukacji: podstawy, cele, organizację oraz funkcjonowanie instytucji edukacyjnych, wychowawczych i opiekuńczych; własnej pracy;
KA7_UW3 - potrafi wykorzystywać w codziennej praktyce edukacyjnej różnorodne sposoby organizowania środowiska uczenia się i nauczania, z uwzględnieniem specyficznych potrzeb i możliwości poszczególnych dzieci lub uczniów oraz grupy;
KA7_UW4 - umie dobierać, tworzyć, testować i modyfikować materiały, środki oraz metody adekwatnie do celów wychowania i kształcenia;
KA7_UO1- potrafi identyfikować i rozbudzać zainteresowania dzieci lub uczniów oraz odpowiednio dostosowywać sposoby i treści kształcenia;
KA7_KK2 - ma kompetencje do budowania relacji opartej na wzajemnym zaufaniu między wszystkimi podmiotami procesu wychowania i kształcenia, w tym rodzicami lub opiekunami dziecka lub ucznia, oraz włączania ich w działania sprzyjające efektywności edukacyjnej;
Kryteria oceniania
Każdy student zobowiązany jest do 90 % obecności na zajęciach. Każda nieobecność powinna być zaliczona w terminie 2 tygodni od daty nieobecności
Do zaliczenia przedmiotu konieczna jest obecność na wykładach (90%) oraz zaliczenie na ocenę ćwiczeń. Aby zaliczyć wykłady należy uzyskać 51% maksymalnej liczby punktów możliwych do zdobycia teście sprawdzającym znajomość zagadnień poruszanych na wykładach.
Punktacja:
91% -100% bdb
81% - 90% db+
71% - 80% db
61% - 70 % dst+
51% - 60% dst
50 % - ndst
Literatura
Literatura podstawowa:
Bałachowicz J., A. Rowicka (red.). 2013. Nowoczesnych wychowawca - tutor, mentor, coach. Warszawa: WSP im. J. Korczaka.
Klus-Stańska D. (red.). 2009. Sensy i bezsensy edukacji wczesnoszkolnej. Warszawa: WSiP.
Klus-Stańska D., Szczepska – Pustkowska M. 2010. Pedagogika wczesnoszkolna – dyskursy, problemy, rozwiązania. Warszawa: WAiP.
Klus-Stańska D., Bronk D., Malenda A. (red.), 2011.Pedagogika wczesnej edukacji. Dyskursy, problemy, otwarcia, Warszawa Żak.
Klus-Stańska D. (red.). 2014. (Anty)edukacja wczesnoszkolna, Kraków: Impuls.
Kubik A. 2006. Innowacje pedagogiczne w edukacji wczesnoszkolnej - teoria a rzeczywistość. [w:] J. Szempruch (red.), Edukacja wobec wyzwań i zadań współczesności i przyszłości: teoria i praktyka pedagogiczna. Rzeszów: Wydaw. Uniw. Rzeszowskiego
Wiśniewska-Kin M. 2013. Dominacja a wyzwolenie. Wczesnoszkolny dyskurs podręcznikowy i dziecięcy. Łódź: Wyd. UŁ.
Literatura uzupełniająca:
Napiórkowska Z.. 2002 Samorządna organizacja życia klasy. Z doświadczeń freinetowskich. Kraków, Oficyna Wydawnicza Impuls.
Kołodziejczyk W., Polak M. 2011. Jak będzie zmieniać się edukacja., Warszawa, Instytut Obywatelski.
Dudzikowa M. 1996. Osobliwości śmiechu uczniowskiego. Kraków: Impuls.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: