Diagnostyka pedagogiczna 380-RN1-2DPD
Zapoznanie z podstawowymi kategoriami pojęć, m. in. Diagnostyka, diagnozowanie jako proces, diagnoza jako stan itp.
- wiedza dotycząca postępowania diagnostycznego w naukach społecznych i humanistycznych, tok postępowania, fazy itp.
przygotowanie studentów do roli multiplikatorów wiedzy i postaw związanych ze złożonością toków postępowania diagnostycznego w pedagogice, psychologii i innych dyscyplinach
- doskonalenie umiejętności postępowania profilaktycznego, terapeutycznego, projektującego
- Student ma podstawową, uporządkowaną wiedzę o różnych środowiskach wychowawczych, ich specyfice i procesach w nich zachodzących.
- Student ma podstawową wiedzę o uczestnikach działalności edukacyjnej, wychowawczej, opiekuńczej, kulturalnej i pomocowej.
- Student potrafi dokonać obserwacji i interpretacji zjawisk społecznych; analizuje ich powiązania z różnymi obszarami działalności pedagogicznej
- Student potrafi posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi w celu analizowania motywów i wzorów ludzkich zachowań, diagnozowania i prognozowania sytuacji oraz analizowania strategii działań praktycznych w odniesieniu do różnych kontekstów działalności pedagogicznej
- Student jest przygotowany do aktywnego uczestnictwa w grupach, organizacjach i instytucjach realizujących działania pedagogiczne i zdolny do porozumiewania się z osobami będącymi i niebędącymi specjalistami w danej dziedzinie.
|
W cyklu 2022:
Zapoznanie z podstawowymi kategoriami pojęć, m. in. Diagnostyka, diagnozowanie jako proces, diagnoza jako stan itp. - Student ma podstawową, uporządkowaną wiedzę o różnych środowiskach wychowawczych, ich specyfice i procesach w nich zachodzących. |
W cyklu 2023:
Zapoznanie z podstawowymi kategoriami pojęć, m. in. Diagnostyka, diagnozowanie jako proces, diagnoza jako stan itp. - Student ma podstawową, uporządkowaną wiedzę o różnych środowiskach wychowawczych, ich specyfice i procesach w nich zachodzących. |
W cyklu 2024:
Zapoznanie z podstawowymi kategoriami pojęć, m. in. Diagnostyka, diagnozowanie jako proces, diagnoza jako stan itp. - Student ma podstawową, uporządkowaną wiedzę o różnych środowiskach wychowawczych, ich specyfice i procesach w nich zachodzących. |
Rodzaj przedmiotu
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2022: | W cyklu 2023: |
Efekty kształcenia
WIEDZA
ma podstawową, uporządkowaną wiedzę o różnych środowiskach wychowawczych, ich specyfice i procesach w nich zachodzących
K_W10
ma elementarną wiedzę o projektowaniu i prowadzeniu badań w pedagogice, a w szczególności o problemach badawczych, metodach,
technikach i narzędziach badawczych; zna podstawowe tradycje paradygamatyczne badań społecznych, z których wywodzą się
poszczególne metody K_W10
UMIEJĘTNOŚCI
potrafi dokonać obserwacji i interpretacji zjawisk społecznych; analizuje ich powiązania z różnymi obszarami działalności pedagogicznej
potrafi posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi w celu analizowania motywów i wzorów ludzkich zachowań, diagnozowania i
prognozowania sytuacji oraz analizowania strategii działań praktycznych w odniesieniu do różnych kontekstów działalności pedagogicznej
K_U01
K_U03
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
ma przekonanie o wadze zachowania się w sposób profesjonalny, refleksji na tematy etyczne i przestrzegania zasad etyki zawodowej
K_K04
Kryteria oceniania
Wykład problemowy
Wykład z prezentacją multimedialną
Ćwiczenia audytoryjne: projekt praktyczny; praca w grupach ; analiza przypadków ; dyskusja ; rozwiązywanie zadań ; aktywność
Forma zaliczenia: egzamin pisemny, zaliczenie na ocenę
Literatura
Literatura podstawowa:
Ewa Wysocka, Diagnostyka pedagogiczna. Nowe obszary i rozwiązania, Impuls, Kraków 2013.
Ewa Wysocka, Diagnoza w resocjalizacji, PWN, Warszawa 2008.
Ewa Wysocka, Diagnoza pozytywna w resocjalizacji. Model teoretyczny i metodologiczny, Wyd. UŚ, Katowice 2015
Ewa Wysocka, Diagnoza pozytywna w resocjalizacji. Warsztat diagnostyczny pedagoga praktyka, Wyd. UŚ, Katowice 2019.
Maria Deptuła (red.) Diagnostyka pedagogiczna i profilaktyka w szkole i środowisku lokalnym, Bydgoszcz 2006.
Jarosz E., Wybrane obszary diagnozowania pedagogicznego.; 2006
Kawula S. , Człowiek w relacjach socjopedagogicznych; Toruń 1999
Kmiecik-Baran K., Młodzież i przemoc. Mechanizmy socjologiczno-psychologiczne. Warszawa 1999
Lepalczyk I., (red) Elementy diagnostyki pedagogicznej. Warszawa 1987
Łobocki M., Metody badań pedagogicznych. Kraków 2000
Nalaskowski S., Metody badań i diagnozowania w edukacji; Toruń 2000
Palka S., Diagnozowanie w działalności dydaktyczno-wychowawczej nauczycieli., W: Edukacja jutra. XI Tatrzańskie seminarium naukowe.
(red) F. Berezyński, K. Denek Szczecin 2005Marta Guziuk-Tkacz, Badania diagnostyczne w pedagogice i psychopedagogice, Zak, Warszawa 2011.
Pospiszyl K., Resocjalizacja nieletnich. Doświadczenia i koncepcje. Warszawa 1990
Pytka L., Pedagogika resocjalizacyjna. Wybrane zagadnienia teoretyczne, diagnostyczne i metodyczne. Warszawa 2000
Tomczak J., Kwestionariusz diagnozy i narzędzia badawcze w terapii pedagogicznej. 2005
Sujak-Lesz K., (red) Edukacja elementarna a diagnoza pedagogiczna. 2002
Spionek H., Zaburzenia rozwoju uczniów a niepowodzenia szkolne. Warszawa 1973
Wigocka-Okoń B., Gotowość szkolna dzieci 6 letnich. Warszawa 2003
J. Nikitorowicz ,K. Sawicki, T. Bajkowski (red.):Współczesne dylematy diagnostyczne i metodyczne w opiece i wychowaniu. Olecko 2003
S. Ziemski: Problemy dobrej diagnozy. Warszawa
S. Kawula ,Z .Dąbrowski ,M. Gałaś: Diagnozowanie potrzeb opiekuńczych i kulturalnych środowiska. Toruń 1980
Literatura uzupełniająca
G. Krasowicz-Kupis: Psychologia dysleksji. Warszawa 2008
E. Górniewicz: Trudności w czytaniu i pisaniu u dzieci. Olsztyn 2000
H. Sęk: Metody projekcyjne. Tradycja i współczesność. Poznań 1984.
S. Palka: Orientacje w metodologii badań pedagogicznych. Kraków 1998
J. Mickiewicz: Jedynka z ortografii- rozpoznawanie dysleksji, dysortografii i dysgrafii starszym wieku szkolnym. Toruń 1998.
M. Stierlin,I.Rucker- Embden,N.Wetzel,M.Wirsching: Pierwszy wywiad z rodziną. Gdańsk 1999
M. Łopatkowa: Jak pracować z dzieckiem i rodziną zagrożoną. Warszawa 1983
A. Frydrychowicz: Rysunek rodziny. Projekcyjna metoda badania stosunków rodzinnych. Warszawa 1996.
W .Socha: Wybrane problemy z diagnostyki i organizacji środowiska wychowawczego. Lublin 1984
T .Pilch, I .Lepalczyk (red.):Pedagogika społeczna. Człowiek w zmieniającym się świecie. Warszawa 1995
G .Gajewska: Problemy- dylematy wynikające z teorii potrzeb dla teorii i praktyki opieki nad dzieckiem. Zielona Góra 1997
B .Kaja: Zarys terapii dziecka. Metody psychologicznej i pedagogicznej pomocy wspomagającej rozwój dziecka. Bydgoszcz 2001.
A .Kozłowska: Znaczenie relacji rodzinnych dla pozytywnego rozwoju dziecka. Diagnoza i terapia. Warszawa 2000.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: