Projektowanie uniwersalne w przestrzeni edukacyjnej i społecznej 380-RN1-3JER
Profil studiów: ogólnoakademicki
Forma studiów: stacjonarne
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Rok studiów: 3 rok, semestr 6
Liczba godzin zajęć dydaktycznych z podziałem na formy prowadzenia zajęć:
Wykład - 5godzin
Ćwiczenia – 15 godzin
Metody dydaktyczne – wykład, dyskusja, prezentacja multimedialna, metoda symulacyjna, metoda ćwiczeniowa
Punkty ECTS: 2.0
Bilans nakładu pracy studenta
Udział w wykładach: 5h
Udział w ćwiczeniach: 15h
Przygotowanie do ćwiczeń: 14h
Przygotowanie pracy do zaliczenia ćwiczeń: 10h
Przygotowanie do zaliczenia przedmiotu: 8h
Udział w konsultacjach – 2h
Razem: 54h
Wskaźniki ilościowe:
Nakład pracy studenta związany z zajęciami:
- wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela: 5h + 15h + 2h = 22h (0,8 pkt ECTS)
- o charakterze praktycznym: 14h + 10h + 8h = 32h (1,2 pkt ECTS)
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia przedmiotu
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2022: | W cyklu 2023: |
Efekty kształcenia
KA6_WG7 - ma podstawową wiedzę na temat współczesnych tendencji w podejściu do uczestnictwa osób z niepełnosprawnością w przestrzeni życia społecznego (podmiotowość, autonomia, inkluzja społeczna, normalizacja środowisk, zasada równości szans i niedyskryminacji);
KA6_WK9 - ma podstawową wiedzę o zasadach, typowych normach i procedurach projektowania uniwersalnego, mechanizmach racjonalnych usprawnień stosowanych w różnych obszarach działalności pedagogicznej i społecznej;
KA6_UK4 - potrafi ocenić przydatność typowych metod, procedur i dobrych praktyk do realizacji zadań związanych z projektowaniem uniwersalnym w przestrzeni edukacyjnej i społecznej;
KA6_UO1 - potrafi posługiwać się podstawowymi zasadami projektowania uniwersalnego i ujęciami teoretycznymi w celu analizowania, interpretowania oraz projektowania strategii działań w zakresie zwiększania dostępności przestrzeni edukacyjnej i społecznej dla osób o zróżnicowanych potrzebach; potrafi generować uniwersalne rozwiązania konkretnych problemów oraz przewidywać skutki planowanych działań;
KA6_KO4 - odpowiedzialnie przygotowuje się do swojej pracy, projektuje i wykonuje działania z zakresu projektowania uniwersalnego
Kryteria oceniania
Zaliczenie wykładów - test na platformie eduPortal;
zaliczenie ćwiczeń: projekt
Literatura
Literatura podstawowa:
•Błaszak M., Przybylski Ł.(2010). Rzeczy są dla ludzi. Niepełnosprawność i idea uniwersalnego projektowania. Warszawa: Wyd. Naukowe SCHOLAR.
•Benek I., Labus A., Kampka M., (2016). Wytyczne w zakresie projektowania uniwersalnego mając na uwadze potrzeby osób niepełnosprawnych – ekspertyza wykonana na zlecenie Ministerstwa Infrastruktury i Budownictwa, Warszawa, Fundacja Laboratorium Architektury 60+ .
https://lab60plus.pl/wp-content/uploads/2016/10/Wytyczne-2017.pdf.
•Czerwińska M. (2017). Tyflografika - szansa na nowe oblicze książki niewidomego i obecność jej użytkowników w świecie informacji? W kręgu rozważań bibliologiczno tyflologicznych, Przegląd Biblioteczny z. 2, s. 178-179.
•Domagała-Zyśk E. (2018). Racjonalne usprawniania i modyfikacje w edukacji uczniów mających specjalne potrzeby edukacyjne. W: S. Kwiatkowski (red.), Kompetencje przyszłości. Warszawa: Wydawnictwo FRSE.
•Domagała-Zyśk E. (2015). Projektowanie uniwersalne w edukacji osób z wadą słuchu. W: M. Nowak, E. Stoch, B. Borowska (red.) Z problematyki teatrologii i pedagogiki. Lublin: Wydawnictwo KUL, 553-568.
Głodkowska J. (2014). Podmiotowość a doświadczanie zależności przez osoby z niepełnosprawnością – normalizacja jako narzędzie ideowe rehabilitacji podmiotowej. Człowiek – Niepełnosprawność – Społeczeństwo, s. 87-106.
•Informacja dla wszystkich. Europejskie standardy przygotowania tekstu łatwego do czytania i zrozumienia, , Inclusion Europe, tłum. A. Wojłowicz-Pomienna, Warszawa 2010.
• Kończyk D. (2011). Zasady adaptacji materiałów dydaktycznych do potrzeb osób słabowidzących. Warszawa: Biuro ds. Osób Niepełnosprawnych Uniwersytetu Warszawskiego.
•Künstler I, Butkiewicz U., Więckowski R. (2012). Audiodeskrypcja - zasady tworzenia. Warszawa,: Fundacja Kultury Bez Barier, s.7-10.
•Konwencja o prawach osób niepełnosprawnych. Opracowanie w tekście łatwym do czytania. PSOUU, Warszawa, www.psouu.org.pl.
•Więckowska E., red. (2011). Instrukcja tworzenia i adaptowania ilustracji i materiałów tyflograficznych dla uczniów niewidomych. Opracowana na zlecenie Departamentu Zwiększania Szans Edukacyjnych Ministerstwa Edukacji Narodowej, przez zespół tyflopedagogów ze Specjalnych Ośrodków Szkolno-Wychowawczych w Polsce.
• Żórawska A. Więckowski R., Kunstler I., Butkiewicz U. (2012). Napisy dla osób niesłyszących i słabosłyszących – zasady tworzenia. Warszawa: Fundacja Kultury Bez Barier.
Literatura uzupełniająca:
• Pacholec M. (2015). Audiodeskrypcja, czyli jak opisywać przestrzeń i obrazy., w: I wszystko jasne! Jak prowadzić szkolenie gdy w grupie jest osoba z dysfunkcją wzroku. Warszawa: Stowarzyszenie Trenerów Organizacji Pozarządowych.
• Wdówik P. (2018). Uniwersytet dla wszystkich. Uniwersalne projektowania zajęć dydaktycznych, Warszawa.
• Jakubowski M. (2009). Tyflografika – historia i współczesność, metody i technologie. Tyfloświat, 1 (3).
• Słabosłyszacy w przestrzeni publicznej. Wytyczne dostępności, Polska Fundacja Osób Słabosłyszących http://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:3qNk_d4BubMJ:www.eudajmonia.pl/download.php%3Fid%3D25%26source%3Dpr+&cd=1&hl=pl&ct=clnk&gl=pl&client=firefox-b-d.
• Zawieska W. red. (2014). Projektowanie obiektów, pomieszczeń oraz przystosowanie stanowisk pracy dla osób niepełnosprawnych o specyficznych potrzebach – ramowe wytyczne, s. 69, Warszawa.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: