Historia sztuki Europy Środkowo-Wschodniej 380-S2-2XJJK

Szczegółowy harmonogram zajęć:
1. Sztuka około 1900: Jugendstil, Secession
Ogólna charakterystyka secesji
Niemcy: pismo Jugend; Julius Meier-Graefe, Franz Stuck, Wilhelm Trubner, Lovis Corinth.
Austria: Wiedeń jako silny ośrodek sztuki i kultury. Stowarzyszenie artystyczne Sezession. Gustav Klimt, Egon Schiele.
Czechy i Słowacja: Alfons Mucha.
3. Ekspresjonizm
Niemcy: Der Sturm (Franz Marc, Wassily Kandinsky, August Macke, Gabriele Münter, Marianne von Werefkin, Alexej von Jawlensky, Alfred Kubin, Paul Klee),
Die Brucke (Fritz Bleyl, Erich Heckel, Ernst Ludwig Kirchner, Karl Schmidt-Rottluff, Emil Nolde, Max Pechstein)
Austria: Egon Schiele i Oskar Kokoschka.
4. Pozostałe nurty awangardowe w Europie Wschodniej: kubizm, futuryzm, abstrakcja, konstruktywizm
Czechy: Bohumil Kubišta, František Kupka, Emil Filla
Niemcy: Walter Gropius i Bauhaus, Kurt Schwitters, dadaizm i ready made (współzałożyciele Cabaret Voltaire; Hugo Ball I Richard Huelsenbeck,)
Węgry: Laszlo Moholy-Nagy
Rosja: WCHUTEMAS, Wassily Kandinsky, suprematyzm (Kazimierz Malewicz), kubofuturyzm (Natalia Gonczarowa, Michaił Łarionow), konstruktywizm (El Listitzky, Włodzimierz Tatlin, Aleksander Rodczenko, Antoine Pevsner, Naum Gabo.
5. Realizm zaangażowany, realizm w służbie totalitaryzmu i surrealizm
Niemcy: Neue Sachlichkeit (Georg Grosz, Otto Dix, Max Beckman, Christian Schad, fotografia, m.in. Karl Blossfeldt, August Sander, Albert Renger-Patzsch), surrealizm (Max Ernst, Wolfgang Paalen),
Socrealzim radziecki: ogłoszenie socrealizmu przez Maksyma Gorkiego, Aleksandr Dejneka, Isaak Brodski, Wiera Muchina
6. Sztuka tuż po wojnie – surrealizm w okresie przejściowym i informel w okresie odwilży
Taszyzm środkowoeuropejski: Wols, Hans Hartung, Karel Kuklík , Ernst Wilhelm Nay, , Karl Otto Götz
Lata czterdzieste – Węgry: Szkoła Europejska; Czechy: Grupa 42;
Po socrealizmie: Odwilż (różne jej daty) – informel (lub też malarstwo gestu, taszyzm, sztuka inna (art autre), abstrakcja liryczna, sztuka surowa (art brut), malarstwo materii, abstrakcja strukturalna) w Czechosłowacji i na Węgrzech. Problematyka recepcji wzorców zachodnich w sztuce artystów z krajów socjalistycznych.
7. Różne oblicza realizmu
Realizm niesocjalistyczny w krajach socjalistycznych: Werner Tübke, A.R. Penck, Tibor Csermus, Sándor Altorjai, László Lakner, Gyula Konkoly.
Między realizmem a pop-artem w Niemczech Zachodnich: Gerhard Richter i Siegmar Polke.
8. Sztuka przeciw normom społecznym
Akcjonizm wiedeński (Hermann Nitsch, Günter Brus, Otto Muehl, Rudolf Schwarzkogler)
Fluxus w Niemczech Zachodnich (Joseph Beuys, Wolf Vostell).
9. Neoawangarda w krajach socjalistycznych: lata 70.
Czechosłowacka neoawangarda, happening: Tomáš Ruller, Július Koller, Peter Bartoš, Jiři Sozanský, Milan Grygar
Wschodnioniemiecka neoawangarda: Bernhard Heisig, Robert Rehfeldt,
Malarstwo w Niemczech Wschodnich i Szkoła Lipska: Wolfgang Mattheuer, Carlfriedrich Claus, Wili Sitte.
Węgierska neoawangarda: Gyula Pauer, Sándor Pinczehelyi,
10. Neoekspresjonizm
Niemcy Zachodnie i Die Neue Wilde (Rainer Fetting, Luciano Castelli, Salomé, A.R. Penck, Jorg Immendorf)
Austriacki neoekspresjonizm (Gunter Damisch, Alois Mosbacher, Thomas Reinhold, Hubert Scheibl).
11. Transformacja społeczno-polityczna w krajach Europy Środkowo-Wschodniej, czyli sztuka lat 90. oraz sztuka regionu dziś.
Niemcy: Wolfgang Tillmans, Candida Höfer, Nowa Szkoła Lipska (Neo Rauch i Matthias Weischer), Daniel Richter,
Albania i Rumunia: Adrian Paci i Adrian Ghenie,
Czechy: David Cerný
Słowacja: Roman Ondak.
Sztuka Europy Wschodniej dzisiaj – aktualności