Astronomy 390-ERS-3AST
Profil studiów: ogólnoakademicki.
Forma studiów: stacjonarne.
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy (moduł "Podstawy fizyki").
Dziedzina nauk ścisłych i przyrodniczych, dyscypliny: astronomia, nauki fizyczne.
Rok studiów/semestr: 3 rok/5 semestr.
Wymagania wstępne: przed rozpoczęciem zajęć student powinien posiadać podstawową wiedzę z zakresu matematyki i fizyki.
Liczba godzin zajęć dydaktycznych: wykład 30 godz., laboratorium 15 godz.
Metody dydaktyczne: wykład, rozwiązywanie zadań, dyskusja, konsultacje, praca własna studenta w domu.
Punkty ECTS: 3.
Bilans nakładu pracy studenta: udział w wykładach (30 godz.), udział w laboratorium (15 godz.), udział w konsultacjach (15 godz.),
praca własna w domu i przygotowanie do zaliczeń (30 godz.).
Wskaźniki ilościowe: nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela - 2,4 ECTS; nakład
pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym - 0,6 ECTS.
Wykład obejmuje następujące zagadnienia:
1. Istota astronomii i instrumenty astronomiczne.
2. Ziemia i Księżyc.
3. Zagadnienie dwóch ciał i prawa Keplera.
4. Układ Słoneczny i Słońce.
5. Planety pozasłoneczne.
6. Gwiazdy i ich ewolucja.
7. Ogólna teoria względności i astronomia fal grawitacyjnych.
8. Galaktyki.
9. Kosmologia.
Laboratorium -- zajęcia o charakterze warsztatowo-wykładowym. Tematyka zajęć dotyczy następujących zagadnień:
Obrót sfery nieba jako następstwo wirowania Ziemi.
Ruch Słońca względem gwiazd, sezonowe zmiany położenia gwiazd wglądem horyzontu i pory roku, jako następstwa wokółsłonecznego ruchu Ziemi.
Zaćmienia Słońca i Księżyca.
Współrzędne astronomiczne.
Astronomiczna skala jasności.
Klasyfikacja widm gwiazdowych.
Rozwiązywanie typowych problemów związanych z przeprowadzaniem podstawowych obserwacji astronomicznych z wykorzystaniem atlasu nieba i programów komputerowych.
Obserwacje nieba (wzrokowe, z wykorzystaniem lornetki i teleskopowe): lokalizacja najważniejszych gwiazdozbiorów; obserwacje najbardziej interesujących obiektów astronomicznych.
Programy komputerowe prezentujące niebo.
Budowa i posługiwanie się typowymi narzędziami optycznymi wykorzystywanymi w obserwacjach nieba.
Planowanie obserwacji samodzielnych i grupowych.
Kalendarze, strefy czasowe, linia zmiany daty.
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Student
1. uzyskuje podstawową wiedzę z zakresu astronomii i zna zasady wykonywania prostych obserwacji astronomicznych (K_W18);
2. umie ze zrozumieniem przedstawić podstawowe problemy z zakresu astronomii i astrofizyki, wykonać podstawowe obserwacje astronomiczne i zinterpretować ich wyniki (K_U16);
3. umie ze zrozumieniem i krytycznie korzystać z literatury i zasobów Internetu w odniesieniu do problemów astronomii (K_U17);
4. umie korzystać ze źródeł wiedzy w języku angielskim (K_U29);
5. zna ograniczenia swojej wiedzy i rozumie potrzebę dalszego kształcenia, podnoszenia kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych (K_K01);
6. potrafi pracować w zespole przyjmując w nim różne role, w tym w szczególności rolę kierowniczą, potrafi przyjąć odpowiedzialność za realizowane zadanie zespołowe (K_K02);
7. potrafi samodzielnie wyszukiwać informacje w literaturze i zasobach Internetu, także w językach obcych (K_K05);
8. potrafi formułować opinie na temat podstawowych zagadnień astronomii (K_K06).
Kryteria oceniania
Zaliczenie na ocenę. Warunkiem koniecznym zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie (na ocenę) laboratorium. Ostateczna ocena z przedmiotu zależy od oceny z laboratorium, aktywności i frekwencji (która jest sprawdzana) na wykładach oraz od wyniku rozmowy, przeprowadzonej po zakończeniu zajęć, polegającej na omówieniu 3ch zagadnień wylosowanych z uprzednio przygotowanej listy zagadnień.
Literatura
Literatura zalecana
1. J.M.Kreiner, Astronomia z astrofizyką, wyd. 2, PWN, Warszawa 1992.
2. F.H.Shu, Galaktyki, gwiazdy, życie. Fizyka Wszechświata, Prószyński i S-ka, Warszawa 2003.
3. A.Branicki, Obserwacje i pomiary astronomiczne dla studentów, uczniów i miłośników astronomii, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2006.
Literatura dodatkowa
1. J.M.Kreiner, Ziemia i Wszechświat. Astronomia nie tylko dla geografów, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego, Kraków 2009.
2. L.Oster, Astronomia współczesna, wyd. 2 poprawione, PWN, Warszawa 1982.
3. E.Rybka, Astronomia ogólna, wyd. 7 poprawione i uzupełnione, PWN, Warszawa 1983.
4. J.S.Stodółkiewicz, Astrofizyka ogólna z elementami geofizyki, wyd. 4 uzupełnione, PWN, Warszawa 1982.
5. A.Branicki, Na własne oczy. O samodzielnych obserwacjach nieba i Ziemi, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2014.
6. Atlasy nieba, np. Atlas nieba 2000.0, PPWK, Warszawa 1991.
7. Astronomy, OpenStax, Rice University 2018 (książka do darmowego pobrania na https://openstax.org).
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: