Aparatura diagnostyki i terapii medycznej 390-FM1-3ADT
Studenci słuchają wykładu. Uczestniczą czynnie w dyskusji problemów i zagadnień które pojawiają się w materiale wykładu oraz uczestniczą w rozwiązywaniu przykładów.
Aparatura diagnostyki i terapii medycznej kończy się zaliczeniem na ocenę na podstawie średniej z ocen cząstkowych wystawionych z wykonanych sprawozdań.
Pracując w zespole laboratoryjnym, studenci wykonują, wskazane przez prowadzącego eksperymenty z wykorzystania aparatury medycznej do diagnostyki i terapii- korzystając z jego doradztwa i pod jego nadzorem. Prowadzący wyznacza studenta kierującego przebiegiem eksperymentu, odpowiedzialnego za opracowanie wyników i przygotowanie sprawozdania. W miarę możliwości technicznych i organizacyjnych umożliwia się studentom modyfikację zestawu doświadczalnego lub samodzielne przygotowanie eksperymentu.
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia przedmiotu
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Student
1. K_W16 uzyskuje rozszerzoną wiedzę w zakresie wykorzystania aparatury medycznej do diagnostyki i terapii,
2.K_W23 zna zasadę działania urządzeń wykorzystywanych do diagnostyki i terapii medycznej,
3. K_W24 ma wiedzę z zakresu oddziaływania promieniowania jonizującego z materią, ze szczególnym uwzględnieniem tkanki ludzkiej,
4. K_W25 zna budowę i zasady działania medycznych urządzeń terapeutycznych wykorzystujących promieniowanie jonizujące, o ile specjalność to przewiduje
5. K_W28:zna zasady bezpieczeństwa i higieny pracy w laboratoriach fizycznych oraz w środowiskach diagnostycznych i terapeutycznych zastosowań medycznych, ze szczególnym uwzględnieniem laboratoriów wykorzystujących promieniowanie jonizujące,
6. K_U07 umie ocenić narażenie związane z pracą w laboratorium, w tym z wykorzystaniem promieniowania, oraz stosuje odpowiednie zasady bezpieczeństwa w zakresie przewidzianym programem specjalności
Kryteria oceniania
Zaliczenie zajęć odbywa się na podstawie oceny, która uwzględnia
• merytoryczne przygotowanie do eksperymentu, w tym rozumienie działania zestawu doświadczalnego,
• rzetelność przeprowadzonych pomiarów,
• sposób opracowania wyników i dyskusji błędów pomiarowych,
• zdolność do współpracy w zespole laboratoryjnym,
• umiejętność korzystania z zasobów literatury i Internetu,
• zdolność do kierowania pracą zespołu laboratoryjnego, w tym przyjmowanie odpowiedzialności za realizowane zadania,
• kreatywność w podejściu do realizowanych zadań doświadczalnych.
Literatura
1. Bogdan Pruszyński, Diagnostyka obrazowa, PZWL, Warszawa 2000,
2. Andrzej Z. Hrynkiewicz, Eugeniusz Rokita, Fizyczne metody diagnostyki medycznej, PWN, Warszawa 2013
3. Robert Cierniak, Tomografia komputerowa, Akademicka Oficyna Wydawnicza Exit, Warszawa 2000,
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: