Podstawy fizyki fazy skondensowanej 390-FM2-1FFS
Zagadnienia dotyczące układów strukturalnie nieuporządkowanych oraz kryształów. Ekspertmentalne metody badań - dyfrakcja promieniowania X i neutronów, transport elektronowy, metody spektroskopowe. Podstawowe koncepcje teoretyczne fizyki ciała stałego - kinematyczna teoria dyfracji sięć odwrotna, fonony, gaz Fermiego, struktura elektronowa.
Studenci rozwiązują zadania ilustrujące wykładane treści. Studenci przeprowadzają lub uczestniczą w eksperymentachy dotyczących dyfrakcji promieniowania X, ciepła przemiany fazowej, ciepła właściwego, przewodnictwa elektrycznego, zjawisk krytycznych.
Rodzaj przedmiotu
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
-zna podstawowe koncepcje teoretyczne stosowane do wyajaśniania własnoąści materii skondensowanej
-stosuje zasady mechaniki kwantowej do wyjaśniania własności materii
-zna podstawowe metody eksperymentalne weryfikujące własności materii skondensowanej,
-nabywa zdolności do poszerzania wiedzy w zakresie fizyki fazy skondensowanej w oparciu o opanowany język i pojęcia,
-umie ze zrozumieniem i krytycznie korzystać z zasobów literatury oraz Internetu w odniesieniu do problemów z fizyki fazy skondensowanej
-nabywa umiejętności pracy w zespole laboratoryjnym, przyjmując w nim rolę wykonawcy lub koordynatora eksperymentu,
-nabywa umiejętności organizowania pracy zespołu laboratoryjnego i przyjmowania odpowiedzialności za efekty jego pracy
Kryteria oceniania
egzamin ustny, kolokwia, raporty z doświadczeń
Literatura
C.Kittel, Wstęp do Fizyki Ciała Stałego, PWN, Warszawa, 1999
H. Ibach, H. Lüth, Fizyka Ciała Stałego, PWN, Warszawa, 1996
N. W. Ascroft,N. D. Mermin, Fizyka ciała stałego, PWN, Warszawa, 1986
Treści z wykładów dostarczane na platformę e-learningową
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: