Kultura audiowizualna 430-KS1-2KAD
Profil: ogólnoakademicki
Forma studiów: stacjonarne
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy - M-3: przedmioty kulturoznawcze
Dziedzina nauk humanistycznych; dyscyplina - kulturoznawstwo
2 rok studiów pierwszego stopnia/ semestr 4
Wymagania wstępne: przydatna jest wiedza zdobyta w trakcie przedmiotu antropologiczne podstawy kulturoznawstwa.
30 godzin wykładu + 30 godzin ćwiczeń
Metody dydaktyczne: wykłady uzupełnione prezentacjami multimedialnymi, wykłady z elementami dyskusji, ćwiczenia z elementami prezentacji multimedialnych, dyskusje nad przeczytanymi lekturami, konsultacje.
Formy zaliczenia przedmiotu: egzamin pisemny - pytania otwarte.
5 punktów ECTS
Bilans nakładu pracy studenta:
Udział w wykładach – 15 x 2 h = 30 h
Udział w ćwiczeniach – 15 x 2 h = 30 h
Przygotowanie do ćwiczeń – 15 x 2 h = 30 h
Udział w konsultacjach związanych z zajęciami – 10 h
Przygotowanie referatów na ćwiczenia 15 h
Przygotowanie do egzaminu i obecność na nim – 20 h + 2 h = 22 h
137 godz. - 5 ECTS
Nakład pracy studenta związany z zajęciami:
- wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela:
Liczba godzin: 30 + 30 + 10 + 2 = 72 h = 2,9 punkta ECTS
- o charakterze praktycznym:
Liczba godzin: 30 + 15 + 20 = 65 h = 2.6 punkta ECTS
W cyklu 2022:
Profil: ogólnoakademicki |
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Wymagania (lista przedmiotów)
Tryb prowadzenia przedmiotu
Efekty kształcenia
1. Wiedza
W wyniku przeprowadzonych zajęć student zna i rozumie:
- czym się charakteryzuje kultura audiowizualna;
- czym się charakteryzują nowe media i społeczeństwo sieci;
- mechanizmy seryjności i serializacji w kulturze audiowizualnej;
KA6_WG3; KA6_WG4
2.Umiejętności
W wyniku przeprowadzonych zajęć student potrafi:
- wykorzystywać wiedzę na temat kultury audiowizualnej w formułowaniu sądów i opinii na jej temat;
- czytać i interpretować teksty kultury audiowizualnej;
- umieć sporządzić pisemną diagnozę dotyczącą zjawisk medialnych;
KA6_UW4; KA6_UW5; KA6_UO2; KA6_UU2
3. Kompetencje społeczne
W wyniku przeprowadzonych zajęć student jest gotów do:
- wykorzystania posiadanej wiedzy i umiejętności w celu twórczej analizy napotkanych problemów poznawczych i praktycznych dotyczących kultury audiowizualnej oraz do sformułowania propozycji ich rozwiązania lub zasięgania opinii ekspertów w przypadku trudności z ich samodzielnym rozwiązaniem;
- wykorzystania nowych technologii medialnych w działaniach w sferze kultury audiowizualnej
KA6_KK2; KA6_KK3
Kryteria oceniania
Metody nauczania: wykłady wzbogacone prezentacjami multimedialnymi, ćwiczenia, konsultacje, dyskusje, praca z tekstem źródłowym.
Formy zaliczenia przedmiotu: egzamin pisemny - pytania otwarte.
Literatura
Wykaz literatury podstawowej:
- R. Barthes, Światło obrazu. Uwagi o fotografii, przeł. J. Trznadel, Warszawa 1996.
- S. Sontag, O fotografii, przeł. S. Magala, Warszawa 1986
- J. Łotman, Semiotyka filmu, przeł. B. Michałek, Warszawa 1963.
- J. Civjan, O symbolice pociągu w początkowym okresie kina, przeł. B. Żyłko, “Kwartalnik Filmowy” nr 11 (71), jesień 1995, s. 10-19.
- A. Bazin, Ontologia obrazu fotograficznego, (w: ) idem Film i rzeczywistość, przeł. B. Michałek, Warszawa 1963, s. 9-17.
- S. Kracauer, Wątek znaleziony i epizod (w: ) idem Teoria filmu, przeł. W. Wertenstein, Warszawa 1975, s. 166-172.
- E. Morin, Kino i wyobraźnia, przeł. K. Eberhardt, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1975, s. 116-153 (rozdział Dusza kina).
- L. Mulvey, Przyjemność wzrokowa a kino narracyjne, przeł. J.Mach [W:] Panorama współczesnej myśli filmowej, pod red. A. Helman, UNIVERSITAS 1992.
- R. Altman, Gatunki filmowe, przeł. M. Zawadzka, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2012.
- D. Dayan, Widz wpisany w obraz, przeł. A. Helman, “Film na Świecie” nr 369, 1989, s. 25-31.
- F. Casetti, R. Odin, Od paleo- do neo-telewizji. W perspektywie semiopragmatyki, przeł. I. Ostaszewska, (w: ) Po kinie?...,
- W. Godzic, Telewizja jako kultura, Rabid, Kraków 1999.
- Zmierzch telewizji? Przemiany medium. Antologia, opr. T. Bielak, M. Filiciak, G. Ptaszek, Scholar, Warszawa 2011.
- J. Feuer, Badania gatunków a telewizja, (w: ) Teledyskursy; telewizja badaniach współczesnych, pod red. R. C. Allena, przeł. E. Stawowczyk, Wyd. Szumacher, Kielce 1998, s. 130-151.
- A. Kisielewska, Polskie tele-sagi – mitologie rodzinności, Rabid, Kraków 2009, s. 67-111, 375-389.
- J. Burgess, J. Green, Youtube – wiedeo online a kultura uczestnictwa, przeł. T. Płudowski, Wyd. Nauk. PWN, Warszawa 2011.
- A. Rouillé, Fotografia; między dokumentem a sztuką współczesną, przeł. O. Hedemann, Universitas, Kraków 2007, s. 63-105; 155-183.
- A. Ogonowska,Voyeuryzm telewizyjny. Między ontologią telewizji a rzeczywistością telewidza, Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej, Kraków 2006, s. 25-95.
- H. Jenkins, Kultura konwergencji. Zderzenie starych i nowych mediów, przeł. M. Bernatowicz, M. Filiciak, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2007.
- M. Castells, Społeczenstwo sieci, przeł. M. Marody, K. Pawluś, J. Stawiński, S. Szymański, Wyd. Nauk. PWN, Warszawa 2008, s. 335-380.
Wykaz literatury uzupełniającej:
- Audiowizualnośćw epoce przekaźników elektronicznych, opr. A. Gwóźdź, Kraków 1994, s. 117-136.
- M. Hopfinger, Kultura audiowizualna u progu XXI wieku, Wyd. IBL, Warszawa 1997.
- D. de Kerckhove, Powłoka kultury. Odkrywanie nowej elektronicznej rzeczywistości, przeł. W. Sikorski i P. Nowakowski, Mikom, Warszawa 1996.
- R. W. Kluszczyński, Społeczeństwo informacyjne: cyberkultura, sztuka multimediów, Rabid, Kraków 2001.
- P. Zawojski Fotografia cyfrowa (w: ) Nowe media w komunikacji społecznej w XX wieku, red. Maryla Hopfinger, Oficyna Naukowa, Warszawa 2002, s. 78-92.
- A. Kisielewska, Serial telewizyjny jako forma mitologizacji kultury (w: ) Między powtórzeniem a innowacją, Seryjność w kulturze, pod red. A. Kisielewskiej, Rabid, Kraków 2004.
- M. Kinder Teledyski a widz, przeł. M. Chabowska [w:] Audiowizualność w kulturze, oprac. J.Bocheńska, A. Kisielewska, M. Pęczak, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 1993. - I. Jarecka, Od teledysku do wideoklipu. Ewolucja idiomu klipowego [w:] Nowe media w komunikacji społecznej w XX wieku. Antologia, red. nauk. M. Hopfinger, Oficyna Naukowa, Warszawa 2005.
- D. Dayan, E. Katz, Wydarzenia medialne. Historia transmitowana na żywo, przeł. A.Sawisz, Wydawnictwo MUZA, Warszawa 2008, s. 69-106.
- T. R. Aleksandrowicz,Medialność jako konstytutywne znamię aktu terrorystycznego [w:] Terroryzm w medialnym obrazie świata. Terroryści, dziennikarze, administracja w epoce walki informacyjnej, pod red. K.Liedela i S. Mocka, Wydawnictwo TRIO, Warszawa 2010.
- J. Raessens,Gry komputerowe jako medialna kultura uczestnictwa, tłum. M. Filiciak [W:] Światy z pikseli. Antologia tekstów nad grami komputerowymi, wybór i koncepcja M.Filiciak, Wydawnictwo SWPS Academica, Warszawa 2010.
- Gadżety popkultury. Społeczne życie przedmiotów, red. W. Godzic, M. Żakowski, Wydawnictwa Akademickie i Popularne, Warszawa 2007. – wybór dwóch rozdziałów przez studentów.
- E. Wójtowicz, Twórca jakopostproducent – między postmedialnymremiksem a reprogramowaniem kultury [W:] Remiks. Teorie i praktyki, pod red. M. Gulika, P. Kaucz, L. Onaka, Hub Wydawniczy Rozdzielczość Chleba, Kraków 2011 (dostęp online: http://ść-ch.pl/remiks-teorie-i-praktyki/).
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: