Komunikacja kulturowa 430-KS1-2KKL
Wykłady mają na celu zapoznanie studentów z najważniejszymi nurtami w komunikacji kulturowej - od prezentacji koncepcji pragmatycznego podejścia do języka jako narzędzia do teorii komunikacji jako dyscypliny akademickiej, włączywszy weń ustalenia McLuhana, przez prezentację hermeneutycznego nurtu badań nad komunikacją w perspektywie koncepcji Gadamera, prezentację figur retorycznych o charakterze perswazyjnym, aż po nowsze ujęcia racjonalności komunikacyjnej w ujęciu Jürgena Habermasa, poststrukturalistyczną teorię komunikacji Jacquesa Derridę, jak również teorię i praktykę negocjacji.
Ćwiczenia są poświęcone zapoznaniu studentów z zasadniczymi problemami, z jakim zmagają się badacze komunikacji, na przykład takimi jak określenie samego przedmiotu swoich badań. Na ćwiczeniach studenci są także zapoznawani z metodami badań różnych przejawów problemów komunikacyjnych biorąc pod uwagę zarówno szumy w komunikacji, jak i różnorodność kontekstów, w których one zachodzą.
|
W cyklu 2022:
Profil: ogólnoakademicki |
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia przedmiotu
Efekty kształcenia
KA6_WG1, KA6_WG2, KA6_WG3, KA6_WG4, KA6_WK1, KA6_WK3,KA6_UW1, KA6_UW2, KA6_UW3, KA6_UW4, KA6_UW6, KA6_UK1, KA6_UK3, KA6_UK4, KA6_UO2, KA6_UO3, KA6_UU1, KA6_UU2, KA6_UU3
KA6_KK1, KA6_KK3, KA6_KO1, KA6_KO3, KA6_KR2
wiedza:
- wiedza na temat szkół badawczych komunikacji kulturowej, takich jak: komunikacja niewerbalna, interakcjonizm symboliczny, racjonalizm komunikacyjny, pragmatyzm.
- problemy istotne dla zrozumienia miejsca człowieka w komunikacji, takie jak: rozumienie pojęcia komunikacja, problem komunikacji zapośredniczonej, szumu komunikacyjnego, komunikacji werbalnej a niewerbalnej, problemu barier komunikacyjnych, perswazji w komunikacji, retoryki w komunikacji, rola medium w komunikacji,
- modele komunikacji symbolicznej, masowej, zapośredniczonej.
umiejętności:
- umie wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować
i użytkować informacje z wykorzystaniem różnych sposobów i źródeł (pisanych, ikonicznych, elektronicznych etc.)
- wykorzystać podstawowe metody analizy i interpretacji różnych praktyk komunikacyjnych właściwych dla wybranych tradycji, teorii lub szkół badawczych
w zakresie różnych dyscyplin nauk humanistycznych
- formułować i analizować problemy badawcze, dobierać metody i narzędzia, opracowywać
i prezentować wyniki pracy
- rozpoznać różne wytwory komunikacji oraz przeprowadzić ich krytyczną analizę i interpretację z zastosowaniem wybranych metod w celu określenia ich znaczeń i ich oddziaływania społecznego i miejsca w procesach kulturowych
kompetencje społeczne:
- wykorzystywania posiadanej przez siebie wiedzy
i posiadanych umiejętności, rozumie potrzebę ustawicznego dokształcania się i rozwoju zawodowego
twórczej analizy nowych sytuacji i związanych z nimi problemów poznawczych i praktycznych
oraz do formułowania propozycji ich rozwiązania lub zasięgania opinii ekspertów w przypadku trudności z ich samodzielnym rozwiązaniem, negocjowaniem, rozstrzyganiem sporów.
- przestrzegania zasad etycznych związanych
z odpowiedzialnością za podejmowane działania
o charakterze tworzenia, upowszechniania
i oceny wytworów i tekstów kultury i efektów społecznych komunikacji.
Kryteria oceniania
Zaliczenie odbywa się pod koniec semestru. Na tych zajęciach przewiduje się zaliczenie ustne na podstawie problemów podejmowanych w omawianych artykułach i materiałach analizowanych na zajęciach.
Badania te mają na celu skonfrontowanie teorii z działaniami praktycznymi i uświadomienie studentom skomplikowanego wymiaru procesu badania zjawisk komunikacyjnych.
W trakcie zajęć możliwe są dwie nieobecności. Większa liczba nieobecności studenta wymaga jego obecności na konsultacjach.
Literatura
Derrida J. Sygnatura, zdarzenie, kontekst, tłum. J. Margański [w:] Marginesy filozofii, Wydawnictwo Kr, Warszawa 2002
Dobek Ostrowska B. Podstawy komunikowania społecznego, Wydawnictwo Astrun, Wrocław 2004
Gadamer H.G., (1997), Język a rozumienie, tłum. Andrzej Przyłębski [w:] Uniwersalny wymiar hermeneutyki, Wydawnictwo Humaniora, Poznań
Goban-Klas T., Media i komunikowanie masowe. Teorie i analizy prasy, radia, telewizji i internetu, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2020
Habermas J. (1997), Pojęcie racjonalności komunikacyjnej w świetle teorii aktów mowy, [w:] Rozumność i racjonalność, przeł. Romualda Braciszewska, red. Tomasz Buksiński, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 1997, s. 51-77
Januszkiewicz, W-koło hermeneutyki literackiej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007
McLuhan M. H., Środki komunikowania -przedłużenie człowieka, przeł. Ewa Życieńska [w:] Technika i społeczeństwo, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1974
Szymanek K, (2001), Sztuka argumentacji, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa
|
W cyklu 2022:
Wykaz literatury znajdzie się w części sylabusa dotyczącej wykładów i ćwiczeń. |
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: