Dziedzictwo kulturowe w mediach społecznościowych 470-HS1-3DKM
Materiał i tematyka zajęć podzielona została na III części:
Pierwsza część zajęć będzie miała na celu uporządkowanie podstawowej wiedzy studenta w zakresie historii i specyfiki mediów społecznościowych, a w dalszej kolejności omówione zostaną formy przedstawiania dziedzictwa kulturowego na ww. platformach.
Tematy poruszane w tej części kursu:
- Media społecznościowe – specyfika, dynamika, zmiany
- Twórcy i odbiorcy treści kulturowo-historycznch (instytucje: rządowe, muzea, uniwersytety, archiwa, telewizja, radio, inne, osoby prywatne: hobbyści), historycy, osoby publiczne (politycy, aktorzy, piosenkarze, sportowcy)– kwestie jakości treści, ich wiarygodności, autorytetu i popularności twórców oraz możliwości marketingowych
- Społeczna świadomość historyczna
Część druga przybliży studentom kwestie komunikacji z perspektywy antropologicznej i jej roli w tworzeniu dobrych podstaw przekazu historycznego, a w dalszej kolejności omówione zostaną funkcje i znaczenie public history w życiu współczesnego odbiorcy i twórcy, działającego w mediach społecznościowych . W tej części omówione zostaną kwestie: języka w przekazywanych treściach (formalny/nieformalny, specjalistyczny), problemów lingwistycznych, niezrozumienia, manipulacji językiem, budowania systemu skojarzeń/symboli oraz dynamiki między nadawcą, a odbiorcą treści historyczno-kulturowych.
Część trzecia ćwiczeń dotyczyć będzie praktycznego omówienia, na konkretnych przykładach, różnych form przedstawiania historii i dziedzictwa kulturowego oraz przygotowania recenzji poszczególnych kanałów, w celu swoich własnych projektów historycznych.
Kwestie szczegółowe tej części kursu:
- Solidnie przygotowane storytelling w mediach społecznościowych i tworzenie kanałów historycznych – wstępne założenia, zasady, porady, triki (używanie odpowiedniego głosu, podkładu muzycznego etc.)
- Blogi historyczne i pierwotne formy wejścia do sfery internetowej – na przykładach
- Tworzenie kanałów historycznych na przykładach - Facebook, Instagram, Tiktok, Twitter (X), Discord, Tumblr, Pinterest, Youtube – teoria i praktyka
- Podcasty, audiobooki, spotkania online (rejestrowane i przetwarzane) –współczesna kultura oralna w historiografii
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia przedmiotu
Założenia (opisowo)
Efekty kształcenia
Studenci podczas kursu nabędą umiejętności przygotowywania i rozpropagowywania wiedzy historycznej i dziedzictwa kulturowego w sposób przyswajalny dla przeciętnego odbiorcy na platformach społecznościowych.
Ćwiczenia posłużą studentom do lepszego analizowania potrzeb społecznych dotyczących treści kulturowo-historycznych i adaptowania swoich własnych pomysłów na rzecz przyszłego tworzenia swoich projektów promujących dziedzictwo kulturowe/historię.
Kryteria oceniania
Metody kształcenia: wykład z prezentacją, dyskusja nad zagadnieniami, praca w grupie, wizyta studyjna w lokalnego twórcy, propagującego dziedzictwo kulturowe w mediach społecznościowych, w celu poznania praktycznej strony tworzenie tego typu treści oraz zdobywania do tego odpowiedniego finansowania.
Kryteria oceniania: czynny udział w zajęciach oraz przygotowanie indywidualnego projektu zaliczeniowego (przygotowanie wystąpienia podczas którego student zrecenzuje wybrany przez siebie podcast historyczny oraz zaprezentuje swój własny pomysł na podcast na podstawie realizowanych przez siebie badań naukowych) - oceniana jest wiedza i umiejętność zastosowania omawianych na zajęciach zagadnień w indywidualnym projekcie.
Literatura
Opracowania:
Conard R., Benjamin Shambaugh and the Intellectual Foundations of Public History, Iowa 2002.
Frisch M., A Shared Authority: Essays on the Craft and Meaning of Oral and Public History, Albany 1990.
Hayden D., The Power of Place: Urban Landscapes in Public History, Cambridge 1995.
Historia a media, red. D. Gołaszewska-Rusinowska; M. Milewska, t. 4, Toruń 2019.
Historia w przestrzeni publicznej, red. J. Wojdon, Warszawa 2018
Letting Go?: Sharing Historical Authority in a User Generated World, red. A. Bill, B. Filene, L. Koloski, Nowy Jork 2011.
Lyon Ch. M.; Nix E. M.; Shrum R. K., Introduction to Public History: Interpreting the Past, Engaging Audiences, Nowy Jork 2017.
Popiołek M., Serwisy społecznościowe w przestrzeni internetowej – (social)mediatyzacja życia codziennego, „Zeszyty Prasoznawcze”, t. 58, 2015, nr. 1 (221), s. 60-71.
Rohrscheidt A. M., Historia w turystyce kulturowej, Warszawa 2018
Stanton C., The Lowell Experiment: Public History in a Post-Industrial City, Amherst 2006.
Szurek A., Historia Mazowsza Zachodniego w fantazjach użytkowników mediów społecznościowych, „Literaturoznawstwo : historia, teoria, metodologia, krytyka”, t. 8-9, 2014-2015, s. 81-93.
Werner W.; Dralik D.; Trzoss A., Media społecznościowe, a funkcjonowanie wiedzy historycznej w Polsce. Raport z badań, „Przegląd Archiwalno-Historyczny”, t. VI, 2019, s. 211-235.
What Is Public History Globally? Working with the Past in the Present, red. A. Paul, A. Trpeznik, Londyn 2019.
Wojdon J., Public history, czyli historia w przestrzeni publicznej, „Klio”, T. 34, 2016, nr 3, s. 25-41.
Przydatne strony internetowe:
-https://ncph.org/what-is-public-history/about-the-field/
-https://www.historians.org
-https://gszymanski.pl/storytelling-w-social-media-jak-opowiedziec-swoja-historie/
-https://soundcloud.com/2historykow1mikrofon/165-historia-a-media-spolecznosciowe
-https://historicallythinking.org/episode-41-putting-the-public-in-front-of-history/
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: