Synteza i analiza organiczna 310-CS2-1PDWII-21
Profil studiów: ogólnoakademicki
Forma studiów: studia stacjonarne;
Rodzaj przedmiotu: do wyboru
dziedzina i dyscyplina nauki: nauki ścisłe i przyrodnicze, nauki chemiczne
rok studiów/semestr: I rok/II semestr
wymagania wstępne: zaliczenie kursu Chemii Organicznej Zaawansowanej
liczba godzin zajęć dydaktycznych z podziałem na formy prowadzenia zajęć: 90 godz. w tym wykład (30 godz.), laboratorium (60 godz.)
metody dydaktyczne: wykład, konsultacje objaśniające, wykład konwersatoryjny, ćwiczenia laboratoryjne
punkty ECTS: 7
bilans nakładu pracy studenta: ogólny nakład pracy studenta: 175 godz. w tym: udział w zajęciach: 90 godz.; przygotowanie się do zajęć, zaliczeń i egzaminu: 73.8 godz.; udział w konsultacjach, zaliczeniach, egzaminie: 11.3 godz.
wskaźniki ilościowe:
Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela: Liczba godzin - 101.3; Punkty ECTS - 4.1
Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym: Liczba godzin - 145 ; Punkty ECTS - 5.8.
W cyklu 2022:
Profil studiów: ogólnoakademicki |
W cyklu 2023:
Profil studiów: ogólnoakademicki |
W cyklu 2024:
Profil studiów: ogólnoakademicki |
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2024: | W cyklu 2022: | W cyklu 2023: |
Rodzaj przedmiotu
Wymagania (lista przedmiotów)
Tryb prowadzenia przedmiotu
Efekty kształcenia
Posiada rozszerzoną wiedzę na temat planowania i syntezy związków organicznych. Zna strategie syntezy organicznej, reaktywność związków i jej kontrolę. Posiada rozszerzoną wiedzę z zakresu chemii organicznej, pozwalającą na omówienie budowy związków organicznych (uwzględniając ich budowę przestrzenną) i ich właściwości fizycznych i chemicznych. (KP7 WG1).
Posiada wiedzę i umiejętności z zakresu technik stosowanych do syntezy, oczyszczania i identyfikacji związków organicznych (KP7 WG5).
Potrafi porównywać i interpretować dane oraz zastosować znane rozwiązania w nowych sytuacjach w zakresie syntezy i analizy związków organicznych. Potrafi stosować wybrane metody pomiarowe w celu określenia budowy związków chemicznych (KP7 UW4, KP7 UW2).
Umie zaplanować i przeprowadzić syntezę prostych związków organicznych (w tym syntez wieloetapowych), nauczył się obserwacji eksperymentów, wyciągania z nich wniosków oraz opracowania wyników w formie pisemnego sprawozdania. Powinien posiadać wiedze o metodach poszukiwania informacji (literatura, bazy danych), nauczył się adaptacji ogólnych procedur do konkretnych eksperymentów, potrafi korzystać z baz danych oraz z literatury naukowej (KP7 UW6).
Rozumie oraz krytycznie analizuje informacje dotyczące współczesnych metod syntezy i analizy związków organicznych. Rozumie potrzebę zapoznawania się z literaturą fachową dotyczącą syntezy i analizy chemicznej (KP7 KK1).
Kryteria oceniania
Metody oceniania
• egzamin pisemny,
• sprawozdania i sprawdziany pisemne z ćwiczeń laboratoryjnych,
• systematyczna ocena pracy na ćwiczeniach laboratoryjnych.
Kryteria oceniania (zgodnie z regulaminem studiów)
Ocena: suma zdobytych punktów niezbędna do uzyskania oceny w %
Bardzo dobry: 91 – 100
Dobry plus: 81– 90
Dobry : 71 – 80
Dostateczny plus: 61 – 70
Dostateczny: 51– 60
Niedostateczny: poniżej 51
Literatura
1. J. Clayden, N. Greeves, S. Warren, P. Wothers: “Organic Chemistry”, 2001, Oxford University Press
2. J. McMurry, „Chemia Organiczna”, 2000, PWN, Warszawa
3. W. Carruthers, I. Oldham „Modern Methods of Organic Synthesis”, Fourth Edition, 2004, Cambridge University Press, Cambridge
4. C. Wellis, M. Wills, „Synteza Organiczna” 2004, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków
5. J. Skarżewski: „Wprowadzenie do syntezy organicznej”, 1999, PWN, Warszawa
6. J. Gawroński, K. Gawrońska, „Stereochemia w syntezie organicznej”, 1988, PWN, Warszawa
7. E. Juaristi: „Introduction to Stereochemistry and Conformation Analysis”, 1992, New York
8. T. Green: “Protective Groups in Organic Chemistry”, 1992, Wiley, New York
9. M. Hudlicky: “Reduction in Organic Chemistry”, 1987, American Chemical Society
10. M. Hudlicky: “Oxidation in Organic Chemistry”, 1990, American Chemical Society
11. M.B. Smith, J. March, "March's Advanced Organic Chemistry", 5th ed., Wiley-Interscience 2001,
12. Zieliński W., Rajca A., Metody spektroskopowe i ich zastosowanie do identyfikacji związków organicznych, WNT Warszawa., 1995 lub wydania nowsze: 2000 i 2017
13. R.M. Silverstein, F.X. Webster, D.J. Kiemle „Spektroskopowe metody identyfikacji związków organicznych” PWN 2007
14. Artykuły przeglądowe z literatury naukowej
W cyklu 2022:
1. J. Clayden, N. Greeves, S. Warren, P. Wothers: “Organic Chemistry”, 2001, Oxford University Press |
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: